Σίνισα Μιχαΐλοβιτς και Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Ενα εκρηκτικό και αγαπημένο δίδυμο.
Εχοντας βγει νικητής από τη μάχη με τη λευχαιμία, ο Σέρβος προπονητής της Μπολόνια αποφάσισε να γράψει την αυτοβιογραφία του, παρουσιάζοντας το βιβλίο -αφού έτσι επιτάσσουν οι καιροί που ζούμε, με την πανδημία- μέσω «τηλεδιάσκεψης».
Εστω κι έτσι, όμως, δεν έλειψαν οι καλές ατάκες, τόσο από τον Μιχαΐλοβιτς όσο και από τον Ιμπραΐμοβιτς, ο οποίος επίσης ήταν συνδεδεμένος για χάρη του φίλου του. Αν και στην αρχή, το feeling που επικρατούσε ανάμεσά τους ήταν τελείως διαφορετικό.
«Σε ένα Γιουβέντους – Ιντερ είχαμε τσακωθεί στο γήπεδο, έπαιζε στη Γιούβε τότε. Ηθελα να τον σκοτώσω, σκεφτόμουν τα χειρότερα γι’ αυτόν. Είμαστε, πάνω-κάτω, ίδιοι χαρακτήρες. Ευτυχώς δεν έγινε τίποτα κακό, μετά, όταν ήρθε στην Ιντερ, είδα ότι είναι εκπληκτικό παιδί και είμαι υπερήφανος που είμαι φίλος του πλέον», διηγήθηκε ο Σίνισα, για να πάρει στη συνέχεια ο Ζλάταν και να διηγηθεί, με τη σειρά του, πόσο κοντά έφτασαν στο να συνεργαστούν πέρυσι.
«Για μένα ο Σίνισα είναι πάνω απ’ όλα σπουδαίος άνθρωπος, είχα την τύχη να τον γνωρίσω πραγματικά. Ανάμεσά μας, βέβαια, δεν υπήρξε… έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά όταν τον γνώρισα καλά στην Ιντερ ήταν αγάπη από την πρώτη μέρα. Θα πω αυτό που έλεγα πάντα: Αν πάω στον πόλεμο, ο Σίνισα θα είναι στην πρώτη γραμμή και εγώ στη δεύτερη.
Ο Μιχαΐλοβιτς είναι πιο δυνατός από μένα, αυτή η περιπέτεια που πέρασε και από την οποία βγήκε νικητής, μου έδωσε δύναμη. Η Μπολόνια; Εκανε τα πάντα για να με αποκτήσει, αλλά με τον Σίνισα ήμουν πάντα ειλικρινής. Του είπα ότι αν πήγαινα εκεί, θα πήγαινα χωρίς χρήματα. Δωρεάν. Γι’ αυτόν. Το θέμα μου ήταν ότι δεν ήξερα αν θα συνέχιζα ή όχι το ποδόσφαιρο».
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Μπολόνια στο Twitter
