Μία ομάδα που ιδρύθηκε για να προκαλεί φόβο στους αντιπάλους και τελικά «γέννησε» την αιώνια εχθρό της. Μίλαν και Ιντερ ήταν αντίπαλοι πριν καν συνυπάρξουν…
«Θα είμαστε μια ομάδα διαβόλων. Τα χρώματα μας θα είναι το κόκκινο σαν τη φωτιά και το μαύρο σαν το φόβο που θα προκαλούμε στους αντιπάλους μας». Τα παραπάνω λόγια ειπώθηκαν στις 16 Δεκεμβρίου 1899 και ανήκουν στον Χέρμπερτ Κίπλιν. Ηταν τα λόγια με τα οποίο ο Αγγλος ουσιαστικά ανακοίνωνε την ίδρυση της Μίλαν.
Μια ομάδα που αποφάσισε να διατηρήσει την αγγλική ονομασία της, προς τιμήν του ιδρυτή της. Μια ομάδα που ενάμιση χρόνο μετά την ίδρυσή της ήταν πρωταθλήτρια Ιταλίας. Μια ομάδα που κατάφερε στο πέρασμα των χρόνων να πετύχει αυτά που έλεγε ο Κίπλιν. Οι ροσονέρι έζησαν εποχές που ήταν… φωτιά ως ομάδα. Εποχές που ήταν μια ομάδα που όντως προκαλούσε φόβο στους αντιπάλους της.
Η Μίλαν έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που κατέκτησε το κύπελλο Πρωταθλητριών (1963), διοργάνωση που έγινε η αγαπημένη της. Οπως είναι, γενικά, αγαπημένη της συνήθεια η διεθνής αναγνώριση. «Από τον Δεκέμβριο του 2007 ως τον Φεβρουάριο του 2014 ήμασταν η ομάδα με τους περισσότερους διεθνείς τίτλους», αναφέρουν με καμάρι στην επίσημη ιστοσελίδα τους οι ροσονέρι.
Αυτοί που μετά τις επιτυχίες των 60’s, κρατήθηκε στα 70’s με τα κύπελλα Ιταλίας και έζησε… τα πάντα στα 80’s. Αρχικά τα πολύ δύσκολα, με τους δύο υποβιβασμούς μέσα σε τρία χρόνια. Και μετά, τα καλύτερα, με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι να την αναλαμβάνει. Πολλά λεφτά, μεγάλες μεταγραφές, καθιέρωση στην Ευρώπη, πρωταθλήματα, ρεκόρ.
Μετά την ακμή, βέβαια, έρχεται πάντα η παρακμή και η Μίλαν δεν την απέφυγε. Συνολικά όμως, 121 χρόνια και κάτι μήνες μετά την ίδρυσή της, μπορεί να αισθάνεται ήρεμη. Γιατί αυτό που έλεγε ο Κίπλιν στις 16 Δεκεμβρίου 1899, έγινε πραγματικότητα.
Η «γέννηση» της Ιντερ
«Αυτή η υπέροχη νύχτα θα μας δώσει τα χρώματα του συμβόλου μας: Το μαύρο και το μπλε στο χρυσό φόντο των αστεριών. Θα ονομαστούμε Internazionale, γιατί είμαστε αδέρφια με όλο τον κόσμο». Αυτά τα λόγια έχουν ειπωθεί, όπως κατέγραψε η ιστορία, στις 9 Μαρτίου 1908. Τη βραδιά που η Μίλαν απέκτησε αντίπαλο δέος και το απέκτησε από… δικούς της ανθρώπους.
Στις τάξες των ροσονέρι, οι οποίοι έχουν ιδρυθεί εννιά χρόνια νωρίτερα, υπάρχουν διαφωνίες. Να χρησιμοποιούνται ή όχι ξένοι παίκτες; Η πλειοψηφία είναι κατά, κάποιοι όμως είναι υπέρ. Συμφωνία δεν προκύπτει, οπότε προέκυψε σχίσμα. Τα μέλη που είναι υπέρ της χρησιμοποίησης ξένων παικτών, αποχωρούν. Κα ιδρύουν, με τα λόγια που προαναφέραμε, μια νέα ομάδα.
Το όνομά της, F.C. Internazionale. Αν η ονομασία της μιας παραπέμπει στο Μιλάνο, η ονομασία της άλλης δείχνει τη διαφορετική φιλοσοφία. Και όπως οι ροσονέρι, έτσι και οι νερατζούρι δεν θα αργήσουν να πανηγυρίσουν. Το 1910, μόλις δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Ιντερ είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας.
Θα ακολουθήσουν κι άλλοι τίτλοι, θα ακολουθήσουν οι διεθνείς επιτυχίες επίσης τη δεκατία του ’60. Τότε, πρόεδρος ήταν ο Αντζελο Μοράτι, ο οποίος έφτιαξε την ομάδα του Ελένιο Ερέρα. Πολλά χρόνια μετά, αφού τα 70’s και τα 80’s δεν ήταν εύκολα, θα εμφανιστεί ο γιος του. Ο Μάσιμο Μοράτι, ο οποίος θα φτιάξει την ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο που επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης.
Και όπως η Μίλαν, έτσι και η Ιντερ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ανταποκρίθηκε στις… εντολές των ιδρυτών της. Επί πολλά χρόνια, άλλωστε, το να βρεις Ιταλούς στο ρόστερ των νερατζούρι ισοδυναμούσε με το να βρεις χρυσό. Είπαμε, όμως. Αδέρφια με όλο τον κόσμο.
Διαβάστε στο italians.gr
Μίλαν – Ιντερ: Οι καλύτερες coreo που έχουμε δει σε ντέρμπι
Μίλαν – Ιντερ: Οι ultras των δύο ομάδων θα πάνε στο San Siro
Ιντερ – Μίλαν: Τρεις ιστορίες που δεν ξέρεις για το derby della Madonnina
