Το ιταλικό ποδόσφαιρο δεν έχει να επιδείξει μόνο παικταράδες και ομαδάρες, αλλά και παίκτες που δεν ανταποκρίθηκαν ποτέ στις προσδοκίες.
Αλλοι ήταν μεταγραφές για τις οποίες είχε γίνει ντόρος. Αλλοι ήταν ήδη στις ομάδες τους και θεωρούνταν ταλέντα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Απογοήτευση. Πάμε, λοιπόν, να δούμε δέκα περιπτώσεις παικτών που το ιταλικό ποδόσφαιρο θα τους θυμάται επειδή δεν έδωσαν όσα υπόσχονταν.
Σαλβατόρε Σκιλάτσι
Το καλοκαίρι του 1990 ήρθε από το πουθενά για να κάνει την Ιταλία να ονειρευτεί. Αν και δεν ήταν βασικός όταν άρχιζε το Μουντιάλ, έγινε στην πορεία κα με 6 γκολ αναδείχθηκε πρώτο σκόρερ και καλύτερος παίκτης. Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο «Τότο» είχε ήδη ένα χρόνο στη Γιουβέντους και έκατσε άλλα δύο, με απολογισμό μόλις 26 γκολ σε 90 συμμετοχές. Ακολούθησε ένα αποτυχημένο πέρασμα και από την Ιντερ και μετά… Ιαπωνία.
Ματία Ντε Σίλιο
Οταν έκανε το ντεμπούτο του με τη Μίλαν το φθινόπωρο του 2011, αποθεώθηκε. Το πρώτο του διάστημα στην πρώτη ομάδα των ροσονέρι, μάλιστα, γίνονταν παραλληλισμοί ακόμη και με τον… Πάολο Μαλντίνι. Με το ταβάνι να παραμένει στη θέση του, η ζωή συνεχίστηκε με τον Ντε Σίλιο να μην παρουσιάζει καμία εξέλιξη στο παιχνίδι του. Παρ’ όλα αυτά, το καλοκαίρι του 2017 πήρε μεταγραφή στη Γιουβέντους. Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ο οποίος τον είχε στη Μίλαν, πίστευε στον Ιταλό πλάγιο μπακ και έκανε λάθος.
Αλεσάντρο Πιστόνε
Εχοντας εντυπωσιάσει στη Βιτσέντσα, η Ιντερ θα τον αποκτήσει το καλοκαίρι και θα τον κάνει ευτυχισμένο. Οπαδός της από μικρό παιδί, βλέπετε. Ο τότε προπονητής των νερατζούρι μάλιστα, Ρόι Χόντσον, θα τελειώσει τον Ρομπέρτο Κάρλος για χάρη του Πιστόνε… Το γεγονός ότι αυτός έμεινε μόνο για ένα χρόνο στο Μιλάνο, τελικά, μάλλον τα λέει όλα για την απόδοσή του. Το προσπάθησε, έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά δεν ήταν για αυτό το επίπεδο. Και σίγουρα όχι για να χάνεται ο Ρομπέρτο Κάρλος για χάρη του…
Αντρέα Μπερτολάτσι
Το 2014-15 έχει 6 γκολ και 8 ασίστ σε 34 ματς με την Τζένοα, η οποία τερματίζει στην 6η θέση. Τον Ιούνιο του 2015 η Ρόμα θα αγοράσει το άλλο 50% των δικαιωμάτων του και θα τον πουλήσει αμέσως στη Μίλαν. Οι ροσονέρι πανηγυρίζουν για την απόκτηση ενός ανερχόμενου Ιταλού χαφ αλλά τελικά αυτός… δεν ανήλθε ποτέ. Οι εμφανίσεις του ήταν όλο και χειρότερες, με συνέπεια οι Μιλανέζοι να τον στείλουν δανεικό στην Τζένοα, να τον ξαναπάρουν πίσω και τελικά να τον πουλήσουν στη Σαμπντόρια.
