Η νέα Serie A αρχίζει με την Ιντερ να θέλει να υπερασπιστεί τον τίτλο της και τους αντιπάλους της να δείχνουν πιο αποφασισμένοι από ποτέ για μάχη.
Το καλοκαίρι, ποδοσφαιρικά μιλώντας, ήταν τέλειο για την Ιταλία. Και δεν θα μπορούσε να μην είναι, από τη στιγμή που η Σκουάντρα Ατζούρα κατέκτησε την Ευρώπη. Ο θρίαμβος στο Euro 2020 τόνωσε το ηθικό όλων στη γειτονική χώρα και έκανε μεγαλύτερη την αναμονή για την έναρξη του πρωταθλήματος. Και τώρα που ήρθε η ώρα γι’ αυτό, η μεγάλη ερώτηση είναι μία: Τι πρωτάθλημα θα δούμε;
Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες, μικρότερες. Ολα τα ερωτήματα που υπάρχουν, τα έθεσε και τα απάντησε η Gazzetta dello Sport, καταγράφοντας τα πάντα. Ας δούμε, λοιπόν, πώς προαναγγέλει η ιταλική εφημερίδα τη φετινή Serie A που αρχίζει σήμερα…
– Πώς το ονομάζουμε το πρωτάθλημα που ξεκινάει σήμερα;
«Το πρωτάθλημα των πρωταθλητών Ευρώπης, πάνω απ’ όλα. Premier League, Bundelsliga, La Liga και Ligue 1 μπορούν να καμαρώνουν τα δικά τους αστέρια. Στον ευρωπαϊκό θρόνο, όμως, είναι το ποδόσφαιρο της Serie A».
– Πρέπει να… κάνουμε φιγούρα γι’ αυτό;
«Σίγουρα. Η εθνική Ιταλίας έκανε κάτι εκπληκτικό. Είναι σωστό το να είμαστε ακόμη υπερήφανοι και πάνω απ’ όλα να δείξουμε ότι μάθαμε το μάθημα».
– Ποιο μάθημα;
«Ο Μαντσίνι την παραμονή του τελικού είπε το εξής: “Αν αύριο το διασκεδάσουμε, θα νικήσουμε”. Μία μέρα μετά το διασκεδάσαμε με το 60% της κατοχής και σηκώσαμε την κούπα στο Γουέμπλεϊ, μπροστά στους Αγγλους. Η εθνική απέδειξε ότι και οι Ιταλοί μπορούν να νικήσουν με επιθετικό παιχνίδι. Με θάρρος και ποιότητα. Ο Ματσίνι νίκησε διασκεδάζοντας όλη την Ιταλία: Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα».
– Το εύχονται και οι οπαδοί που επιστρέφουν στα γήπεδα.
«Ετσι. Και αν κρίνουμε από τους προπονητές που είναι στους πάγκους, το μήνυμα ελήφθη. Επιστρέφουν στη Serie A εκπαιδευτές του παιχνιδιού όπως οι Σάρι, Σπαλέτι, Ντι Φραντσέσκο, Αντρεατσόλι… Οι Γιούριτς και Ιταλιάνο θα επιχειρήσουν να πετύχουν σε νέες ομάδες. Οι… πρωτοετείς Ντιονίζι και Ζανέτι υπόσχονται καλά πράγματα, θαρραλέες ιδέες. Οι προϋποθέσεις για να διασκεδάσουμε, υπάρχουν».
– Ο Αλέγκρι όμως αρέσκεται να επαναλαμβάνει ότι τον ενδιαφέρει μόνο το να νικήσει.
«Μα όχι… Ηταν καλό 10άρι, πάντα αγαπούσε το όμορφο ποδόσφαιρο. Και όπως και να έχει, ακόμη κι αν ήθελε να παίξει άσχημα, θα δυσκολευτεί με το υλικό που έχει».
– Φαβορί η Γιουβέντους;
«Θεωρητικά ναι, λόγω ποιότητας και βάθους στο ρόστερ. Η Γιούβε είναι σαν τη Γαλλία του Euro. Γκριεζμάν, Μπενζεμά, Μπαπέ από τη μία, Κιέζα, Ντιμπάλα, Ρονάλντο από την άλλη. Συν τους Μπονούτσι και Κιελίνι, τους ήρωες του Γουέμπλεϊ, και πολλούς άλλους. Ο Λοκατέλι θα βοηθήσει τη γραμμή που δυσκολεύεται περισσότερο, αν και δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα. Ο Αλέγκρι, με την εμπειρία και το χάρισμά του, φέρνει αρκετούς πόντους περισσότερους, σαν… προίκα, σε σχέση με τον πρωτάρη Πίρλο».
– Στο Euro όμως δεν νίκησε η Γαλλία.
