Η Ιταλία είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και οι Τζόρτζιο Κιελίνι και Λεονάρντο Μπονούτσι μπορούν, πλέον, να μπουν στο επίπεδο που τους αξίζει.
«Η ανάδειξή μου σε MVP του τουρνουά; Θέλω να ευχαριστήσω τους Κιελίνι και Μπονούτσι. Χάρη σε αυτούς πήρα αυτό το βραβείο». Τα λόγια ανήκουν στον Τζίτζιο Ντοναρούμα και δεν δείχνουν απλά το τέλειο κλίμα στην εθνική Ιταλίας. Δείχνουν, αν υπήρχε λόγος για κάτι τέτοιο, το πόσο σημαντικοί ήταν και είναι αμφότεροι για τη Σκουάντρα Ατζούρα. Με τη φανέλα της οποίας, τελικά, πήραν αυτό που άξιζαν και αποφεύχθηκε μια αδικία.
Οι δύο βράχοι της ιταλικής άμυνας έπαιξαν το βράδυ της Κυριακής τον 4ο ευρωπαϊκό τελικό τους. Δύο στο Champions League με τη Γιουβέντους, δύο σε Euro με την εθνική Ιταλίας. Και το γεγονός ότι οι τρεις προηγούμενοι δεν είχαν happy end, αποτελούσε ένα ψυχολογικό βάρος. Λογικό. Αποτελούσε, παράλληλα, και ένα… άδικο κριτήριο για την αξία τους ή την προσφορά τους. Για να χάσεις τους τελικούς, άλλωστε, πρέπει να φτάσεις εκεί. Και το να παίξεις τέσσερις ευρωπαϊκούς τελικούς στην καριέρα σου, μόνο μικρό πράγμα δεν είναι. Ας το κάνουν όλοι, αν είναι εύκολο.
Ο Κιελίνι και ο Μπονούτσι είχαν πάνω από το κεφάλι τους όλα αυτά τα χρόνια μια «καταδίκη»: Την εύκολη, από ένα σημείο κι έπειτα, κυριαρχία της Γιουβέντους στη Serie A. Γεγονός που είχε ως συνέπεια οι επιδόσεις τους να μειώνονται. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε να θυμηθεί όλα τα αμυντικά ρεκόρ που πέτυχαν όλα αυτά τα χρόνια. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, επίσης, να θυμηθεί κανείς και όλους τους επιθετικούς που εξουδετέρωσαν. Στον τελικό του Euro 2020, για παράδειγμα, έπαιζε ο Χάρι Κέιν. Αν δεν εκτελούσε πέναλτι στη σχετική διαδικασία, θα το είχε προσέξει κανείς;
Ευχή και κατάρα…
Ο αρχηγός και ο υπαρχηγός των Ατζούρι έχουν μια ευχή και κατάρα… Το γεγονός ότι είναι Ιταλοί. Η ευχή είναι το γεγονός ότι, εξ ορισμού, μαθαίνουν τα μυστικά της άμυνας τέλεια. Αυτή είναι και η κατάρα τους όμως: Σιρέα, Μπαρέζι, Μπέργκομι, Κοστακούρτα, Μαλντίνι, Φεράρα, Καναβάρο, Νέστα (με χρονολογική σειρά) μπορούν να… τελειώσουν οποιονδήποτε. Το να είσαι ο διάδοχος αυτών στην εθνική ομάδα ή στους συλλόγους, από τη μία είναι τιμή και από την άλλη αδιανόητο βάρος. Γιατί πάντα, μα πάντα, γίνονται συγκρίσεις. Και αυτό είναι άδικο.
Ναι, ο Κιελίνι και ο Μπονούτσι δεν είναι ατομικά στο επίπεδο των «τεράτων» του παρελθόντος. Είναι όμως μέσα στους 3-4 καλύτερους αμυντικούς του κόσμου εδώ και μια δεκαετία. Είναι δύο τύποι που έχουν διαλύσει κάθε ρεκόρ στη Serie A. Και είναι ένα δίδυμο που συννενοείται με ένα βλέμμα. Υπό αυτή την έννοια, αν τους υπολογίσουμε ως δίδυμο, μπαίνουν ανάμεσα στα καλύτερα όλων των εποχών. Το λένε οι αντίπαλοί τους, το λένε οι συμπαίκτες τους, το λένε οι προπονητές τους, το λένε τα γεγονότα.
Το λέει και ο τίτλος των πρωταθλητών Ευρώπης με την Ιταλία, πλέον. Και θα το πει και η απουσία τους όταν σταματήσουν. Αν και ο 34χρονος Μπονούτσι θα προσπαθήσει να το καθυστερήσει αυτό, όπως απάντησε σε ερώτηση για τον -σε ένα μήνα- 37χρονο Κιελίνι. «Αν θα είναι ο Τζόρτζιο στο Μουντιάλ του Κατάρ; Αφήστε το πάνω μου, θα τον πείσω εγώ», είπε το βράδυ της Κυριακής.
Πριν πάρουν την κούπα στο δωμάτιό τους, απολαμβάνοντας το γεγονός ότι επιτέλους πήραν και τον ευρωπαϊκό τίτλο που άξιζαν.
Διαβάστε στο italians.gr
ΦΩΤΟ: Τρελάθηκε και η… Σάρον Στόουν με την εθνική Ιταλίας
ΒΙΝΤΕΟ: Λύγισε όλη η Ιταλία με το κλάμα των Μαντσίνι – Βιάλι
