Ενα από τα καλύτερα επιθετικά δίδυμα που έχει εμφανιστεί ήταν αυτό των Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο και Φίλιπο Ιντσάγκι, αλλά η Γιουβέντους δεν το χάρηκε όσο θα περίμενε.
Η πώληση του Κριστιάν Βιέρι στην Ατλέτικο Μαδρίτης το 1997 θα προκαλούσε, θεωρητικά, πρόβλημα στους Μπιανκονέρι. Στην πράξη, όμως, δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο. Και δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο επειδή ο αντικαταστάτης του προσαρμόστηκε γρήγορα. Βασικά, όχι απλά προσαρμόστηκε, αλλά έδεσε και πολύ ωραία με το πρώτο όνομα. Ντελ Πιέρο και Ιντσάγκι βρήκαν από την αρχή κωδικό επικοινωνίας και αυτό φαινόταν και στο γήπεδο. Η πρώτη σεζόν επομένως, το 1997-98, βγήκε με χαμόγελα. Την επόμενη αυτά πάγωσαν, όμως, λόγω του σοβαρού τραυματισμού του Αλεξ.
Στις 8 Νοεμβρίου 1998, στο Ούντινε, ο χιαστός του Pinturicchio διαλύθηκε. Θα έμενε, τελικά, εκτός δράσης για 9 μήνες και όταν θα επέστρεφε, για τη σεζόν 1999-00, όλα θα ήταν διαφορετικά… Ο Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος έχει διαδεχθεί τον Μαρτσέλο Λίπι, θα τον στηρίξει σε απόλυτο βαθμό. Οι εμφανίσεις του, όμως, δεν είναι το ίδιο καλές. «Θα είναι ξανά ο Ντελ Πιέρο ο παίκτης που ήταν πριν τον τραυματισμό;», αναρωτιούνται δημοσιογράφοι και οπαδοί. Και ήταν ένα ερώτημα που μπήκε και στο μυαλό του ίδιου από ένα σημείο κι έπειτα. Και συγκεκριμένα, όταν διαπίστωσε ότι δυσκολευόταν να σκοράρει σε κανονική ροή παιχνιδιού.
Μετά την επιστροφή του στη δράση ο Αλεσάντρο σκοράρει μόνο με πέναλτι. Ο Πίπο, όμως, σκοράρει… με κάθε τρόπο. Οπως πάντα. Η πίεση από τα ΜΜΕ, από τον κόσμο αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό, είναι όλο και μεγαλύτερη για το Νο10. Και όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα. Στο ότι χρειάζεται, δηλαδή, απλά ένα γκολ σε κανονική ροή παιχνιδιού για να ξεμπλοκάρει. Να πάρει τα πάνω του. Να ηρεμήσει ψυχολογικά. Αυτό το γκολ, όμως, δεν ερχόταν και είχε φτάσει η 20ή Φεβρουαρίου 2000. Μία από τις πιο σημαδιακές μέρες για τη Γιουβέντους εκείνων των χρόνων…
Η πάσα που δεν έδωσε ποτέ ο Πίπο…
Οι Μπιανκονέρι αντιμετωπίζουν εκτός έδρας τη Βενέτσια και ανοίgουν το σκορ με… πέναλτι του Pinturicchio. Θα ακολουθήσει, στο 79′, το 0-2 από τον Πίπο κι από εκεί και πέρα όλα είναι απλά. Τόσο απλά, ώστε στο 90′ οι Ιντσάγκι και Ντελ Πιέρο να βγουν στην κόντρα μόνοι τους απέναντι από τον τερματοφύλακα. Ο Αλεξ περιμένει την πάσα για να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα, για να βάλει το γκολ που περίμενε η Ιταλία. Ο συμπαίκτης μου, όμως, πλασάρει. Ο πορτιέρε αποκρούει και στην επαναφορά ο Ιντσάγκι δεν σπάει στον Ντελ Πιέρο αλλά ξαναπλασάρει, σκοράρει και πανηγυρίζει έξαλλα.
Ο Αλεξ, όμως, δεν πανηγυρίζει. Η σκηνή στο βίντεο είναι χαρακτηριστική. Μένει ακίνητος και ο καθένας μπορεί να καταλάβει από τη γλώσσα του σώματος το πώς αισθάνεται. «Αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά το ποδόσφαιρο», είπε καιρό μετά, όταν ο Ιντσάγκι έφυγε. Ηταν καλοκαίρι του 2001 όταν η Γιουβέντους πουλούσε τον SuperPippo στη Μίλαν, κάνοντας χώρο για τον Νταβίντ Τρεζεγκέ. Πάνω απ’ όλα, όμως, κάνοντας χάρη στον Ντελ Πιέρο και στα αποδυτήρια, αφού οι σχέσεις τους ήταν ανύπαρκτες πλέον.
Αμφότεροι παραδέχθηκαν ότι για 1,5 χρόνια δεν μιλούσαν. Ούτε κουβέντα εκτός γηπέδου. Μέσα στο γήπεδο, όμως, συνέχιζαν να συνεργάζονται. Και να σκοράρουν και οι δύο, από ένα σημείο κι έπειτα. Αυτό, όμως, δεν μπορούσε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων. «Στη διοίκηση ήξεραν ότι δεν είχαμε καλές σχέσεις και αποφάσισαν να λύσουν με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα. Χρόνια μετά, πάντως, κατάλαβα ότι έκανα λάθος. Δεν μπορείς να ζητήσεις από τον Πίπο να σου δώσει πάσα όταν είναι φάτσα με το γκολ. Είναι σαν να ζητήσεις από έναν ναρκομανή να σου δώσει τη δόση του. Ο Πίπο ζούσε για το γκολ, αυτό τού έδινε ζωή», παραδέχθηκε ο Ντελ Πιέρο…
Διαβάστε στο italians.gr
Η αμφιλεγόμενη πορεία του Ιντσάγκι στη Γιουβέντους: Τα γκολ, η πίκρα και ο Ντελ Πιέρο
Οταν η Γιουβέντους έδιωξε τον Μπάτζιο: Το παρασκήνιο που προηγήθηκε
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Γιουβέντους στο Twitter
