Αποκτήθηκαν ως παικταράδες, ήταν ακριβοί, πήγαν για να ταρακουνήσουν το ιταλικό ποδόσφαιρο αλλά τελικά αποδείχθηκαν μεγάλες απογοητεύσεις.
Οι τεχνικοί διευθυντές συνηθίζουν να λένε ότι κάθε μεταγραφή είναι στοίχημα, αφού όλα θα πρέπε να αποδειχθούν στο γήπεδο. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει η άποψη πως ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Στην πάροδο των χρόνων, όμως, στη Serie A, στο ιταλικό ποδόσφαιρο, έχει αποδειχθεί ότι αυτό δεν ισχύει πάντα, αφού υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις μεταγραφών που δεν βγήκαν, παρά το γεγονός ότι οι ομάδες πλήρωσαν αρκετά για να τους αποκτήσουν.
Με κριτήρια, λοιπόν, είτε τα λεφτά που δόθηκαν για να αποκτηθούν, είτε τον ντόρο που προκάλεσαν λόγω ονόματος ακόμη κι αν η μεταγραφή -για οποιονδήποτε λόγο- δεν κόστισε πολλά, είτε τα… ντέρμπι που έγιναν για την υπογραφή τους, επιλέξαμε δέκα ποδοσφαιριστές που πήγαν στις ομάδες τους εν μέσω αποθέωσης και με μεγάλες προσδοκίες, για να αποδειχθούν τελικά μεγάλες απογοητεύσεις.
Ιαν Ρας
Οταν ο Μισέλ Πλατινί αποφάσιζε στα 32 του χρόνια, το 1987, να βάλει τέλος στην καριέρα του, στη Γιουβέντους ήξεραν ότι η επόμενη μέρα θα ήταν δύσκολη και ότι δεν θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν αμέσως επάξια τον Γάλλο. Αυτός που κλήθηκε να το κάνει, σε ό,τι αφορά τα γκολ μόνο, γιατί από εκεί και πέρα ήταν διαφορετικοί παίκτες, ήταν ο Ρας που είχε γράψει ιστορία στη Λίβερπουλ, αλλά στην Ιταλία απογοήτευσε. Εντελώς. Σε 29 συμμετοχές έβαλε μόνο 8 γκολ, σε κάποιες προπονήσεις απουσίαζε αφού δεν μπορούσε να καταλάβει -όπως έχει παραδεχθεί- ακόμη και τι ώρα ήταν αυτή η προπόνηση, οπότε δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι έφυγε από το Τορίνο μόλις ένα χρόνο μετά την άφιξή του.
Γκαΐθκα Μεντιέτα
Το καλοκαίρι του 2001 ο Σέρτζιο Κρανιότι αποφάσισε να κάνε ακόμη ένα μεταγραφικό μπαμ για τη Λάτσιο, αποκτώντας τον Ισπανό χαφ που είχε βγάλει μάτια με τη φανέλα της Βαλένθια, με την οποία είχε φτάσει δύο σερί χρονιές στον τελικό του Champions League. Η μεταγραφή κόστισε 48 εκατ. ευρώ στους λατσιάλι και πήγαν όλα στον… κουβά, αφού ο Μεντιέτα στάθηκε άτυχος με έναν σοβαρό τραυματισμό και στη συνέχεια δεν κατάφερε ποτέ να επανέλθει σε καλό επίπεδο. Ατυχος, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.
Ριβάλντο
Οταν η Μίλαν ανακοίνωνε την απόκτησή του το καλοκαίρι του 2002, ήξερε ότι έπαιρνε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή, έναν ποδοσφαιριστή που είχε πάρει Χρυσή Μπάλα. Τελικά στους ροσονέρι ο Ριβάλντο ήταν σαν να είχε ξεχάσει τη μπάλα, με συνέπεια ο Κάρλο Αντσελότι να καταλάβει νωρίς ότι δεν θα μπορούσε να περιμένει πολλά από αυτόν. Ο Βραζιλιάνος δεν είχε καμία ουσιαστική συνεισφορά στην κατάκτηση του Champions League το 2003 ή στο scudetto του 2004 και φυσιολογικά αποχώρησε από το Μιλάνο λίγες εβδομάδες μετά τη φιέστα για την κατάκτηση του τίτλου.