Γκαετάνο Ντ’ Αγκοστίνο
Μία από τις πιο περίεργες υποθέσεις των τελευταίων 20 χρόνων. Είναι χαφ, αγωνίζεται στην Ουντινέζε και τη σεζόν 2008-09 σκοράρει και μοιράζει ασίστ για πλάκα. Το καλοκαίρι του ’09, λοιπόν, η Ιταλία παρακολουθεί με κομμένη ανάσα τη μάχη… Γιουβέντους-Ρεάλ Μαδρίτης για την απόκτησή του. Μία μέρα πάει Τορίνο, μία Μαδρίτη, μία Τορίνο, μία Μαδρίτη. Ενδιάμεσα υπήρξαν φήμες και για ενδιαφέρον της Ιντερ. Ο Ντ’ Αγκοστίνο κάποια στιγμή κάνει δηλώσεις σαν παίκτης της Γιούβε αλλά τελικά παρέμεινε στο Ούντινε. Και δεν έκανε ποτέ ξανά σεζόν σαν την προηγούμενη…
Αντρέα Ρανόκια
Αποτελούσε δίδυμο με τον Λεονάρντο Μπονούτσι στην άμυνα της Μπάρι και ο καλύτερος εκ των δύο θεωρείτο αυτός. Οταν, επομένως, η Ιντερ απέκτησε τον Ρανόκια και η Γιουβέντους τον Μπονούτσι, όλοι πίστευαν ότι οι νερατζούρι πήραν καλύτερο παίκτη. Το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα κανείς οπαδός των νερατζούρι δεν αισθάνεται σίγουρος όταν τον βλέπει στον αγωνιστικό χώρο, τα λέει όλα. Ο Ρανόκια αντί να εξελιχθεί έκανε βήματα προς τα πίσω και μπήκε στη λίστα με τα ταλέντα που έμειναν ταλέντα στο ιταλικό ποδόσφαιρο.
Αμάουρι
Εχει πάρει ιταλικό δαβατήριο και έπαιξε και στην εθνική Ιταλίας, οπότε μπορούμε να τον λογίσουμε σαν Ιταλό. Οχι και σαν επιτυχημένο όμως. Τουλάχιστον στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Η Γιουβέντους έδωσε 23 εκατ. ευρώ στην Παλέρμο για να τον αποκτήσει το καλοκαίρι του 2008 και η πρώτη σεζόν ήταν καλή. Αρκετά καλή. Από εκεί και πέρα, όμως, άρχισε η τραγωδία. Ο Αμάουρι δεν έβρισκε δίχτυα για κανένα λόγο και τελικά οι μπιανκονέρι κατάφεραν να τον δανείσουν την Πάρμα τον Ιανουάριο του 2011. Και να τον πουλήσουν στη Φιορεντίνα ακριβώς ένα χρόνο αργότερα.
Ματία Ντέστρο
Το καλοκαίρι του 2012 τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τις Γιουβέντους και Ρόμα έτοιμες για… πόλεμο για τα μάτια του νεαρού Ιταλού επιθετικού. Αυτοί που θα τον κάνουν δικό τους, τελικά, ήταν οι τζαλορόσι και μάλλον το μετάνιωσαν. Οχι τόσο, όμως, όσο η Μίλαν, η οποία τον πήρε ως δανεικό τον Ιανουάριο του 2015. Οι ροσονέρι πίστευαν ότι έκαναν καλό deal και ότι θα αναγεννούσαν την καριέρα του, αλλά με 3 γκολ σε 15 ματς δεν αναγεννήθηκε τίποτα. Αντιθέτως… πέθαναν οι ελπίδες του να παραμείνει σε μεγάλη ομάδα, αφού από τότε άρχισε ο κατήφορος.
Μάρκο Μότα
Πήγε πακέτο με τον Σιμόνε Πέπε από την Ουντινέζε στη Γιουβέντους το καλοκαίρι του 2010 και στο Τορίνο πίστευαν ότι βρήκαν δεξί μπακ. Αυτό που δεν μπορούσαν να βρουν, τελικά, ήταν ομάδα για να τον δώσουν, ένα χρόνο μετά. Η άφιξη του Αντόνιο Κόντε στην τεχνική ηγεσία έστειλε τον Μότα στην εξέδρα και τελικά τον Ιανουάριο του 2012 παραχωρήθηκε ως δανεικός στην Κατάνια. Μετά δανεικός στη Μπολόνια. Μετά δανεικός στην Τζένοα. Μέχρι που έφυγε οριστικά για τη Γουότφορντ και ησύχασαν όλοι.
Ντανιέλε Ρουγκάνι
Οταν υπέγραψε στη Γιουβέντους το καλοκαίρι του 2015, μετά από μια εξαρετική χρονιά στην Εμπολι, υπήρχε η αίσθηση ότι είναι ο επόμενος μεγάλος αμυντικός. Τελικά δεν εξελίχθηκε ποτέ καθόλου. Ο Ρουγκάνι είχε μπροστά του Κιελίνι-Μπαρτσάλι-Μπονούτσι αλλά δεν έμαθε τίποτα από αυτούς, με συνέπεια ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να μην τον εμπιστεύεται. Οπως δεν τον εμπιστευόταν και ο Μαουρίτσιο Σάρι, παρά το γεγονός ότι τον ήξερε από την Εμπολι. Πραγματικά μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις στο ιταλικό ποδόσφαιρο…
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Γιουβέντου στο Twitter
