Ιντερ εναντίον Μίλαν σημαίνει ακόμη μία ευκαιρία για να γραφτεί ιστορία και μάλιστα με οποιονδήποτε τρόπο, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν.
Είναι οι αναμετρήσεις που περιμένουν πώς και οι τιφόζι και των δύο πλευρών, όπως και οι ουδέτεροι. Αναμετρήσεις που έχουν ως πρώτο κίνητρο το γόητρο και μετά τη βαθμολογία ή την πρόκριση, αναλόγως τη διοργάνωση. Είναι πάνω απ’ όλα, όμως, αναμετρήσεις που γράφουν, όπως όλα τα ντέρμπι, την ιστορία και σε αυτή έχουν μείνει διάφορα σκηνικά στο πέρασμα του χρόνου. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζουν πολλά και ειδικά οι τρεις ιστορίες που ακολουθούν στις παρακάτω γραμμές.
Τα… πέρα-δώθε των αδερφών Τσεβερίνι
Το 1909 έκανε το ντεμπούτο του με τη Μίλαν ένας αμυντικός ονόματι Αλντο Τσεβερίνι, αυτός που θα έμενε στην ιστορία και σαν Ceverini I. Ο λόγος, έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος από τα πέντε αδέρφια που θα έκαναν ποδοσφαιρική καριέρα. Ποτέ ξανά δεν εμφανίστηκαν περισσότερα τόσα ή περισσότερα αδέρφια στη Serie A και ποτέ ξανά δεν υπήρξαν αδέρφια με τόσο τρελή καριέρα. Και ενδεχομένως η λέξη «τρελή» να μην καλύπτει σε απόλυτο βαθμό τα όσα έκαναν οι Αλντο, Μάριο, Λουίτζι, Κάρλο και Τσέζαρε Τσεβερίνι.
Με τον Αλντο, όπως προαναφέραμε, να κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα της Μίλαν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή ήταν η ομάδα από την οποία ξεκίνησαν και οι Μάριο και Λουίτζι Τσεβερίνι. Οπως δεν αποτελεί έκπληξη, το γεγονός ότι το 1912, με τον Αλντο να φεύγει για την Ιντερ, τον ακολουθούν και οι άλλοι δύο. Τα περίεργα αρχίζουν το 1915, όταν τα τρία αδέρφια θα επιστρέψουν στη Μίλαν, με τους Αλντο και Λουίτζι, μάλιστα, να βάζουν πέντε γκολ σε ένα 8-1 επί των νερατζούρι το 1918.
Η πραγματικότητα, όμως, ξεπερνούσε τη φαντασία με τα αδέρφια Τσεβερίνι, τα οποία είχαν γίνει πλέον, αφού έγιναν ποδοσφαιριστές και οι Κάρλο και Τσέζαρε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις 30 Ιανουαρίου 1921 θα γράψουν ιστορία, αφού για πρώτη -και μοναδική φορά- σε ένα derby della madonnina η μία ομάδα έχει στη σύνθεσή της πέντε αδέρφια. Το ακόμη πιο τρελό; Αυτή η ομάδα ήταν η… Ιντερ! Οι Τσεβερίνι αποφάσισαν για τρίτη φορά μέσα οκτώ χρόνια να αλλάξουν ομάδα, κάνοντας κάτι που -όσο κι αν λέμε ποτέ μην λες ποτέ- δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.
Το 1-4 που έγινε 6-5!
Σε ένα ντέρμπι, λένε, όλα είναι πιθανά. Και είναι αλήθεια. Εχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές ότι πρόκειται για αναμετρήσεις που δεν έχουν φαβορί, για αγώνες στους οποίους μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής ο οποιοσδήποτε, για ματς στα οποία κάθε σενάριο είναι πιθανό. Ακόμη και το να μπουν 11 γκολ, για να συμβεί μια ανατροπή από αυτές που λες ότι δεν γίνονται. Είπαμε όμως, ντέρμπι. Και στα ντέρμπι γίνονται τα πάντα. Τρανή απόδειξη αυτού, η αναμέτρηση της 6ης Νοεμβρίου 1949.
Με γκολ των Ενρίκο Καντιάνι (2), Γκούναρ Νόρνταλ και Νιλς Λίντχολμ η Μίλαν είναι μπροστά με 4-1 μόλις στο 19ο λεπτό και όλα δείχνουν ότι πάει για σκορ-ρεκόρ. Τελικά πήγαινε προς την ήττα! Με δύο γκολ του Αμαντέο Αμαντέι και από ένα των Ιστβαν Νάιερς και Μπενίτο Λορέντσι η Ιντερ μετατρέπει το 1-4 σε 5-4, πριν έρθει το γκολ του Κάρλο Ανοβάτσι για το 5-5!
Στο 60′, όμως, ο Αμαντέι θα κάνει χατ-τρικ και θα γράψει το 6-5 για τους νερατζούρι, οι οποίοι έχαναν με 1-4 στο 19′ αλλά κατάφεραν να νικήσουν. Χάρη και στην τύχη, όμως, γιατί τα τελευταία λεπτά ο Ομέρο Τονιόν σημαδεύει το δοκάρι, αγγίζοντας το 6-6!
Το… λεμόνι που έμεινε στην ιστορία
Στις 6 Οκτωβρίου 1957, πολλά χρόνια μετά τους αδερφούς Τσεβερίνι, συναντάμε ένα άλλο περιστατικό που σημάδεψε τα μιλανέζικα ντέρμπι, λόγω ενός σκηνικού που δεν βλέπεις κάθε μέρα στους αγώνες. Βασικά, στο σημερινό ποδόσφαιρο, δεν το βλέπεις ποτέ πλέον, αλλά εκείνα τα χρόνια τα πράγματα ήταν αλλιώς και ήταν πιο εύκολο να δημιουργηθούν ιστορίες για να τις διηγούνται οι επόμενες γενιές.
Τον Οκτώβριο του ’57, λοιπόν, οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στο πλαίσιο της Serie A και στο 54ο λεπτό η Ιντερ άνοιξε το σκορ με πέναλτι, το οποίο κέρδισε ο Μπενίτο Λορέντσι. Σημαντική η προσφορά του στο ντέρμπι. Λίγα λεπτά μετά, όμως, θα γινόταν ακόμη περισσότερο. Η Μίλαν έχει βγει μπροστά για την ισοφάριση και θα έχει τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνει, όταν θα κερδίσει κι αυτή πέναλτι, για την ανατροπή του Αλμπέρτο Σκαφίνο.
Ο Λορέντσι κατευθύνεται προς τον πάγκο των νερατζούρι για να πιει νερό και τελικά παίρνει από εκεί ένα λεμόνι. Οταν επιστρέφει στην περιοχή, όσο υπάρχει αυτή η αναστάτωση πριν την εκτέλεση του πέναλτι των ροσονέρι, τοποθετεί το λεμόνι μπροστά από την μπάλα, δίνοντας της ύψος. Ο Ερνέστο Κουκιαρόνι, ο οποίος -όπως και όλοι- δεν έχει καταλάβει τίποτα, παίρνει φόρα για να εκτελέσει και τελικά στέλνει τη μπάλα στον… ουρανό και η Ιντερ παίρνει τη νίκη.
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Μίλαν