Ντιέγκο
Σεζόν 2009-10, 2η αγωνιστική, Ρόμα-Γιουβέντους 1-3. Ο Βραζιλιάνος, ο οποίος είχε αποκτηθεί δύο μήνες νωρίτερα από τη Βέρντερ Βρέμης για 25 εκατ. ευρώ, κάνει πράγματα και θαύματα στο Olimpico, με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να αναφέρουν ότι επιτέλους βρέθηκε ένας άλλος κοντός, τεχνίτης και Ντιέγκο για να τρελάνει τα ιταλικά γήπεδα. Το είπαν και δεν έπεσε φωτιά να τους κάψει, αλλά… κάηκαν οι άνθρωποι της Γιούβε που αποφάσισαν να αποκτήσουν τον Βραζιλιάνο, αφού εξελίχθηκε σε μεγάλη απογοήτευση. Πολύ μεγάλη. Τόσο μεγάλη ώστε όλοι να… πανηγυρίσουν όταν -σύντομα- αποτέλεσε παρελθόν.
Ζοφρί Κοντογκμπιά
Τον Ιούλιο του 2015 η Ιταλία έζησε ένα εκπληκτικό μεταγραφικό ντέρμπι ανάμεσα σε Ιντερ και Μίλαν για χάρη του νεαρού Γάλλου χαφ που είχε βγάλει μάτια με τη Μονακό. Τη μία μέρα ο Κοντογκμπιά ντυνόταν ροσονέρο, την άλλη νερατζούρο, μετά ξανά ροσονέρο και τελικά συστήθηκε στο ιταλικό ποδόσφαιρο ντυμένος νερατζούρο. Στην Ιντερ πανηγύρισαν, στη Μίλαν πικράθηκαν, αλλά σύντομα το κλίμα άλλαξε στις δύο πλευρές, αφού ο Γάλλος δεν κατάφερε ποτέ να δείξει στην Ιταλία την αξία του, φτάνοντας στο σημείο να αντικατασταθεί στο πρώτο ημίχρονο ενός παιχνιδιού με την Κάλιαρι, αφού το Meazza είχε χάσει την υπομονή του και τον αποδοκίμαζε σε κάθε επαφή του με τη μπάλα.
Αντριάνο
Εχοντας χάσει το πρωτάθλημα από την Ιντερ στο φινάλε της σεζόν 2009-10, η Ρόμα αποφάσισε να ενισχυθεί για να κάνει δικό της το scudetto την επόμενη σεζόν. Ενας από τους παίκτες που προσγειώθηκαν στην ιταλική πρωτεύουσα ήταν και ο Αντριάνο, ο οποίος επέστρεφε στο ιταλικό ποδόσφαιρο μετά την αποχώρησή του το 2008, για να φορέσει τρίτη διαφορετική φανέλα μετά από αυτές των Πάρμα και Ιντερ. Οπως τη φόρεσε, όμως, έτσι την έβγαλε κιόλας, αφού δεν σκόραρε ποτέ στα λίγα ματς που έπαιξε και κατάλαβε και ο ίδιος ότι είχε αρχίσει ο κατήφορος πια.
Ντιέγκο Φορλάν
Από το 2007 ως το 2011 τρέλαινε τους οπαδούς της Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά και τις αντίπαλες άμυνες, με τα γκολ και τις ενέργειές του. Στο Μιλάνο και συγκεκριμένα στη νερατζούρα πλευρά του, ακόμη περιμένουν να τα δουν αυτά… Ο Ουρουγουανός φορ υπέγραψε στην Ιντερ το καλοκαίρι του 2011 για να αντικαταστήσει τον Σαμουέλ Ετό και το κατάφερε μόνο στη λογική ότι… ένας άνθρωπος έφυγε, ένας άνθρωπος ήρθε. Από εκεί και πέρα, μέσα στο γήπεδο ο Φορλάν δεν κατάφερε ποτέ να δείξει τον καλό του εαυτό και το γεγονός ότι έφυγε μόνο ένα χρόνο μετά την άφιξή του, αποτελεί και την απόδειξη της αποτυχίας του.
