Το να πεθαίνει ένας αστυνομικός και να βυθίζονται στο πένθος οι ultras μιας ομάδας δεν είναι και ό,τι πιο σύνηθες, αλλά συμβαίνει και αυτό στο Μπέργκαμο με τους οπαδούς της Αταλάντα.
Την τελευταία διετία, με όσα συμβαίνουν με την πανδημία, το Μπέργκαμο έγινε κάτι σαν πόλη – σύμβολο. Οι νεκροί ήταν πάρα πολλοί και η φράση «θα γίνουμε Μπέργκαμο» ακούγεται ή γράφεται συχνά-πυκνά στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα όμως, αφήνοντας στην άκρη τον κορονοϊό, η συγκεκριμένη πόλη είναι γνωστή και για κάτι άλλο. Πέρα, φυσικά, από τη μεγάλη ιστορία της. Είναι γνωστή, λοιπόν, για την Αταλάντα. Και φυσικά για τους οπαδούς της, οι οποίοι είναι από τους πιο… δύσκολους στην Ιταλία. Γεγονός που μπορούν να επιβεβαιώσουν αυτοί οποιασδήποτε άλλης ιταλικής ομάδας. Κι όμως, οι ultras της Αταλάντα, αυτοί που ζουν ως τέτοιοι 100%, πενθούν τώρα για τον θάνατο ενός αστυνομικού.
Στο Atleti Azzuri d’ Italia πάντα
Ο εκλιπών ονομαζόταν Ελιο Καρμινάτι, ήταν 62 ετών και ήταν γνωστός σε όλους στην πόλη ως ο «αγαθός γίγαντας». Στις τάξεις των συναδέλφων του, βέβαια, ήταν γνωστός και με άλλα παρατσούκλια: Ράμπο και Ρόμποκοπ, είναι δύο εξ αυτών. Προσωνύμια που απέκτησε λόγω της σωματικής διάπλασής του: Με ύψος 1.97μ. και βάρος περισσότερα από 100 κιλά, ήταν ένα θηρίο. Ενα θηρίο που από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και μέχρι τις αρχές του 2000 επέβλεπε τους αγώνες της Αταλάντα. Αυτός ήταν ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων στο γήπεδο των Μπεργκαμάσκι, αυτός που φρόντιζε ώστε να μη γίνονται επεισόδια.
Κι όμως, παρά τη δουλειά που έκανε, οι ultras των Μπεργκαμάσκι τον λάτρευαν. Και συνέχισαν να τον λατρεύουν και μετά το 2013, όταν βγήκε στη σύνταξη. Γι’ αυτό και η είδηση του θανάτου του προκάλεσε πόνο σε όλη την πόλη, όπως γράφουν τα τοπικά ΜΜΕ. Και ειδικά στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών της Αταλάντα, οι οποίοι τον είχαν ταυτίσει με την ομάδα τους. Με τα μεσημέρια τους στο Atleti Azzuri d’ Italia. Εκεί όπου ήταν πάντα και αυτός, επιλέγοντας πολλές φορές casual ντύσιμο και όχι την αστυνομική στολή.
