Ποτέ κανείς δεν είχε να πει κάτι κακό για τον Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, αλλά ο Αντόνιο Κασάνο υπάρχει για να… ξεχωρίζει πάντα.
Από το στόχαστρο του Fant’Antonio δεν έχει ξεφύγει κανείς. Από τον Κριστιάνο Ρονάλντο ως τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι και από τον Φάμπιο Καπέλο ως τον Φραντσέσκο Τότι ή τον Φρανκ Ριμπερί, έχει πει διάφορα. Και το γεγονός ότι τα λέει ένας τύπος που δεν ήταν και ο καλύτερος επαγγελματίας, δίνει μια άλλη διάσταση. Οπως και να έχει, σημασία έχει ότι ο Κασάνο… πυροβολεί προς πάσα κατεύθυνση και οι «σφαίρες» πήραν και τον Μπατιστούτα. Ποτέ κανείς, κυριολεκτικά ποτέ κανείς, δεν είχε να πει κάτι άσχημο γι’ αυτόν. Κάτι αρνητικό. Μέχρι που αποφάσισε ο Κασάνο να… κάνει τη διαφορά ξανά. Και το έκανε μέσω της αυτοβιογραφίας του. Εκεί, μέσα σε όλα όσα λέει για πάμπολλους, ασχολείται και με τον Αργεντίνο φορ.
«Σε εκείνη την ομάδα της Ρόμα υπήρχαν μερικοί παίκτες που μισούσα. Ο ένας ήταν ψηλός, μάλλον όμορφος, επιθετικός, Αργεντινός, με μακριά μαλλιά. Ναι, όπως καταλάβατε καταλάβατε δεν μου άρεσε ο Μπατιστούτα γιατί πάντα είχε μια υπεροψία. Ηταν Αργεντινός, ναι, αλλά δεν έδινα δεκάρα. Είχε τόσα πολλά ελαττώματα… Τσιγκούνης, ζηλιάρης, επικριτικός. Σου έλεγε πράγματα πίσω από την πλάτη σου και μπροστά σου χαμογέλασε. Δεν δίνω δεκάρα για τύπους σαν αυτόν. Πάντα χαιρετούσα τους πάντες με τον ίδιο τρόπο, στη Μπάρι αλλά και στη Ρόμα, από τον πρόεδρο μέχρι τους σερβιτόρους. Δεν αντέχω τους σνομπ τύπους. Του έδωσα από την αρχή, επομένως, να καταλάβει ότι δεν θέλω καμία σχέση μαζί του. Η αντίδρασή του; Ψυχρός», έχει αναφέρει στο βιβλίο του ο Κασάνο για τον Μπατιστούτα.
Ο καφές στο μπαρ του προπονητικού κέντρου
Δεν έμεινε εκεί, όμως, αλλά ανέφερε και ένα συγκεκριμένο περιστατικό για να δείξει τις διαφορές τους. Οπως, τουλάχιστον, τις αντιλαμβάνονταν αυτές ο Ιταλός επιθετικός. «Μια μέρα στην Τριγκόρια είμαι στην ουρά στο μπαρ, φτάνει ο Μπατιστούτα και με προσπερνά. Θέλαμε και οι δύο να πάρουμε καφέ με γάλα. Τι έκανα λοιπόν; Βάζω ένα δάχτυλο στη μύτη και το γυρίζω στο γάλα, λες και το δάχτυλο ήταν ένα κουταλάκι του γλυκού. “Τι κάνεις;”, μου λέει. “Ή θα το πιεις εσύ ή εγώ”, απαντώ. Εκανε τον έξυπνο: “Πιες το εσύ τώρα”. Του λέω “εννοείται”! Είμαι πολύ πιο έξυπνος από αυτόν και το ήπια με τη μία. Δεν είχα βάλει, άλλωστε, το δάχτυλο στη μύτη μου, απλώς προσποιήθηκα. Και τέλος πάντων, ακόμη κι αν το έβαλα, δικά μου… πράγματα ήταν. Πολύ καλά. Ιδιαίτερη συνταγή, μυστικό συστατικό. Δεν το πήρε καλά. Εξάλλου, η ειρωνεία, το χιούμορ, δεν είναι μια ιδιότητα που έχουν πολλοί. Μετά, έπαιρνα την την εκδίκησή μου στην προπόνηση. Όταν έπαιρνα την μπάλα του έλεγα: “Τρέξε γέροντα, έλα να την πάρεις, κυνήγησέ με”. Δεν άντεχε άλλο».
Διαβάστε στο italians.gr
Ρόμα – Μπατιστούτα: Η ιστορία της μεταγραφής που έκανε πρωταθλητές τους Τζαλορόσι
Οργισμένος Κασάνο: «Ο Τότι θα ξεχαστεί σε 20 χρόνια, ο Ντε Ρόσι ήταν 100 φορές πιο οπαδός»
