Η ώρα του αποχαιρετισμού του Λορέντσο Ινσίνιε στους οπαδούς της Νάπολι έφτασε, με το Stadio Diego Maradona να δακρύζει.
Ο αγώνας με την Τζένοα για την προτελευταία αγωνιστική δεν είχε κανένα βαθμολογικό κίνητρο για τους Παρτενοπέι. Παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν ένα παιχνίδι όπως όλα τα άλλα. Δεν θα μπορούσε να είναι έτσι, από τη στιγμή που ήταν το τελευταίο του αρχηγού εντός έδρας. Ηταν το τελευταίο παιχνίδι του Ινσίνιε στην έδρα της Νάπολι και αυτό, αυτομάτως, το καθιστά ξεχωριστό. Σημαδιακό. Και πολύ συγκινητικό, όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις των πρωταγωνιστών. Από τις αντιδράσεις των οπαδών, οι οποίοι τού είπαν «αντίο» όπως έπρεπε. Με δάκρυα στα μάτια δηλαδή.
«Ευχαριστώ μια πόλη που μου έδωσε πολλά. Χαρήκαμε και υποφέραμε, μερικές φορές τσακωθήκαμε, αλλά πάντα μαζί, σαν μια μεγάλη οικογένεια. Το να είμαι στη Νάπολι ήταν μια υπέροχη εμπειρία, αλλά και μια πολύ μεγάλη ευθύνη που αποδέχθηκα με υπερηφάνεια. Το να αφήσω τη Νάπολι σημαίνει ότι αφήνω το σπίτι μου, θα μου λείπετε πάντα. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές, πάντα έδινα ό,τι είχα. Ευχαριστώ από καρδιάς, forza Napoli sempre», ήταν όσα κατάφερε να πει ο Ινσίνιε, στον οποίο οι ultras της Νάπολι αφιέρωσαν και ένα μεγάλο πανό.
Ενα μεγάλο πανό, στο οποίο έγραψαν τα εξής: «Η φανέλα σου ήταν πιο βαριά από όλες, γιατί αυτός που τη φορούσε την αγαπούσε πραγματικά. Τη φόρεσες με οίστρο, υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, ως υπερήφανος γιος αυτής της πόλης». Μπορεί ανά διαστήματα άλλωστε, όπως είπε και ο ίδιος, οι δύο πλευρές να είχαν τους τσακωμούς τους, αλλά το συναίσθημα δεν αλλάζει. Και το συναίσθημα που υπήρχε, υπάρχει και πάντα θα υπάρχει ανάμεσα στον Ινσίνιε και τη Νάπολι θα είναι η αγάπη.
