Αλ Καπόνε: Πώς ξεκίνησαν όλα στην ιστορία του διαβόητου μαφιόζου

Ο Αλ Καπόνε έχει συνδεθεί όσο κανείς άλλος με τη μαφία, προλαβαίνοντας να κάνει πάρα πολλά άσχημα πράγματα στη διάρκεια της σύντομης ζωής του.

Η αλήθεια είναι ότι δεν αρέσει. Και είναι λογικό. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια. Η μαφία έχει συνδεθεί με την Ιταλία και ο άνθρωπος που ευθύνεται περισσότερο από όλους γι’ αυτό, είναι ο Αλ Καπόνε. Ο τρίτος γιος μιας οικογένειας Ιταλών που είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα. Τότε που πάρα πολλοί περνούσαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με όνειρο μια καλύτερη ζωή. Αυτό ονειρευόταν και η οικογένεια του Αλ Καπόνε, αλλά με την περίπτωσή του τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Αν και έζησε όντως καλή ζωή για χρόνια. Το κακό ήταν, όμως, ότι για να συμβεί αυτό έπρεπε να μην αφήσει παρανομία για παρανομία…

Το Καθολικό ίδρυμα που άλλαξε τα πάντα

Αυτό ήταν δύσκολο να το φανταστεί κάποιος μέλος της οικογένειας, η οποία ήταν πάντα νομοταγής. Κατά πάσα πιθανότητα δεν το φανταζόταν ούτε ο ίδιος, αλλά από νωρίς ήρθαν τα πάνω-κάτω. Σε ένα πολύ αυστηρό Καθολικό ίδρυμα, όπου πήγαινε για να μάθει γράμματα, ο χαρακτήρας του άρχισε να αλλάζει. Και άνθρωποι που έχουν μελετήσει τη ζωή του, ισχυρίζονται πως οι ξυλοδαρμοί μαθητών και η ψυχολογική βία, άρχισε να τον αλλάζει. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε στα 14 του χρόνια να ξεσπάσει ξυλοκοπώντας τη δασκάλα του. Ηταν η στιγμή που ουσιαστικά «γεννήθηκε» ο Αλ Καπόνε. Αυτός που στη συνέχεια θα γινόταν φόβος και τρόμος.

Η αποβολή του από το σχολείο μάλλον δεν τον πείραξε και πολύ, αφού δεν είχε σκοπό να επιστρέψει. Κι αν υπήρχε μια πιθανότητα να γίνει αυτό, χάθηκε όταν γνώρισε τον Τζόνι Τόριο. Ποιος ήταν αυτός; Γνωστός γκάνγκστερ της εποχής και αυτός που έδειχνε τον δρόμο για τους υπόλοιπους. Εδειχνε, δηλαδή, πώς μπορούσες να μετατρέψεις τις εγκληματικές δραστηριότητες σε επιχειρηματικό όμιλο. Και όλα αυτά ήταν πολύ ελκυστικά για ένα 18χρονο παιδί. Ο Καπόνε μπήκε στη συμμορία εφήβων που είχε ο Τόριο και από εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε γυρισμός.

Το ψέμα που έλεγε συνέχεια

Ως μέλος αυτής της συμμορίας, υπό τις εντολές του Τόριο, ο Αλ Καπόνε θα ζήσει τη δεύτερη στιγμή που σημάδεψε τη ζωή του. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Σε ένα νυχτερινό κέντρο μαφιόζου, το 1917, ο Καπόνε θα δει την αδερφή του Φρανκ Γκαλούτσιο, ενός μέλους της τοπικής μαφίας του Σικάγο. Και η αδερφή του Γκαλούτσιο τού άρεσε τόσο πολύ, ώστε να κάνει ένα… απρεπές σχόλιο για σημείο του σώματός της. Ο Γκαλούτσιο τον άκουσε και τον τιμώρησε με τρεις χαρακιές στο πρόσωπό του. Τρεις χαρακιές με μαχαίρι.

Τα 30 ράμματα που χρειάστηκε να κάνει στο πρόσωπό του ο Αλ Καπότε δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που θα μπορούσε να πάθει. Για τον ίδιο, όμως, ήταν… μαχαιριά το γεγονός ότι από εκείνη τη βραδιά έγινε ο «Σημαδεμένος». Ηταν ένα προσωνύμιο που δεν του άρεσε ποτέ. Ηταν κάτι που σιχαινόταν να ακούει και γι’ αυτό τον λόγο για το υπόλοιπο της ζωής του έκανε σταθερά δύο πράγματα: Πρώτον, προσπαθούσε να δείχνει πάντα το δεξί προφίλ του στις φωτογραφίες. Δεύτερον, έλεγε ψέματα για τα σημάδια. Δεν ανέφερε ποτέ τον πραγματικό λόγο για τον οποίο τα «απέκτησε». Αντιθέτως, έλεγε πάντα ότι ήταν σημάδια από τραύμα σε μάχη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως και να έχει, ήταν ακόμη μία κομβική στιγμή στη ζωή του Ιταλού μαφιόζου. Ο οποίος είχε μπροστά του τα… καλύτερα χρόνια του. Θα ακολουθήσει η εποχή της ποτοαπαγόρρευσης και σε αυτή θα μεγαλουργήσει. Και από τη στιγμή που είχε φροντίσει να βγάλει από τη μέση τον Τζιμ Κολοσίμο, βοήθησε τον Τόριο να γίνει το αφεντικό του Σικάγο. Αυτό έγινε το 1920 και πέντε χρόνια μετά ο Τόριο αποσύρθηκε, αφήνοντας τον πλήρη έλεγχο στον Καπόνε.