«Επειδή το παιχνίδι παίζεται στο χορτάρι και όχι στα χαρτιά. Ο Αλέγκρι θα πρέπει να δώσει στο πιο δυνατό ρόστερ του πρωταθλήματος, αυτό που έδωσε ο Μαντσίνι στην Ιταλία: Ενα ξεκάθαρο και σταθερό στυλ παιχνιδιού, συν τα δεμένα αποδυτήρια. Κάτι που η Γαλλία, με τα διαλυμένα αποδυτήρια, δεν είχε. Η διαχείρηση του όχι και τόσο ευτυχισμένου Ρονάλντο, σε επίπεδο τακτικής και όχι μόνο, δεν θα είναι εύκολη. Και προσοχή και στη μαμά του Ραμπιό».
– Ποιος μπορεί, επομένως, να γίνει η αντίστοιχη Ιταλία του πρωταθλήματος;
«Αδύνατο να κάνεις προγνωστικά με τη μεταγραφική περίοδο ανοιχτή στις πρώτες δύο αγωνιστικές. Μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Ο αντίπαλος της Γιουβέντους θα είναι μία από τις… έξι αδελφές της Κυρίας».
– Ας ρισκάρουμε λίγο περισσότερο στα προγνωστικά… Η Ιντερ;
«Είναι πιο ανταγωνιστική από ό,τι αφήνουν να εννοηθεί οι τρεις δυνατές αποχωρήσεις: Κόντε, Χακίμι, Λουκάκου. Ο Ντάμφρις, καλύτερος Ολλανδός στο Euro, και ο Τζέκο, 85 γκολ στη Serie A, είναι αξιόπιστες επιλογές. Είναι αλήθεια ότι ο Κόντε ήταν η ψυχή της Ιντερ, αλλά είναι αλήθεια ότι και ο διάδοχός του στη Γιούβε, όταν έφυγε από εκεί, πήρε 5 πρωταθλήματα. Μπορείς να επιβιώσεις. Και ο Σιμόνε Ιντσάγκι, άλλωστε, ξέρει να δαγκώνει και να επηρεάζει από τον πάγκο. Κι αυτός, στο κάτω-κάτω, τελειώνει τα ματς χωρίς φωνή. Στη Λάτσιο έδειξε καλές ιδέες, αυτή του να φέρει τον Σένσι πιο κοντά στον Τζέκο μοιάζει καλή. Το γεγονός ότι η ομάδα δεν θα παίζει συνεχώς το ίδιο πράγμα (μακρινή μπαλιά στον Λουκάκου) μπορεί να την κάνει πιο απρόβλεπτη».
– Αρκεί για να υπερασπιστεί τον τίτλο;
«Οποιος έμεινε θα θέλει να αποδείξει, με υπερηφάνεια, ότι δεν ήταν μόνο το scudetto του Κόντε και του Λουκάκου. Η άμυνα, η πραγματική δύναμη της ομάδας, είναι η ίδια. Το άλλο μισό του Lu-La παρέμεινε. Συχνά οι τραυματικές απουσίες δίνουν έξτρα δύναμη σε όσους παραμένουν. Συνέβη και στη Δανία, στο Euro, έπειτα από αυτό που έγινε με τον Ερικσεν. Το ταραχώδες καλοκαίρι των Νερατζούρι μπορεί να προκαλέσει μια… δανέζικη αντίδραση στο γκρουπ. Οι πρωταθλητές δεν έχουν παραιτηθεί. Ο Ιντσάγκι δεν τρέχει με στόχο μόνο την έξοδο στο Champions League».
– Εντάξει η Δανία, αλλά ποιος μοιάζει περισσότερο στην Ιταλία;
«Μίλαν και Αταλάντα, γιατί είναι αυτές που ανεβάζουν περισσότερο την αξία των μονάδων χάρη στο παιχνίδι. Οπως κάνει ο Μαντσίνι. Οχι τυχαία, από τις “7 αδερφές” είναι οι μοναδικές που δεν άλλαξαν προπονητή. Εχουν το πλεονέκτημα ενός πλάνου που έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Πιόλι και Γκασπερίνι έχουν τις ίδιες αρχές με τον Μαντσίνι: Πρέσινγκ, ομαδικό παιχνίδι και επιθετικό. Και οι δύο, όμως, πρέπει να τελειοποιηθούν στη μεταγραφική περίοδο».
– Υπέγραψε ο Φλορέντσι και επιστρέφει και ο Μπακαγιόκο.
