Στις 24 Αυγούστου 2004 η Ιντερ υποδέχθηκε τη Βασιλεία στο Μεάτσα για τα προκριματικά του Champions League και αυτό που ακολούθησε είναι απίστευτο.
Ο πρώτος αγώνας στην Ελβετία, στις 11 Αυγούστου, είχε λήξει ισόπαλος 1-1. Αποτέλεσμα που διατηρούσε ζωντανή τη Βασιλεία, έστω όχι με πολλές ελπίδες. Ετσι, με δεδομένη και την κοντινή απόσταση, οι οπαδοί της αποφάσισαν να εκδράμουν στο Μιλάνο με στόχο τη μεγάλη πρόκριση. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίχθηκαν όπως ήθελαν αυτοί αλλά όπως έλεγε η λογική: Νίκη 4-1 για τους Νερατζούρι. Και κάπου εκεί, με τα πάντα να έχουν κριθεί, αρχίζει η ιστορία μας… Μια ιστορία που μοιάζει απίστευτη αλλά είναι αληθινή.
Ανάμεσα στους οπαδούς της ελβετικής ομάδας, λοιπόν, ήταν και ο 60χρονος Ρούντολφ Μπαντλ, ο οποίος ταξίδεψε στο Μιλάνο με φίλους του. Πέντε λεπτά πριν τη λήξη του ματς, με το σκορ στο 4-1, ο Ρούντολφ αποφάσισε να πάει στην τουαλέτα του Μεάτσα. Ηταν η στιγμή, χωρίς να μπορεί να το φανταστεί φυσικά, που θα άλλαζε για πάντα η ζωή του… Ο Ρούντολφ, λοιπόν, έκανε ό,τι έκανε και επέστρεψε στην εξέδρα, αλλά δεν μπορούσε να βρει τους φίλους του. Πάνω στον πανικό του, βγαίνει από το γήπεδο, αφού το παιχνίδι έχει τελειώσει, αλλά δεν βρίσκει κανέναν. Αγνωστο γιατί, οι Ελβετοί είχαν αναχωρήσει χωρίς αυτόν.
Τι μπορούσε να κάνει, επομένως, από τη στιγμή που δεν είχε ούτε κινητό τηλέφωνο αλλά ούτε οικογένεια να τον περιμένει στην πατρίδα του; Αρχισε να περιπλανιέται στους δρόμους του Μιλάνο, έχοντας μαζί του 20 ευρώ. Με αυτά πήρε κάτι για να φάει και έβγαλε τη βραδιά σε έναν από τους δρόμους της πόλης. Και τελικά αυτό θα επαναλαμβανόταν για άλλα… 11 χρόνια! Ναι, ο Ρούντολφ Μπαντλ πέρασε τα επόμενα 11 χρόνια στο Μιλάνο. Για την ακρίβεια, πέρασε τα επόμενα 11 χρόνια στους δρόμους του Μιλάνο.
«Εγινε οπαδός της Μίλαν, τον βοηθούσαμε αλλά ποτέ δεν ρωτήσαμε»
Πώς τα κατάφερε; Οντας συμπαθητικός ως χαρακτήρας, αντιμετωπίστηκε από τους κατοίκους σαν ένας ευγενικός άστεγος. Ετσι, στη γειτονιά την οποία τυχαία επέλεξε σαν «σπίτι του», όλοι τον βοηθούσαν. Του έδιναν λεφτά για ψωμί και τσιγάρα, κουβέρτες για τον κρύο χειμώνα στα παγκάκια των πάρκων αλλά και μια φανέλα της Μίλαν. Συγκεκριμένα του Κακά. Ο Ρούντολφ, βλέπετε, αποφάσισε να γίνει οπαδός των Ροσονέρι επειδή χάθηκε και ξέμεινε στο Μιλάνο έπειτα από αγώνα της Βασιλείας με την Ιντερ.
Πίσω στην Ελβετία, η αστυνομία είχε ανακοινώσει το 2004 ότι ο Ρούντολφ Μπαντλ είναι αγνοούμενος. Από τη στιγμή, όμως, που δεν υπήρχε το παραμικρό νέο από αυτόν, με δεδομένο ότι δεν είχε γυναίκα ή παιδιά για να τον ψάξουν, η υπόθεση έκλεισε το 2011. Πιθανότατα καταχωρήθηκε σαν νεκρός και το θέμα έληξε. Ο ίδιος, όμως, ήταν ζωντανός και στο Μιλάνο. Και παρέμεινε στο Μιλάνο μέχρι και το 2015, όταν αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελβετία, παίρνοντας μια μικρή οικονομική βοήθεια από τους κατοίκους που τον είχαν αποδεχθεί σαν δικό τους πλέον.
«Ενας ευγενικός Ελβετός με γερμανική προφορά»
Η είδηση της επιστροφής του και η αφήγηση της ιστορίας του σόκαρε τους συμπατριώτες του. Σόκαρε όμως και τους Ιταλούς, οι οποίοι ναι μεν τον βοηθούσαν αλλά δεν ήταν σίγουροι για το τι ακριβώς είχε συμβεί με αυτόν. «Ηταν ένας ευγενικός Εβλετός με γερμανική προφορά. Χαίρομαι που είναι πλέον στην πατρίδα του και είναι καλά. Φοβόμουν ότι έχει πεθάνει. Στη γειτονιά μας ήταν θρύλος. Είχαμε ακούσει φήμη ότι χάθηκε στο Μεάτσα σε ένα ματς με την Ιντερ αλλά ποτέ δεν τον ρωτήσαμε αν ήταν αλήθεια», δήλωσε στη Gazzetta dello Sport ο Σέρτζο Ματσαρέλι, βιβλιοθηκάριος στη γειτονιά που… άραξε για 11 χρόνια ο Ρούντολφ.
Ο οποίος Ρούντολφ, μετά την επιστροφή του στην Ελβετία, γνωστοποιώντας την απίστευτη ιστορία του, πήρε μια βοήθεια από το κράτος. Απέκτησε, δηλαδή, μια στέγη για να ζει πιο ανθρώπινα και ένα επίδομα 300 ευρώ τον μήνα. Ποτέ όμως, όπως είπε, δεν θα ξεχάσει τη βοήθεια και την αγάπη που πήρε από τους Μιλανέζους για 11 χρόνια. Αν και δεν είμαστε σίγουροι ότι αγαπάει το ίδιο και το γήπεδο Μεάτσα με τις τουαλέτες του…
Διαβάστε στο italians.gr
Συνελήφθη για ναρκωτικά το παιδί που έσωσε ο Μαραντόνα παίζοντας στις λάσπες
ΑΕΚ – Ρόμα: Ο… κακομοίρης στα αποδυτήρια της Νέας Φιλαδέλφειας
Η οικογενειακή τραγωδία του ποδοσφαιριστή που οι Ιταλοί βάφτισαν «καταραμένο»
