Η Villa Torlonia ήταν επί σειρά ετών το σπίτι του Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος είχε φροντίσει ώστε να υπάρχει και μυστικό καταφύγιο για την οικογένειά του.
Βαθιά κάτω από την ιστορική Villa Torlonia, όπου ο Μπενίτο Μουσολίνι έζησε για σχεδόν δύο δεκαετίες, ένα κελάρι κρασιού τροποποιήθηκε ως καταφύγιο για την προστασία του ηγέτη του φασιστικού κόμματος. Ακόμη και σε μια πόλη, όπου οι αρχαιολόγοι σκάβουν τα ερείπια μιας αρχαίας αυτοκρατορίας, ο υγρός υπόγειος χώρος είναι ένα ενδεικτικό σημάδι του πόσο βαθιά μπορεί να παραμείνει θαμμένο το σχετικά πρόσφατο παρελθόν της Ιταλίας.
Η βίλα Τορλόνια θα αγοραστεί το 1787 από τον τραπεζίτη Τορλόνια, με τους απογόνους του να την μετατρέπουν σε μια από τις ομορφότερες βίλες με πάρκο της Ρώμης. Το 1929 ο Τζοβάνι Τορλόνια Τζούνιορ θα… νοικιάσει την κατοικία του στον Μπενίτο Μουσολίνι. Και λέμε «νοικιάσει», γιατί το ετήσιο μίσθωμά της ήταν μια λίρα! Ο Μουσολίνι με την οικογένειά του θα ζήσουν στη βίλα μέχρι την σύλληψή του, το 1943.
Αντι-αεροπορικό οχυρό
Με την κήρυξη του πολέμου αποφασίστηκε να δημιουργηθεί αντι-αεροπορικό καταφύγιο στη βίλα για τον «Ντούτσε», τη σύζυγο και τα πέντε παιδιά τους. Αποφασίστηκε να μετατραπεί σε τέτοιο το υπόγειο κελάρι. Φτιάχτηκε υπνοδωμάτιο, γραφείο και μπάνιο και σ΄ έναν άλλο χώρο υπήρχε το χειροκίνητο μηχάνημα για την ανακύκλωση του αέρα. Το καταφύγιο… προστάτευαν διπλές ατσάλινες πόρτες.
Το γεγονός, όμως, ότι έπρεπε να εγκαταλείψει το κτίριο για να προστατευτεί, αλλά και η ίδια η κατασκευή που ήταν ανασφαλής οδήγησαν τον Μουσολίνι στην απόφαση να δημιουργηθεί ένα νέο στα υπόγεια της βίλας.
Οι τοίχοι και η οροφή ήταν κατασκευασμένα από μπετόν αρμέ – η τελευταία είχε πάχος 2,5 μέτρα, αλλά μετά τους βομβαρδισμούς σε Τορίνο, Μιλάνο και Γένοβα τον Οκτώβριο του 1942 ο Μουσολίνι δεν αισθανόταν ασφάλεια ούτε εκεί και ζήτησε ένα πραγματικό αντιαεροπορικό καταφύγιο που δεν θα το… άγγιζαν ούτε οι επιθέσεις χημικών όπλων, ούτε οι πιο εξελιγμένες βόμβες.
Κλήθηκε, λοιπόν, το πυροσβεστικό σώμα της Ρώμης, υπό τις οδηγίες του ταγματάρχη μηχανικού Μπαριζέλα.
Δεν ολοκληρώθηκε μέχρι τη σύλληψή του
Οι εργασίες θα άρχιζαν τον Δεκέμβριο του 1942 και η εκτίμηση ήταν πως θα ολοκληρώνονταν σε τρεις μήνες. Το καταφύγιο βρισκόταν στην ανατολική πλευρά του υπογείου της βίλας, μια απότομη σκάλα σε οδηγούσε εκεί και είχε δύο εξόδους. Τοποθετήθηκε σε βάθος 6,5 μέτρων, οι τοίχοι από μπετόν αρμέ είχαν πάχος 4 μέτρα και στην οροφή έξι μέτρα.
Το καταφύγιο δεν ολοκληρώθηκε μέχρι την σύλληψη του «Ντούτσε» στις 25 Ιουλίου 1943. Σε κάποια χειρόγραφα του Μουσολίνι που βρέθηκαν στα αρχεία του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών, ο ίδιος γράφει: «Είναι περίεργο αλλά όσο προχωρούσαν οι εργασίες για την περάτωση του καταφυγίου, η αντιπάθειά μου γι’ αυτό μεγάλωνε. Δεν ήταν τα έξοδα που είχαν διπλασιαστεί, αλλά ένιωθα πως όταν θα τελείωνε πια, θα μου ήταν άχρηστο. Πράγματι! Πρέπει ν΄ ακούμε την φωνή του υποσυνείδητου!». Τα παραπάνω γράφτηκαν αφού συνελήφθη.
Διαβάστε στο italians.gr
Το θρυλικό στριπτίζ από το οποίο ξεκίνησε στη Ρώμη η «Dolce Vita»
Ο μυστικός διάδρομος διαφυγής του Πάπα σε περίπτωση κινδύνου
Η διάσημη καφετέρια «Έλληνας» στο κέντρο της Ρώμης: Ποιος την έφτιαξε και ποιοι πέρασαν από εκεί