«Υπερπολύτιμος, αφού το Κόπα Αφρικα θα πάρει μακριά τους δύο κεντρικούς: Κεσί, Μπενασέρ. Την περίοδο του τουρνουά (9 Ιανουαρίου – 6 Φεβρουαρίου) η Μίλαν αντιμετωπίζει Ρόμα, Γιούβε και Ιντερ. Ο Τονάλι, ο οποίος πρέπει να βελτιωθεί, πρέπει να έχει δίπλα του έναν δυνατό και ποιοτικό συμπαίκτη. Στον Πιόλι, όμως, χρειάζεται και ένα 10άρι ή ένας εξτρέμ για να πάει σε δοκιμασμένο παιχνίδι. Διαφορετικά, ο ορίζοντας της Μίλαν θα είναι σαν κι αυτόν του Μιλάνου: Ουρανοξύστες. Δηλαδή, Ιμπραΐμοβιτς – Ζιρού σε 4-4-2. Οπως και στις προηγούμενες δύο σεζόν, η μοίρα του Diavolo κρίνεται από την υγεία και την προσφορά του Θεού του. Του Ζλάταν».
– Η Αταλάντα;
«Ο τοπ παίκτης παραμένει ο Γκασπερίνι, αλλά χρειάζεται βοήθεια κι αυτός. Ερχεται ο χαφ (Τόρσμπι) που θα βοηθήσει στο rotation με Φρόιλερ και Ντε Ρουν. Λείπει ένας αναπληρωματικός του Χάτεμπερ και ειδικά ένας εξτρέμ, απαραίτητος μετά το αντίο του Γκόμες και τη στασιμότητα του Ιλιτσιτς. Πρέπει, όμως, να είναι ένας παίκτης που θα ταιριάζει με το στάτους ενός κλαμπ που θα παίξει για τρίτη σερί χρονιά στο Champions League. Οχι στοιχήματα πλέον. Ο Γκασπερίνι, ο οποίος έχει βοηθήσει για να υπάρχουν αυτοί οι ισολογισμοί στην Αταλάντα, αξίζει μια υπέρβαση. Εκτός των άλλων, η Αταλάντα παίζει με ενθουσιασμό και αν δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης μπορεί να έρθει η… βαρεμάρα και να χαλάσουν όλα. Αντιθέτως, ένας Γκασπερίνι ικανοποιημένος μπορεί να αγγίξει ύψη αδιανόητα».
– Η τριάδα από Ρώμη και Νάπολη;
«Είναι ίσως η πιο ιντριγκαδόρικη κατάσταση αυτού του πρωταθλήματος: Τρία νέα πρότζεκτ, τρεις νέοι προπονητές σε τρεις φιλόδοξες ομάδες. Η Ρόμα είναι αυτή που περιμένουν οι περισσότεροι, λόγω του Μουρίνιο. Παλιός φίλος του ιταλικού πρωταθλήματος. Αν καταφέρει να μεταδώσει την προσωπικότητά του και την αμυντική τακτική του σε μια ομάδα πλούσια με ταλέντο επιθετικά, το πρωτάθλημα θα έχει και μια νέα δυνατή υποψηφιότητα. Με έναν Τζανιόλο επιπλέον και με το καθαρό ταλέντο του Αμπραχαμ. Υπάρχει η υποψία ότι αυτή η… αλεπού ο Μουρίνιο προκάλεσε επίτηδες τους τσακωμούς στα φιλικά προετοιμασίας για να κάνει πιο σκληρό τον χαρακτήρα της Ρόμα».
– Επιστρέφει ο Σάρι με τη φόρμα του.
«Οπως και στη Γιουβέντους, έτσι και στη Λάτσιο διαδέχεται έναν επιτυχημένο. Και έχει να κάνει την ίδια δουλειά, σε ό,τι αφορά την αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού, στη νοοτροπία. Με δύο πλεονεκτήματα: Ποιοτικούς χαφ (Λουίς Αλμπέρτο, Μιλίνκοβιτς) που δεν είχε στη Γιούβε και επιθετικούς διαθέσιμους να πρεσάρουν. Κάτι που δεν έκανε ο Ρονάλντο. Ο Μαντσίνι τον βοήθησε ήδη γιατί στο Euro ο Ιμόμπιλε συνήθισε να παίζει με τους συμπαίκτες του, όπως αρέσει στον Σάρι, και όχι μόνο να κάνει κίνηση για να εκτελέσει.
Πιο συμπαγείς, από την άλλη πλευρά, οι φιλοδοξίες του Σπαλέτι που στη Νάπολι βρίσκει ένα σύστημα (4-3-3) και μια ομάδα ήδη δουλεμένα. Ο τραυματισμός του Ντέμε, άλλωστε, σταμάτησε τη δουλειά για το 4-2-3-1. Η Νάπολι δεν έχει όρια».
