Η Γιουβέντους πέρασε δια πυρός και σιδήρου από το γήπεδο της Σπέτσια, με τον ιταλικό Τύπο να υποδέχεται με διάφορα σχόλια το αποτέλεσμα και την εμφάνιση.
Ο Ιβάν Τζατζαρόνι, διευθυντής της Corriere dello Sport – Stadio καταγράφει σε σημερινό του άρθρο στην εφημερίδα με τον τίτλο «Αλέγκρι, ο φετιχιστής των σωστών μυαλών» τα δικά του συμπεράσματα και δίνει τη δική του ερμηνεία για το κακό ξεκίνημα της «Κυρίας».
Ακολουθεί αυτούσιο του άρθρο…
«Δύο γρήγορα συμπεράσματα βγαίνουν, σύμφωνα πάντα με τα υπάρχοντα δεδομένα, έπειτα από την κοπιαστική νίκη της Γιουβέντους επί της Σπέτσια (3-2 εκτός έδρας). Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχει την ομάδα του περίπου 30 βαθμούς μακριά από τη μαθηματική εξασφάλιση της παραμονής στη Serie A. Και έπειτα είναι τα παράξενα, τα πρώτα περίεργα που συμβαίνουν σε μια σεζόν όπου παίζουν ρόλο τα «ανοίγματα» και οι εκπλήξεις που θα έρθουν.
Κάνουμε αστεία, αλλά μέχρι ενός σημείου: διότι δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις επιδόσεις των παικτών, ούτε τις αντιδράσεις – ιδίως όταν αυτές απουσιάζουν. Αρχικά, εκεί όπου έγινε… παιχνίδι με τη γενική κατάσταση – και τη βαθμολογική – της Γιουβέντους είναι στα τόσο «καταραμένα» social media. Ακολούθησαν κι ορισμένα ΜΜΕ. Μέχρι κι ο Μαξ μπήκε στο… χορό, ο οποίος εδώ και ορισμένο διάστημα, όταν δεν τσαντίζεται σα μια νυφίτσα, διασκεδάζει με το να επιτίθεται σε όποιον έχει απέναντί του.
Στο «Στάντιο Αλμπέρτο Πίκο» – ένα όνομα, αλλά και μια μεταφορά (σ.σ. Picco στα ιταλικά σημαίνει κορυφή) – ο Αλέγκρι φώναξε στην αρχή ορισμένα… γαλλικά του στιλ «γ… την π… μου και μετά θέλουν να παίξουν και στη Γιούβε!». Μήνυμα που είχε μάλλον αποδέκτες τους Μόις Κιν, Φεντερίκο Κιέζα, Γουέστον ΜακΚένι, με τους Ντέγιαν Κουλουσέφσκι και Φεντερίκο Μπερναρντέσκι να μένουν στον πάγκο. Το επιθυμητό εφέ επετεύχθη. Ο Κιν, έστω και σχεδόν από τύχη συναντήθηκε με το γκολ, ενώ η Γιούβε δεν είχε τη δύναμη να πάρει στα χέρια της την τύχη του ματς. Μάλιστα, επέτρεψε στην αντίπαλο να ισοφαρίσει και να πάρει το προβάδισμα. Το δικαιούταν η Σπέτσια, πάντως. Ο ΜακΚένι, ο Μπεντανκούρ, ο Κιν και φυσικά ο Ντιμπάλα δεν κατάφεραν ν’ ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας τους με τις ενέργειές τους. Σπανίως φάνηκε η διαφορά ποιότητας μεταξύ των δύο ομάδων. Κάτι άλλαξε με τις αλλαγές του Άλεξ Σάντρο, του Μανουέλ Λοκατέλι και κυρίως του Άλβαρο Μοράτα στο δεύτερο μέρος. Ο Μοράτα ήταν ο μόνος – μαζί με τον Κιέζα, περισσότερο τσαντισμένος παρά με καθαρό μυαλό – που προκάλεσαν προβλήματα στην άμυνα του Τιάγκο Μότα.
