Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του Βιτσέντσο Παπαρέλι στο Ολίμπικο, το ιταλικό ποδόσφαιρο έζησε ξανά την τραγωδία σε ένα γήπεδο, εξαιτίας μιας περίεργης ιστορίας.
Κυριακή, 12 Ιουνίου 1983. Στο κατάμεστο “Cibali” της Κατάνια, οι οπαδοί των Σικελών είναι έτοιμοι για το παιχνίδι με την Περούτζια. Είναι για την τελευταία αγωνιστική και είναι μια γιορτή, αφού η ομάδα είναι έτοιμη για την άνοδο στη Serie A. Κανείς εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να φανταστεί αυτό που θα ακολουθήσει σε λίγα λεπτά. Και μάλιστα με πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο που είχε περάσει όλη του τη ζωή εκεί. Οχι μόνο στην πόλη Κατάνια αλλά και στην ομάδα. Στο γήπεδό της. Εκεί όπου ήταν επιστάτης και ταυτόχρονα έμενε. Και αυτό είναι κυριολεκτικό…
Ο Αντζελο Γκράσο γεννήθηκε στην πόλη και από τα 14 του ήταν ο επιστάτης του γηπέδου “Cibali”. Εκεί περνούσε όλη τη του μέρα και τελικά η μοίρα τα ήθελε έτσι ώστε εκεί να περνάει και όλη του τη ζωή. Ο δήμος, βλέπετε, του είχε παραχωρήσει ένα… κάτι σαν σπίτι, κάτω από το πέταλο των ultras. Εκεί υπήρχαν ένα-δύο δωμάτια, τα οποία παραχωρήθηκαν στον Αντζελο και την οικογένειά του. Και ήταν πολυμελής οικογένεια… 11 παιδιά είχε ο Γκράσο, συν φυσικά τη σύζυγό του. Καταλαβαίνει ο καθένας, επομένως, ότι οι συνθήκες στις οποίες ζούσαν δεν ήταν και οι καλύτερες.
Το παράδοξο ήταν ότι γίνονταν ακόμη χειρότερες όταν η ομάδα έπαιζε εντός έδρας. Ο λόγος; Το γεγονός ότι οι ultras ήθελαν να του κάνουν πλάκα. Να του κάνουν διάφορα αστεία, όπως τουλάχιστον τα αντιλαμβάνονταν αυτοί. Ετσι, κάθε φορά που η Κατάνια έπαιζε εντός έδρας, ο Αντζελο Γκράσο ζούσε ένα δράμα: Τόσο κατά την προσέλευσή τους στο στο γήπεδο όσο και κατά την αποχώρησή τους, οι οργανωμένοι οπαδοί πετούσαν διάφορα. Στο σπίτι του. Σκουπίδια, πέτρες, καθίσματα, ό,τι είχαν, το πετούσαν κάτω από το πέταλο. Εκεί όπου έμενε ο Αντζελο. Ο οποίος, φυσικά, από ένα σημείο κι έπειτα έπαψε να το βλέπει σαν αστείο.
Ενας νεκρός και 27 τραυματίες
Εχοντας να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας, έχοντας να τα βγάλει πέρα με τις οικογενειακές υποχρεώσεις του, ο Γκράσο κάποια στιγμή σταμάτησε να γελάει με όλα αυτά. Και το είπε στους οργανωμένους οπαδούς της Κατάνια. Το αποτέλεσμα; Οποιο θα ήταν κι αν δεν τους το έλεγε… Οι οπαδοί συνέχισαν να κάνουν ό,τι έκαναν πάντα, διανθίζοντας μάλιστα το… ρεπερτόριό τους: Κατά τη διάρκεια του αγώνα, δηλαδή, κάποιοι… έκαναν και την ανάγκη τους. Το γήπεδο των Σικελών, άλλωστε, δεν είναι υπερσύγχρονο σήμερα, καταλαβαίνει ο καθένας πώς θα ήταν οι εγκαταστάσεις του το 1983.
Ολα αυτά, επομένως, έφερναν όλο και πιο κοντά στο ξέσπασμα τον επί 40 χρόνια φροντιστή του γηπέδου. Είχε αρχίσει να κάνει αυτή τη δουλειά στα 14 του χρόνια και στις 12 Ιουνίου 1983 ήταν 54 ετών. Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, ο Αντζελο Γκράσο έφτασε στο αμήν. Και αφού έφτασε εκεί, ξεπέρασε τα όριά του. Την ώρα που οι ultras έφτιαχναν ατμόσφαιρα με τα καπνογόνα και όλοι περίμεναν να γιορτάσουν την άνοδο, ο ίδιος παίρνει την καραμπίνα από το σπίτι του. Και όταν βγαίνει από αυτό, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει συγκεκριμένο στόχο.
«Δεν θυμάμαι τι έκανα, θυμάμαι ότι δεν άντεχα άλλο»
Ο 54χρονος Γκράσο πυροβολεί συνεχώς και πετυχαίνει αρχικά δύο οπαδούς της Κατάνια. Ο ένας, ο 28χρονος Λορέντσο Μαρίνο, πατέρας δύο παιδιών, πέφτει άμεσα νεκρός. Ο άλλος, ο 25χρονος Σαλβατόρε Ραγκούζα, μεταφέρεται στο νοσοκομείο πολύ βαριά τραυματισμένος. Το πέταλο αδειάζει γρήγορα, συνολικά τραυματίζονται 27 άτομα, αστυνομία και ασθενοφόρα καταφθάνουν, το παιχνίδι γίνεται, ο Αντζελο συλλαμβάνεται. «Δεν ξέρω τι έκανα, δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι τίποτα. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Ξέρω μόνο ότι δεν άντεχα άλλο. Ηταν πολύς καιρός που ανεχόμουν όλα αυτά και τους έλεγα ευγενικά: Παιδιά, γιατί τα κάνετε όλα αυτά; Γιατί δεν σέβεστε;”, ήταν τα λόγια του όταν οδηγήθηκε στο τμήμα.
Δύο χρόνια μετά, το 1985, θα καταδικαστεί σε φυλάκιση 13 ετών. Ποινή μικρότερη από αυτή που ζήτησε ο εισαγγελέας (22 χρόνια), αφού το δικαστήριο τού αναγνώρισε ότι δεχόταν συνεχώς προκλήσεις…
Διαβάστε στο italians.gr
Η τραγική ιστορία του οπαδού που είχε ραντεβού με τον θάνατο στο Ολίμπικο
Το χρονικό της δολοφονίας οπαδού που χάλασε τις σχέσεις των ultras Ρόμα και Μίλαν
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Το μπαράζ παραμονής που έστειλε στον άλλο κόσμο τρεις οπαδούς
