Στο ιταλικό ποδόσφαιρο έχουν συμβεί διάφορα γεγονότα που μπορούν να χαρακτηριστούν τρελά και ένα από αυτό είναι και ο θάνατος του Λουτσιάνο Ρε Τσεκόνι.
Η δεκαετία του ’70 ήταν από τις πιο ταραχώδεις στην ιστορία της Ιταλίας. Υπήρχε ένα εκρηκτικό πολιτικό κλίμα, υπήρχε η τρομοκρατία, υπήρχε γενικά ένταση. Η Ρώμη, φυσικά, ήταν μια πόλη που τα ζούσε πολύ έντονα όλα αυτά. Ηταν μια πόλη στην οποία είχαν συμβεί διάφορα, ευχάριστα και δυσάρεστα. Και θα συνέβαιναν κι άλλα, τα οποία θα έμπαιναν και στις δύο κατηγορίες και θα αφορούσαν το ποδόσφαιρο. Οπως, για παράδειγμα, το πρώτο πρωτάθλημα της Λάτσιο, το 1974. Και στη συνέχεια, τρία χρόνια μετά, ο πρόωρος, αποσδόκητος θάνατος ενός εκ των αστεριών της.
Το απόγευμα της 18ης Ιανουαρίου 1977 οι συμπαίκτες Λουτσιάνο Ρε Τσεκόνι και Πιέτρο Γκεντίν, μαζί με ένα φίλο τους, βρίσκονται έξω από ένα κοσμηματοπωλείο της Ρώμης και αποφασίζουν να κάνουν μια πλάκα. Τίποτα ασυνήθιστο για τους Λατσιάλι εκείνα τα χρόνια. Μέλη της ομάδας που κατέκτησε το scudetto το 1974, οι Ρε Τσεκόνι και Γκεντίν ήταν… εγγύηση για φάρσες και γέλια, σε μια ομάδα που έχει ίσως τα πιο τρελά αποδυτήρια που έχουν υπάρξει ποτέ: Χωρισμένοι σε ακροδεξιούς και μη, είναι αρκετοί αυτοί που έχουν μαζί τους όπλα, κάτι που επιτρεπόταν από το νόμο τότε και παράλληλα «επιτρεπόταν» και από το πολιτικό κλίμα της εποχής, χωρίς να διστάζουν μάλιστα να τα χρησιμοποιούν εύκολα, για πλάκα, χωρίς λόγο. Παρ’ όλα αυτά, εκείνα τα αποδυτήρια έχουν καταφέρει να είναι ενωμένα όταν έπρεπε, στο γήπεδο, χαρίζοντας στους τιφόζι επιτυχίες.
Ο παικταράς και μοναδικός ξανθός της ομάδας
Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει ο Ρε Τσεκόνι, ο Angelo Biondo, ο ξανθός άγγελος όπως τον αποκαλούν, αφού αντιμετωπίζει τα πάντα σαν πλάκα, σκαρφίζεται αρκετές τέτοιες, είναι γενικά τύπος που του αρέσει η αδρεναλίνη αφού είναι ερασιτέχνης αλεξιπτωτιστής κάνοντας ελεύθερες πτώσεις, αλλά είναι την ίδια ώρα και ένας χαφ από το μέλλον, όπως έγραφαν οι Ιταλοί: Δυνατός, τεχνίτης, box-to-box, ελέγχει τη μεσαία γραμμή με στυλ, το οποίο θα οδηγήσει σε παρομοιώσεις με τον μεγάλο Γερμανό Γκίντερ Νέτσερ.
Ο Angelo Biondo, λοιπόν, ο μοναδικός ξανθός παίκτης εκείνης της ομάδας και αδυναμία του προπονητή Τομάζο Μαϊστρέλι αφού τον είχε και στη Φότζια, είναι αυτός που σκέφτεται να κάνουν πλάκα στον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, Μπρούνο Ταμποκίνι. Οταν μπήκε, επομένως, ο φίλος τους, ακολούθησαν οι Ρε Τσεκόνι και Γκεντίν έχοντας καλύψει τα πρόσωπα τους με τα μπουφάν τους και φωνάζοντας «ληστεία, ληστεία».
Το πρόβλημα είναι ότι ο Ταμποκίνι -ο οποίος δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο και δεν γνωρίζει τα πρόσωπα των παικτών- έχει όντως πέσει θύμα ληστείας δύο εβδομάδες νωρίτερα, οπότε έχει πάρει τα μέτρα του έχοντας μαζί του ένα περίστροφο διαμετρήματος 7,65 και σημαδεύει αμέσως τον Γκεντίν, ο οποίος σηκώνει τα χέρια του ψηλά.
Ο Ρε Τσεκόνι όχι, όμως, με συνέπεια ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου να τον πυροβολήσει σχεδόν εξ επαφής… Μισή ώρα μετά, ο Ξανθός Αγγελος θα έφευγε από τη ζωή στα 28 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του σύζυγο και δύο παιδιά, για να καταγραφεί έτσι ο πιο απρόσμενος, περίεργος, τρελός, τσάμπα θάνατος ποδοσφαιριστή. «Είναι αστείο, είναι ένα αστείο», φέρονται να είναι τα τελευταία του λόγια…
Διαβάστε στο italians.gr
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Πώς η ηρωΐνη εξαφάνισε μια γενιά οπαδών
Η τραγική ιστορία του Εντοάρντο Μπορτολότι: Οι τρεις μήνες που του στοίχισαν τη ζωή
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Πότε και πού σηκώθηκε το πρώτο πανό στη Serie A