Η… στημένη παράδοση και η Σφαγή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου

Από εκεί και πέρα, ο καθένας μπορεί να υποθέσει τι γινόταν. Νιώθοντας όλο και πιο δυνατός, αλλά και όλο και πιο άπληστος, ο «Σημαδεμένος» ξεφεύγει εντελώς. Τόσο, ώστε για μια μέρα να σκοτώσει ο ίδιος μέσα σε ένα μπαρ έναν μικροκακοποιό. Ηταν η πρώτη φορά που έχασε σε τέτοιο βαθμό την ψυχραιμία του, αλλά ήταν και τυχερός. Ή μάλλον… τρομακτικός. Ετσι, κανείς από τους αυτόπτες μάρτυρες δεν σκέφτηκε καν να τον καταδώσει. Ο Καπόνε ένιωθε, πλέον, άτρωτος και αυτό αποδείχθηκε πως ήταν και το λάθος του. Αυτό και το γεγονός ότι για κάποιες συναλλαγές του χρησιμοποίησε επιταγές. Ηταν η εξαίρεση, αφού ο κανόνας ήταν να κάνει όλες τις δουλειές του με μετρητά.

Αυτές οι επιταγές, τελικά, θα τον βάλουν στο στόχαστρο της εφορίας, αφού όλοι πλέον καταλάβαιναν πως τα πραγματικά του εισοδήματα δεν ήταν αυτά που δήλωνε. Θέλοντας να βάλει τέλος στους ψίθυρους, οι οποίοι γίνονταν όλο και πιο έντονοι, θα κάνει μια… ιδιαίτερη κίνηση: Θα παραδοθεί στην αστυνομία, έχοντας προηγουμένως μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για ένα εύλογο διάστημα. Και όσο κρυβόταν, φρόντιζε να εξαφανίζει το ένα μετά το άλλο όσα στοιχεία θα μπορούσαν να τον μπλέξουν.

Οταν, επομένως, παραδόθηκε, ήξερε ότι η αστυνομία δεν μπορούσε να τον κρατήσει. Θα μείνει ελεύθερος και παράλληλα θα γίνει κάτι σαν… είδωλο, αφού έβγαινε νικητής από την κόντρα του με τις Αρχές. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Γιατί από τις 14 Φεβρουαρίου 1929, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση… Εκείνη την ημέρα, σε ένα γκαράζ στο Σικάγο, επτά πρωτοπαλίκαρα του Τζορτζ Μόραν, του μεγαλύτερου εχθρού του, θα εκτελεστούν από άντρες που είχαν ντυθεί αστυνομικοί. Και ήταν μια σφαγή που δεν μπορούσε, πλέον, να παραβλέψει κανείς.

Στόχος του προέδρου Χούβερ και καταδίκη στο Αλκατράζ

Με τον Τύπο να έχει ξεσηκωθεί πλέον, αποτέλεσμα της λαϊκής κατακραυγής για το συγκεκριμένο έγκλημα, ο Καπότε έγινε ο Νο1 στόχος του προέδρου των ΗΠΑ, Χέρμπερτ Χούβερ. Θα περάσει 9 μήνες στη φυλακή για οπλοκατοχή, αλλά αυτό δεν θα τον πειράξει. Στη φυλακή, άλλωστε, ήταν βασιλιάς. Τα πραγματικά προβλήματα θα αρχίσουν με τη σύλληψη των δύο λογιστών του, Λέσλι Σάμγουεϊ και Φρεντ Ράις. Από εκείνη τη στιγμή οι Αρχές αρχίζουν να ξηλώνουν την αυτοκρατορία του και στις 13 Μαρτίου 1931 του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 22 υποθέσεις φοροδιαφυγής.

Στις 6 Οκτωβρίου 1931, ο «Σημαδεμένος» οδηγήθηκε στο δικαστήριο και αρχικά ήταν άνετος. Ο λόγος; Είχε δωροδοκήσει τους ενόρκους. Οταν, όμως, θα ακούσει τον πρόεδρο να ζητάει την αντικατάστασή τους, θα καταλάβει ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από ποτέ. Στις 17 Οκτωβρίου 1931 ο Αλ Καπόνε καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης συν πρόστιμο 80.000 δολαρίων και θα οδηγηθεί στις φυλακές της Ατλάντα και στη συνέχεια στο Αλκατράζ.

Η παντοδυναμία του είχε λάβει τέλος, η υγεία του χειροτέρευε συνεχώς τον Νοέμβριο του 1939 θα αποφυλακιστεί λόγω καλής διαγωγής. Δεν αποτελούσε, άλλωστε, κίνδυνο πλέον και στις 25 Ιανουαρίου 1947, στα 48 του χρόνια, φεύγει από τη ζωή έπειτα από καρδιακό επεισόδιο…