Σαμουέλ Ετό
Οταν αποφάσιζε να φύγει από την Ιντερ το 2011 για να συνεχίσει την καριέρα του στη Ρωσία με τη φανέλα κάποιας… Ανζί Μαχάτσκαλα, άπαντες σκέφτηκαν ότι αποφάσισε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του και να… κολυμπάει στο χρήμα που του άπλωσαν οι Ρώσοι. Και δυστυχώς έτσι ήταν. Αυτό θα το καταλάβαιναν όλοι το 2015, όταν ο Ετό επέστρεψε στη Serie A για να φορέσει τη φανέλα της Σαμπντόρια. Ηταν μια μεταγραφή που προκάλεσε μεγάλο ντόρο αλλά μόνο στις εφημερίδες, γιατί μέσα στο γήπεδο ο Καμερουνέζος δεν είχε πλέον καμία σχέση με τον παίκτη που είχαμε θαυμάσει στο παρελθόν.
Γκαμπριέλ Μπαρμπόσα
Τον αποκαλούσαν Γκαμπιγκόλ επειδή με τη φανέλα της Σάντος έβρισκε συνεχώς δίχτυα και η Γιουβέντους τον παρακολουθούσε για περισσότερο από ένα χρόνο, έχοντας αποφασίσει να τον αποκτήσει. Στη διεκδίκησή του, όμως, μπήκε και η Ιντερ, η οποία τελικά έδωσε 33,5 εκατ. ευρώ και τον έκανε δικό της. Και όταν ο Βραζιλιάνος έβαλε στο Renato Dall’Ara της Μπολόνια το πρώτο του γκολ, όπως είχε κάνει και ο Ρονάλντο το 1997-98, άρχισαν αμέσως οι παραλληλισμοί. Αυτό ήταν και το highlight της… καριέρας του Μπαρμπόσα στην Ιντερ, αφού σύντομα έγινε αντιληπτό ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά και αποχώρησε χωρίς να λυπηθεί κανείς.
Φεντερίκο Μπερναρντέσκι
Αν πρέπει να βάλουμε και έναν εν ενεργεία στη λίστα μας, τότε η επιλογή μας είναι ο παίκτης της Γιουβέντους, ο οποίος αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 με τη Φιορεντίνα να βάζει 40 εκατ. ευρώ στο ταμείο της. Στην Τοσκάνη θα προτιμούσαν, τότε, να είχαν κρατήσει τον Μπερναρντέσκι και να μην είχαν πάρει ποτέ αυτά τα λεφτά, αλλά η εικόνα του Φεντερίκο με τους μπιανκονέρι σε αυτά τα 3,5 χρόνια είναι απογοητευτική. Ποιος φταίει και τι, είναι θέμα που απασχολεί τους ανθρώπους των μπιανκονέρι. Οι υπόλοιποι, απλά μπορούμε να σημειώσουμε ότι δεν έχει καμία εξέλιξη ως παίκτης και σίγουρα δεν έχει δικαιολογήσει τον ντόρο που είχε γίνει όταν έπαιρνε μεταγραφή και γινόταν… προδότης για τη Φλωρεντία, γράφοντας ένα νέο κεφάλαιο σε μια από τις μεγαλύτερες κόντρες στο ιταλικό ποδόσφαιρο.
Διαβάστε επίσης
Ιντερ – Μίλαν: Τρεις ιστορίες που δεν ξέρεις για το derby della Madonnina
Τι κάνουν σήμερα οι παγκόσμιοι πρωταθλητές του 1982
Τρεις ιταλικές ομάδες και μία ελληνική σε λίστα με τα καλύτερα ποδοσφαιρικά σήματα
