Η κλήρωση με τον Ολυμπιακό σημαίνει ότι η Αταλάντα θα ταξιδέψει στην Ελλάδα, με την οποία έχει μια πάρα πολύ δυνατή σχέση.
Οταν η UEFA έκανε την κλήρωση για τους «32» του Europa League, ο ιταλικός Τύπος στάθηκε στο γεγονός: Οι Μπεργκαμάσκι θα αντιμετωπίσουν τους Πειραιώτες με στόχο την πρόκριση στους «16». Και από εκεί και πέρα, έγινε και μια πρώτη παρουσίαση των Ερυθρόλευκων, έγινε μια αναφορά στο ρόστερ τους ή στην έδρα τους. Στο Μπέργκαμο, πάντως, μάλλον ένιωσαν περισσότερα όταν έγινε η κλήρωση και ο λόγος είναι απλός: Η Αταλάντα θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Ελλάδα, με την οποία έχει ένα ξεχωριστό δέσιμο από την πρώτη της μέρα ως σύλλογος. Κι ας μην είχε αρχικά τμήμα ποδοσφαίρου αυτός ο σύλλογος.
Η ιστορία έχει καταγράψει το εξής: Η Società Bergamasca di Ginnastica e Sports Atletici “Atalanta”ιδρύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1907 από μαθητές του Liceo Classico Paolo Sarpi. Και το γεγονός ότι εκείνη την εποχή τα αρχαία ελληνικά ήταν ένα από τα βασικά μαθήματα, έπαιξε τον ρόλο του. Σημαντικό ρόλο, για την ακρίβεια, αφού λόγω των αρχαίων ελληνικών προέκυψε το όνομα του συλλόγου. Οι μαθητές λάτρευαν το συγκεκριμένο μάθημα, μελετούσαν την ελληνική μυθολογία και δεν άργησαν να καταλήξουν στο όνομα: Αταλάντα. Τι είναι αυτό όμως; Και κάπου εδώ, αρχίζουμε και εμείς τα μαθήματα…
Οι μαθητές στο Μπέργκαμο εμπνεύστηκαν το όνομα από την Αταλάντη, ηρωΐδα της ελληνικής μυθολογίας. Μια ηρωΐδα που είχε την εξής ιστορία: Ηταν δρομέας, ήταν πιστή στην παρθενιά της αλλά ήταν και πολύ όμορφη, οπότε τη διεκδικούσαν αρκετοί. Ετσι, έκανε μια συμφωνία με τους επίδοξους μνηστήρες. Μια συμφωνία που προέβλεπε το εξής: Θα την ανταγωνίζονταν σε αγώνα δρόμου. Οποιος τη νικούσε, θα την παντρευόταν. Οποιος έχανε, θα έχανε και τη ζωή του παράλληλα. Πολλοί το προσπάθησαν, πολλοί έφυγαν από τη ζωή, αλλά ένας τα κατάφερε.
Η Αφροδίτη και η Άρτεμις, οι δύο θεές που σχετίζονται με την ιστορία
Αυτός που κατάφερε να νικήσει την Αταλάντη και να την παντρευτεί, τελικά, ήταν ο Ιππομένης, γιος του Μεγαρέα και της Μερόπης. Για να καταφέρει να νικήσει όμως και να κάνει δική του την Αταλάντη, χρειάστηκε βοήθεια. Από ποιον; Από τη θεά Αφροδίτη, αφού ο μύθος λέει πως έριχνε μήλα στον δρόμο όσο ήταν μπροστά η Αταλάντη, η οποία έχοντας το προβάδισμα, προσπαθούσε να τα πιάσει. Ετσι, σιγά-σιγά ο Ιππομένης μείωνε τη διαφορά και τελικά κατάφερε να νικήσει.
Κάπου εδώ, όμως, πρέπει να γίνει αναφορά και στην Αρτεμις, τη θεά του κυνηγιού. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Αταλάντη ήταν πολύ κοντά της. Ηταν κάτι σαν ευνοημένη της θεάς. Δεν είναι τυχαίο, επομένως, το γεγονός ότι ένα από τα προσωνύμια της Αταλάντα είναι και το la Dea. «Η θεά», δηλαδή. Οπως και να έχει, σημασία έχει το γεγονός. Και το γεγονός είναι ότι η Αταλάντα έχει έναν πολύ ισχυρό δεσμό με την Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, άλλωστε, από τη στιγμή που το όνομά της έχει εμπνευστεί από τη χώρα μας.
Μια σχέση, αυτή ανάμεσα στην Αταλάντα και την Ελλάδα, η οποία οριστικοποιήθηκε το 1920. Τότε, ύστερα από μια αξέχαστη όπως καταθέτουν τα διασωθέντα αρχεία συνέλευση, η Società Bergamasca di Ginnastica e Sports Atletici “Atalanta” (1907) και η Società Bergamasca di Ginnastica e Scherma (1878) συγχωνεύτηκαν στην σημερινή Atalanta Bergamasca Calcio. Και ως επίσημα χρώματα υιοθετήθηκαν το μαύρο (που ήταν της Αταλάντα) και το μπλε (που ήταν της Μπεργκαμάσκα).