Το γερμανικό σχόλιο για τον Μαξ
Ο Αλέγκρι, «ο φετιχιστής των αποτελεσμάτων», όπως τον έχει χαρακτηρίσει η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» (λες και στη Γερμανία δεν εξαρτιούνται από τ’ αποτελέσματα οι αξιολογήσεις των ποδοσφαιριστών και των προπονητών και οι αποφάσεις που παίρνουν οι σύλλογοι) πέτυχε το μίνιμουμ που θα μπορούσε: τους τρεις πρώτους βαθμούς μ’ ένα μόνο κόλπο. Ωστόσο, δεν πήρε αυτό που έψαχνε. Ή ίσως ναι – είναι μια ερμηνεία γεμάτη κακία – γιατί με την εμφάνιση της Γιουβέντους γέμισε με αποδεικτικά στοιχεία τις κατηγορίες που εξαπέλυσε προς τους παίκτες του μετά την ισοπαλία με τη Μίλαν (1-1).
Μεταξύ των παραμέτρων που διεγείρουν περισσότερο την περιέργεια, θα πρόσθετα πως έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα (ή καθυστερημένα) θα καταφέρει ο Αλέγκρι ν’ αποκτήσει σφαιρική άποψη για το ρόστερ που κληρονόμησε. Το πρόγραμμα δεν τον βοηθάει: υπενθυμίζω πως την επόμενη εβδομάδα θ’ αναμετρηθεί με την Τσέλσι στο Champions League.
Για την ώρα η αναλογία μεταξύ της αξίας του δυναμικού της Γιουβέντους και της απόδοσής του είναι τραγική. Εξίσου και η σχέση ανάμεσα στα γκολ που έχει πετύχει η ομάδα και σ’ αυτά που έχει δεχθεί. Στις τελευταίες 60 σεζόν, μόνο σε ακόμη μια περίπτωση η Γιούβε μέτρησε τουλάχιστον οχτώ γκολ εναντίον στις πέντε πρώτες αγωνιστικές – ήταν την περίοδο 2010-11, εννιά.
Τα προβλήματα στο κέντρο
Τα μεγάλα προβλήματα, βρίσκονται εμφανώς στο κέντρο του γηπέδου, όπου ο Μπεντανκούρ, ο Ραμπιό, ο Λοκατέλι καλούνται να «ράψουν» και να «δέσουν». Μπαίνω στον πειρασμό να πω πως η πιο αξιόλογη εναλλακτική για τη μεσαία γραμμή παραμένει ο Ντανίλο, που δεν είναι μέσος. Στην επίθεση, ο Κιέζα, ο Μοράτα και ο Ντιμπάλα, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μάτσο ατομικές ιδέες.
Για μένα, ο Αλέγκρι δεν είναι «ο φετιχιστής των αποτελεσμάτων», αλλά «ο φετιχιστής των σωστών μυαλών». Ίσως να έπρεπε να δοκιμάσουμε όλοι μας πώς είναι να παίζεις με δύο πόδια που τρέχουν, αλλά ένα μυαλό που σε σταματά.
Φυσιολογικές – και αναμενόμενες από τον Πιόλι – οι δυσκολίες που συνάντησε η Μίλαν για να νικήσει τη Βενέτσια (2-0): το ματς άλλαξε, όταν, μετά από μια ώρα με το 70% της κατοχής της μπάλας, έβαλε τους Τομόρι, Ερναντέζ και Ζάλεμακερς αντί των Γκάμπια, Μπάλο-Τουρέ και Φλορέντσι. Στο ποδόσφαιρο, όταν μια ομάδα κινείται κάθετα και όχι οριζόντια εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά το σκοπό της».
Διαβάστε τα νέα της Γιουβέντους στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Γιουβέντους
