Τη σεζόν 1914-15 η Τζένοα κατέκτησε το πρωτάθλημα χωρίς να έχει προκριθεί καν σε έναν τελικό στον οποίο περίμενε η Λάτσιο, σε μια απίστευτη ιστορία για το ιταλικό ποδόσφαιρο.
Το ιταλικό ποδόσφαιρο έχει δει μέσα στα χρόνια απίστευτες ιστορίες. Τίτλους να κρίνονται την τελευταία αγωνιστική, να κρίνονται από ένα κέρμα, να κρίνονται στα δικαστήρια. Η εξέλιξη εκείνης της σεζόν και ο τρόπος με τον οποίο στέφθηκε η πρωταθλήτρια, είναι πρωτοφανής. Ηταν μια άλλη, εντελώς διαφορετική εποχή. Ακολουθεί η απίθανη ιστορία του 1914-15, ενός πρωταθλήματος το οποίο κατέκτησε η Τζένοα και ακόμα και πρόσφατα διεκδικούσε η Λάτσιο…
Η δομή του πρωταθλήματος
Ενώ η σεζόν έφτανε στο τέλος της, έγινε γνωστό ότι η Ιταλία θα πάρει μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ηταν 14 Μαΐου 2015. Το πρωτάθλημα φυσικά, η δομή του οποίου δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή, διακόπηκε. Ο ποδοσφαιρικός χάρτης ήταν χωρισμένος σε βορρά και νότο. Στον βορρά υπήρχε το εξής σύστημα: 6 όμιλοι των 8 ομάδων και στην επόμενη φάση περνούσαν οι 2 πρώτες συν τις 4 καλύτερες 3ες. Ετσι, θα σχηματίζονταν 4 όμιλοι των 4, που ήταν κάτι σαν ημιτελικά. Ο πρώτος κάθε ομίλου έπαιρνε το εισιτηρίο για το τελικό γκρουπ 4 ομάδων. Και από αυτό, θα κρινόταν ο νικητής των βόρειων.
Πάμε να δούμε και τι συνέβαινε στην περιοχή της κεντρικής/νότιας Ιταλίας, σε μια εποχή που εννοείται ότι η νίκη έδινε 2 βαθμούς. Υπήρχαν λοιπόν, δύο όμιλοι των 8 ομάδων, ένας της Τοσκάνης και ένας της περιοχής του Λατίου. Οι δύο πρώτοι από κάθε γκρουπ θα περνούσαν και οι 4 θα δημιουργούσαν έναν όμιλο. Ο πρώτος αυτού του ομίλου θα ήταν ο νικητής της κεντρικής/νότιας Ιταλίας. Και έτσι θα προέκυπτε ο τελικός ανάμεσα σε αυτή την ομάδα και την πρώτη του βόρειου ομίλου. Ο νικητής, θα ήταν ο πρωταθλητής Ιταλίας.
Η κούρσα προς τον τελικό
Στον πάγκο της Τζένοα βρισκόταν ο Γουίλιαμ Γκάρμπατ. Πρώτος Αγγλος στην ιστορία της Serie A και ο λόγος που μέχρι και σήμερα οι προπονητές στην Ιταλία αναφέρονται ως Mister. Ο 29χρονος, αργότερα πρωταθλητής Ισπανίας με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, ακόμα δεν είχε κατακτήσει τίποτα. Πίστευε όμως στους παίκτες του. Η Ακουί γνώρισε την οργή των Ροσομπλού με 12-0, ενώ η Αντρέα Ντόρια, μία εκ των δύο προπομπών της Σαμπντόρια, έχασε με τα κολακευτικά 0-8 και 3-0. Ταμείο στον όμιλο η Τζένοα έκανε με 9 νίκες και 61-10 γκολ.
