Ιντερ. Οι οργανωμένοι οπαδοί της ήταν αρχικά 100 και σήμερα 10.000, χάρη σε αυτόν τον άνθρωπο.
Η δεκαετία του ’60 ήταν δεκαετία κοινωνικών αλλαγών στην Ιταλία, χρόνια στα οποία η έννοια του «κινήματος» πήρε σάρκα και οστά. Ενα από αυτά τα κινήματα, ήταν και το οπαδικό, με τους ultras να κάνουν την εμφάνισή τους για να αλλάξουν τα πάντα στον τρόπο με τον οποίο ζούσε ο οπαδός το ποδόσφαιρο ως τότε. Το έκαναν και από τότε, στο πέρασμα του χρόνου, βίωσαν καταστάσεις όμορφες, άσχημες, δύσκολες ή πρωτόγνωρες.
Πρωτόγνωρες ακόμη και για τους ανθρώπους που έχουν αφιερώσει όλη τη ζωή τους στην Curva και έχουν δει -και ζήσει- τα πάντα. Οπως, για παράδειγμα, ο Φράνκο «Φρανκίνο» Καραβίτα. Ο ιστορικός, διαχρονικός ηγέτης των οργανωμένων οπαδών της Ιντερ, αυτός που σημάδεψε την ιστορία της Curva Nord περισσότερο από όλους. Αν και για το τελευταίο μπορεί να έχει ενστάσεις ο Βιτόριο Μποϊόκι, έτερο ηγετικό στέλεχος των νερατζούρι ultras. Οι δυο τους, άλλωστε, τον Σεπτέμβριο του 2019 είχαν έρθει στα χέρια στην Curva Nord του Meazza, με τον Μποϊόκι να παθαίνει καρδιακό επεισόδιο και να μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Στο οποίο, δύο μέρες μετά, τον επισκέφθηκε ο «Φρανκίνο» βγάζοντας και μια φωτογραφία αγκαλιασμένοι ώστε να δείξουν ότι δεν υπήρχε τίποτα σοβαρό στην κόντρα τους.
Η φώτο, όμως, δεν αλλάζει το γεγονός ότι ήταν ένας τσακωμός δυνατός, αφού έπεσαν αρκετές ψιλές και… χοντρές, ο οποίος απασχόλησε και τις Αρχές, όπως συνέβαινε σχεδόν πάντα με τον Καραβίτα. Ιδρυτικό μέλος των Boys San το 1969, ο «Φρανκίνο» έχει δει από κοντά όλες τις αλλαγές στο πέταλο, έχει… μεγαλώσει γενιές οπαδών της Ιντερ και έχει φροντίσει να γίνει γνωστός και εκτός Ιταλίας, όχι και για τον καλύτερο λόγο.
Το 1983, όταν οι Μιλανέζοι αντιμετώπισαν την Αούστρια Βιέννης στο κύπελλο UEFA, η κατάσταση είχε ξεφύγει και είχαν υπάρξει επεισόδια ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων. Κατά τη διάρκεια αυτών, ο Αυστριακός Γκέρχαρντ Βάνινγκερ μαχαιρώθηκε και η αστυνομία συνέλαβε ως ύποπτο τον Καραβίτα, ο οποίος κατηγορήθηκε αλλά τελικά αθωώθηκε. «Δεν είχα καμία σχέση με το γεγονός, η ιταλική δικαιοσύνη άργησε όπως πάντα, αλλά τελικά πήρε τη σωστή απόφαση», είπε σε συνέντευξη του τον Νοέμβριο του 2019, όταν προσπάθησε να πείσει τους πάντες ότι έχει σταματήσει από το 2012 να ασχολείται με τους Boys San και τα θέματα της Curva.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν τον πιστεύει κανείς, αφού ένα από τα χαρακτηριστικά του «Φρανκίνο» ήταν πάντα το να… κρύβει τις δραστηριότητές του, το να κινείται στο παρασκήνιο, δίνοντας κατευθύνσεις και ελέγχοντας καταστάσεις, χωρίς ο ίδιος να φαίνεται πουθενά. Ο 24χρονος γιος του, ο Αλεσάντρο, μάλλον δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά, αφού τον Ιούνιο του 2020 συνελλήφθη κατηγορούμενος ότι μαχαίρωσε έναν θαμώνα ενός κλαμπ στο Μιλάνο, δίνοντας συνέχεια στις «υποθέσεις» της οικογένειας του με την αστυνομία και δίνοντας νέο πάτημα για να ξεκινήσουν συζητήσεις όχι αποκλειστικά για τον Καραβίτα αλλά για τη δράση και τη νοοτροπία των ultras, από όσους δεν τους θέλουν πλέον στα γήπεδα.
«Το δικό μας περιβάλλον, το περιβάλλον των ultras, είναι οικογενειακό και ήρεμο. Δεν είμαστε εμείς άρρωστοι, ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι άρρωστος. Και αν είναι έτσι η κοινωνία μας, είναι αναπόφευκτο το να είναι έτσι και η Curva μιας ομάδας», είναι η άποψη του «Φρανκίνο», ο οποίος μπορεί να εντοπίσει τις αλλαγές που έχουν υπάρξει στη νοοτροπία των οπαδών, έχοντας περάσει μια ζωή ολόκληρη στο πέταλο.
«Εμείς “γεννηθήκαμε” σε μια ιστορική περίοδο μεγάλων κοινωνικών αλλαγών, στη σκιά των όσων γίνονταν σε πολιτικό επίπεδο. Ολα ήταν νέα τότε, νιώθαμε έντονη την ανάγκη να επιτεθούμε. Ξεκινήσαμε χωρίς καμία οργάνωση, με 100 άτομα, για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να είμαστε 10.000, με οργάνωση και ομοιογένεια πλέον. Θέλω να κριτικάρω όμως για κάτι τη νέα γενιά: Η νοοτροπία τους είναι πολύ αλαζονική και έτσι δεν πας πουθενά», είναι η άποψη του, ελπίζοντας να δει ότι τα πράγματα θα στρώσουν στην πορεία.
Για τον ίδιο, άλλωστε, όσο ultra κι αν ήταν και είναι, σε όσα επεισόδια κι αν έχει εμπλακεί ή όσες κατηγορίες κι αν έχει αντιμετωπίσει, το βασικό συστατικό είναι ένα και δε θα αλλάξει ποτέ.
«Ολα ξεκινάνε από μια απαραίτητη προϋπόθεση: Αυτό που δίνει ζωή σε όλο το οπαδικό κίνημα είναι το πάθος. Χωρίς αυτό το συστατικό, ο κόσμος των ultras θα αυτοκαταστραφεί»…