– Ο Σπαλέτι είναι ένα ηφαίστειο ανάμεσα σε ηφαίστεια: Βεζούβιος, Ντε Λαουρέντις…
«Και βρίσκει έναν δημοφιλή αρχηγό, τον οποίο αγαπούν όπως τον Τότι. Τον Ινσίνιε. Ο Σπαλέτι είναι γνωστός, ξέρει να… βάζει φωτιές, μερικές φορές καίγεται και ο ίδιος. Είναι Τοσκανός όπως οι Ματσάρι και Σάρι που στη Νάπολι άφησαν υπέροχες αναμνήσεις. Το Κόπα Αφρικα, όμως, θα του δημιουργήσει προβλήματα. Περισσότερο από ό,τι σε άλλους. Θα του πάρει για καιρό δύο κολώνες: Κουλιμπαλί και Οσιμέν. Και στις 6 Ιανουαρίου παίζουν Νάπολι – Γιουβέντους».
– Από εκεί και πέρα; Αν αφήσουμε στην άκρη τις “7 αδερφές;”.
«Μία αίσθηση: Οτι έχει μεγαλώσει το χάσμα ανάμεσα σε μεγάλους και μικρούς. Η Ουντινέζε χωρίς τον Ντε Πάουλ, η Σασουόλο χωρίς τον Λοκατέλι, η Σαμπντόρια χωρίς τον Ρανιέρι, η Σπέτσια χωρίς τον Ιταλιάνο, η Βερόνα έχασε σημαντικά κομμάτια, η Τζένοα έκανε τη γνωστή επανάσταση στο ρόστερ. Θα πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικές όλες αυτές. Η Τορίνο, αν εξαιρέσουμε την αλλαγή προπονητή, είναι σχεδόν ίδια με πέρυσι, οπότε δεν πρέπει να αποκλειστούν και τα άσχημα σενάρια».
– Μία έκπληξη όπως η περσινή Σπέτσια;
«Η Βενέτσια πόνταρε σε έναν… αχαλίνωτο προπονητή και πολλούς νέους. Δίνει μια ευκαιρία στον Καλντάρα και από εκεί και πέρα ψάρεψε παντού: Αμερική, Ρωσία, Ισραήλ… Οπως κάθε στοίχημα, υπάρχουν ρίσκα, αλλά το αμερικάνικο πρότζεκτ ιντριγκάρει. Και έπειτα, αυτή η πόλη… Στο πρωτάθλημα μετά το Euro, το οποίο κατέκτησε η όμορφη Ιταλία, η Βενέτσια έπρεπε να είναι. Βενετία, Φλωρεντία, Ρώμη, Νάπολη… Ποιος έχει ένα πρωτάθλημα-μουσείο τόσο γοητευτικό όσο το ιταλικό;».
– Μια ματιά στις μονάδες;
«Παρά την αποχώρηση του Λουκάκου, η μάχη του γκολ θα παραμείνει θεαματική: Ρονάλντο, Ντιμπάλα, Τζέκο, Λαουτάρο, Ιμπρα, Ζιρού, Οσιμέν, Ιμόμπιλε, Αμπραχαμ, Αρναούτοβιτς, Γκονζάλες… Μέχρι και ο Μπούσιο, αμερικάνικο ταλέντο της Βενέτσια, 19 ετών. Ο Τζανιόλο, μετά από τόση ατυχία, είναι ο Ιταλός που αναμένεται πώς και πώς. Κιέζα, Λοκατέλι, Μπαρέλα και Πεσίνα έχουν μπροστά τους το πρωτάθλημα της καθιέρωσης. Της ανέλιξης. Ας ελπίσουμε ότι μέσα στη φετινή σεζόν θα βρεθεί και ο νεαρός επιθετικός που χρειάζεται ο Μαντσίνι. Σκαμάκα; Ρασπαντόρι;».
– Τι λέμε στους οπαδούς που επιστρέφουν στα γήπεδα;
«Απολαύστε το. Ο καναπές είναι άνετος, αλλά πάντα το συναίσθημα όταν είσαι στο γήπεδο είναι άλλο πράγμα. Μετά τη… μετακόμιση λόγω πανδημίας, το να ξαναμπείτε στα γήπεδά σας, θα είναι σαν να μπαίνετε στα νέα σπίτια σας. Η σιωπή ήταν υποχρεωτική, έβαψε λευκούς τους τοίχους. Αν κάποιος προσπαθήσει να τους «γεμίσει» με ρατσιστικές κραυγές ή άλλες εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας, να έχετε το θάρρος να αντιδράσετε. Αυτό πρέπει να είναι το πρωτάθλημα της ομορφιάς, από κάθε άποψη. Η επιστροφή των Αγγλων στα γηπεδα ήταν ανησυχητική: Ομοφοβικά συνθήματα, ξύλο… Ας τους νικήσουμε ξανά».
Διαβάστε στο italians.gr
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Ο νέος αρχιδιαιτητής της Serie A ακυρώνει το VAR
Οι 14 μεταγραφές που μπορούν να αλλάξουν τη νέα Serie A
Εγινε η κλήρωση για τη Serie A 2021-22 – Πότε είναι το κάθε ντέρμπι