Στο επόμενο γκρουπ η Τζένοα τερμάτισε ξανά πρώτη έχοντας νίκες και μόνο μία ήττα. Από κάτω της έμειναν Καζάλε και Γιουβέντους και πλέον το μεγάλο ραντεβού είχε φτάσει. Τελικός όμιλος της κεντρικής/νότιας Ιταλίας μαζί με Μίλαν, Ιντερ, Τορίνο. Το 5-3 κόντρα στους Νερατζούρι έδειχνε κάτι, όμως η συνέχεια δεν ήταν τόσο απλή. Ο Γκάρμπατ στο ματς με την Γκρανάτα αντιμετώπισε τον Βιτόριο Πότσο, προπονητή που τον είχε προτείνει στους Ροσομπλού. Δυστυχώς, πέρα από χειραψίες και φιλοφρονήσεις, ο πρώτος Mister του calcio πήρε και 6 τεμάχια από τον Πότσο (6-1 η Τορίνο). Ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, τον είχε προτείνει για να πάρει τη δουλειά στην Τζένοα.
Ο Γκάρμπατ όμως, είχε έμπνευση. Εκανε τρεις αλλαγές στο αρχικό σχήμα και όλες σκόραραν στο 3-0 κόντρα στην Μίλαν. Οι Γενοβέζοι ανέκτησαν τη χαμένη αυτοπεποίθηση και με το 1-3 επί της Ιντερ, έγιναν το φαβορί για πρωτιά και τελικό. Σε μια εξέλιξη που δεν θα μπορούσε να προβλέψει κανείς, αυτό ήταν το τελευταίο ματς της σεζόν. Ο πόλεμος κυρήχθηκε και το πρωτάθλημα σταμάτησε. Και έγινε σε ένα σημείο στο οποίο η Τζένοα θα υποδεχόταν την Τορίνο, η οποία ήταν στο -2 και είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων. Αν έπαιρνε τη νίκη δηλαδή, θα πήγαινε στον τελικό κόντρα στην Λάτσιο, η οποία είχε βγει 1η στην νότια/κεντρική Ιταλία.
Το φινάλε
Το φινάλε έμελλε να γραφτεί με έναν τρόπο κόντρα σε κάθε λογική. Η Τζένοα, χωρίς να έχει περάσει καν στον τελικό, κατέκτησε το πρωτάθλημα! Η Τορίνο που είχε νικήσει 6-1 τους Ροσομπλού στο πρώτο ματς, δεν είχε παίξει καν τον αγώνα που μπορεί να της χάριζε την πρωτιά. Η ομάδα του Γκάρμπατ πήρε επίσημα την πρόκριση στον τελικό και παρότι αυτός δεν έγινε ποτέ, τέσσερα χρόνια αργότερα τής απονεμήθηκε το πρωτάθλημα, που ήταν το 7ο στην ιστορία της.
Οπως έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν κάποια ιταλικά Μέσα, η Τζένοα θεωρήθηκε η καλύτερη ομάδα της εποχής και λόγω αυτού της δόθηκε η κούπα. Παράλληλα, κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ότι μετά το τέλος του πολέμου η Τζένοα ήταν η μοναδική που κυνήγησε δικαστικά τον τίτλο. Παρότι υπήρχαν φωνές που έλεγαν ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, η ομοσπονδία έκανε δεκτό το αίτημα αφού δεν υπήρχε αντίλογος.
Σίγουρα, η Λάτσιο είχε έναν λόγο παραπάνω για να διαμαρτύρεται αφού «έχασε» έναν τελικό που δεν έπαιξε ποτέ. «Ο πόλεμος μάς στέρησε το πρωτάθλημα. Είναι κάτι που μας ανήκει» είπε πρόσφατα ο πρόεδρος της, Κλαούντιο Λοτίτο, ο οποίος 106 χρόνια μετά, κυνηγά τον χαμένο τίτλο μέσω της δικαστικής οδού…
Διαβάστε στο italians.gr
Μίλαν – Νάπολι: Η ιστορία δύο εκ των πιο περίεργων πρωταθλημάτων στο ιταλικό ποδόσφαιρο
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Η τρελή πορεία της Ελλάς Βερόνα στο πρωτάθλημα του ’85
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Η ομαδάρα της Πάρμα που πήρε τρία ευρωπαϊκά αλλά ποτέ πρωτάθλημα
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Λάτσιο
