Την τελευταία δεκαετία είχε δημιουργηθεί ένα οικονομικό χάσμα μεταξύ Γιουβέντους και Μίλαν, αλλά τώρα τα σχέδια διαχείρισης στα δύο κλαμπ είναι παρόμοια.
Την εποχή της «Τριάδας» της Γιουβέντους και του έπους Μπερλουσκόνι στη Μίλαν, οι δύο σύλλογοι ήταν σύμμαχοι στα παλάτια της εξουσίας και μοιράζονταν την κυριαρχία στο γήπεδο. To σκάνδαλο calciopoli ήταν η πρώτη διαχωριστική γραμμή. Στη συνέχεια, μια σύμπτωση παραγόντων χώρισε οριστικά τα μονοπάτια: ενώ η ομάδα της Γιουβέντους, υπό την προεδρία του Αντρέα Ανιέλι, ξεκίνησε την ανατροπή και μετατράπηκε σε εταιρεία με παγκόσμια κλήση, η μιλανέζικη… προστασία μπήκε σε κρίση και η εταιρεία των «ροσονέρι» πήρε ένα μεγάλο ρίσκο με τον μυστηριώδη Κινέζο Λι Γιόνκχονγκ.
Μεγάλη οικονομική… ψαλίδα
Την τελευταία δεκαετία, από οικονομική άποψη πάντα μιλώντας, δημιουργήθηκε ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο μεγάλων συλλόγων του καμπιονάτο: η Γιούβε να φτάνει τον τζίρο στο μισό δισεκατομμύριο, η Μίλαν να τα βγάζει πέρα σε… υψόμετρο 200 εκατομμυρίων.
Προερχόμενοι από πολύ διαφορετικούς αθλητικούς και επιχειρηματικούς δρόμους, μια σειρά συγκυριών κατέληξε να ξαναφέρει κοντά τη Γιουβέντους και τη Μίλαν από την άποψη των οικονομικών στρατηγικών τους. Είναι αλήθεια ότι οι δύο «εταιρείες» εξακολουθούν να απέχουν πολύ, όσον αφορά τον όγκο των επιχειρήσεων, τα περιουσιακά στοιχεία και τα χρέη, αλλά αυτό το καλοκαίρι είναι σαν να έκλεισε ο κύκλος, τουλάχιστον όταν κοιτάζουμε το επενδυτικό τους σχέδιο.
Βιώσιμα μεταγραφικά «ψώνια» με δυνατή ροπή στην πράσινη γραμμή και προσοχή στο κόστος: Τα δύο κλαμπ… μιλούν τώρα την ίδια γλώσσα. Οι «ροσονέρι»… αγκάλιασαν αυτόν τον τρόπο λειτουργίας μετά την έλευση του Έλιοτ, ο οποίος, εκμεταλλευόμενος τα αρχικά λάθη, βελτίωσε τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων με ένα είδος «επενδυτικής επιτροπής» που καλείται να βάλει τη σφραγίδα σε όλες τις μεταγραφικές κινήσεις.
«Επιχείρηση» σφιχτά… χέρια
Το «ταμείο» που διαχειρίζεται ο Σίνγκερ ακολουθεί το… μάντρα της βιωσιμότητας επειδή η επιχείρηση Μίλαν, δεδομένης της μεγάλης κληρονομιάς, έχει ήδη εμπλακεί σε σημαντικές δαπάνες (συνολικό άνοιγμα 700 εκατομμυρίων, συμπεριλαμβανομένου του δανείου στον Λι). Έτσι, μετά το κλείσιμο του προϋπολογισμού 2019-20 με έλλειμμα 195 εκατομμυρίων, η τελευταία σεζόν θα πρέπει να καταγράψει απώλεια κατά το ήμισυ. Και με την επιστροφή στο Champions League φέτος, οι λογαριασμοί θα βελτιωθούν περαιτέρω. Το καλοκαίρι, η μη ανανέωση στο συμβόλαιο του Ντοναρούμα έκανε θόρυβο, αλλά υπάρχουν ταβάνια που η διοίκηση με επικεφαλής τον Ιβάν Γκαζίδη δεν μπορεί να υπερβεί. Σε κάθε περίπτωση, τα έξοδα για αγορές ανήλθαν σε πάνω από 70 εκατομμύρια, χάρη στα περιθώρια που προέρχονται από μια ελαφριά οικονομική θέση (χωρίς ομόλογα, μόνο factoring).
Καταχρεωμένη «Κυρία»
Η μεταγραφική εκστρατεία της Γιουβέντους έκανε επίσης θόρυβο, η οποία περιελάμβανε συνολική οικονομική δέσμευση 37 εκατομμυρίων, πολύ λιγότερη από τα προηγούμενα χρόνια: η απόκτηση του Λοκατέλι, με δωρεάν δανεισμό για τα δύο πρώτα έτη, είναι το «μανιφέστο» της νέας πορείας. Οι μέτοχοι, με την Exor στην κορυφή, καλούνται σε νέα αύξηση κεφαλαίου 400 εκατομμυρίων μετά τα 300 που καταβλήθηκαν μεταξύ 2019 και 2020. Τώρα το μότο στους τορινέζους έχει αλλάξει: ξεχάστε τη φάση επέκτασης, υπάρχει ανάγκη εξορθολογισμού των εξόδων και επενδύσεις με εξαιρετική αυστηρότητα, επίσης επειδή ο προϋπολογισμός 2021-22 θα εξακολουθήσει να καταγράφει σημαντικές απώλειες μετά από το -210 εκατομμύρια που έδειξε εκείνος της σεζόν 2020-21.
Σε όλα αυτά, πάντως, εξακολουθεί να υπάρχει μια σημαντική οικονομική διαφορά ανάμεσα στην «Κυρία» και στους «Διαβόλους»: Οι μισθολογικές δαπάνες των «μπιανκονέρι» είναι διπλάσιες από εκείνες των «ροσονέρι».
Διαβάστε τα νέα της Γιουβέντους στο italians.gr
Διαβάστε τα νέα της Μίλαν στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Γιουβέντους
