Η αμφιλεγόμενη πορεία του Ιντσάγκι στη Γιουβέντους: Τα γκολ, η πίκρα και ο Ντελ Πιέρο

Ο Πίπο Ιντσάγκι έχει ταυτιστεί για πάντα με τη Μίλαν, αλλά αυτό δεν αναρεί το γεγονός ότι η τετραετία του στη Γιουβέντους ήταν επιτυχημένη, αφήνοντας μόνο ευχάριστες αναμνήσεις.

Καλοκαίρι 1997. Η πρωταθλήτρια και φιναλίστ του Champions League Γιουβέντους, αποφασίζει ότι πρέπει να κάνει αλλαγές στην επίθεση. Ο Τζάνι Ανιέλι, βέβαια, είναι αντίθετος, αλλά ο Λουτσιάνο Μότζι κάνει τα δικά του και πουλάει τον Κριστιάν Βιέρι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Αντικαταστάτης του; Ο πρώτος σκόρερ της Serie A που έχει μόλις ολοκληρωθεί. Αγωνίζεται στην Αταλάντα, ονομάζεται Φίλιπο Ιντσάγκι και το Τορίνο θα αλλάξει: Από ταλέντο θα γίνει σταρ. Από «Φίλιπο» θα γίνει «Πίπο». Από πρώτος σκόρερ θα γίνει πρωταθλητής. Το μόνο που δεν άλλαξε, ήταν η πείνα του για γκολ. Και αυτό, τελικά, θα αποδειχθεί ευχή και κατάρα σε ό,τι αφορά τη θητεία του στους μπιανκονέρι…

Οτι ο Ιντσάγκι είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τα δίχτυα, στο Τορίνο το κατάλαβαν από νωρίς. Γκολ στο ντεμπούτο του στο Σούπερ Καπ, γκολ στην πρεμιέρα της Serie A, γκολ στο ντεμπούτο του στο Champions League. Η διοίκηση της Γιούβε είναι σίγουρη για την επιλογή της και ο Μαρτσέλο Λίπι μετατρέπει το αγαπημένο του 4-3-3 σε 4-3-1-2. Και η τριάδα μπροστά είναι πραγματικά καλή: Ντελ Πιέρο – Ιντσάγκι επιθετικό δίδυμο και ο Ζιντάν σε ελεύθερο ρόλο πίσω τους.

Η Γιουβέντους νικάει και παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, ο Ιντσάγκι σκοράρει και η ζωή στο Πιεμόντε κυλάει ευχάριστα. Οσο ευχάριστα ένιωθαν οι οπαδοί της βλέποντας εκείνη την ομάδα σε δράση. Και όσο ευχάριστα θα τους έκανε και ο «Πίπο» να αισθάνονται κάθε φορά που έβρισκε δίχτυα. Και έβρισκε συχνά. Πολύ. Γκολ στην Ευρώπη, όπως αυτό επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο 1-0 του ομίλου που έδωσε την πρόκριση ή όπως το χατ-τρικ στο 1-4 επί της Ντιναμό Κιέβου στον δεύτερο προημιτελικό.

Ο τραυματισμός του Ντελ Πιέρο και οι περισσότερες ευθύνες

Γκολ όπως εκείνα τα τρία στο 3-2 επί της Μπολόνια που σφράγισε και μαθηματικά τον τίτλο στην πρώτη του σεζόν. Ο «Πίπο» -ακόμη μία αλλαγή- θα μετονομαστεί σε SuperPippo και το νέο προσωνύμιο θα κληθεί να το δικαιολογήσει άμεσα. Ο σοβαρός τραυματισμός του Ντελ Πιέρο τον Νοέμβριο του 1998, διαλύει τη σεζόν της Γιούβε. Και παράλληλα δίνει περισσότερες ευθύνες στον Ιντσάγκι, ο οποίος ανταποκρίνεται. Γκολ έβαζε, γκολ βάζει και προσπαθεί μόνος του μπροστά να τα βάλει με όλους.

Δεν ήταν αρκετό, όπως αποδείχθηκε, για να καταλήξουν κούπες στο Τορίνο, αλλά ήταν αρκετό για να μεγαλώσει η τρέλα του. Ή το «εγώ» του… Κάτι που θα φαινόταν όταν θεωρητικά τα πράγματα θα έπρεπε να πάνε καλύτερα. Οταν, δηλαδή, επέστρεψε στη δράση ο Ντελ Πιέρο. Δεν ήταν όμως έτσι…

«Ενα από τα πιο δύσκολα και περίπλοκα πράγματα της καριέρας μου, ήταν το να παίζω με τον Ιντσάγκι δίπλα μου. Τον πρώτο καιρό τα πηγαίναμε τέλεια, δεν υπήρχε κανένας λόγος να διαφωνήσουμε σε κάτι. Η σεζόν μου ήταν καλή, σκόραρα συνεχώς, η ομάδα νικούσε. Μετά όμως, ανάμεσα μας, ήρθε το χάσμα. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που ζούσε για το γκολ και αν δεν σκόραρε επηρεαζόταν πολύ. Μετά από ένα Γιουβέντους-Πιατσέντσα, στο οποίο δεν μου έδωσε την μπάλα ενώ είχα άδειο τέρμα μπροστά μου, η σχέση μας χειροτέρεψε.

Εκνευρίστηκα μαζί του γιατί έβλεπα με διαφορετικό τρόπο το ποδόσφαιρο. Δεν μιλούσαμε για μήνες, δεν του έλεγα τίποτα και δεν μου έλεγε τίποτα. Συνεχίζαμε να παίζουμε ως δίδυμο όμως και δεν πήγαιναν άσχημα τα πράγματα, αν και δεν σκόραρε όσο ήθελε. Στην προπόνηση ήταν πάντα νευρικός, φαινόταν. Πολλοί συμπαίκτες δεν καταλάβαιναν την συμπεριφορά του. Ετρεμε ακόμη κι όταν κοιμόταν, έμοιαζε σαν να έχει τρελαθεί. Η διοίκηση ήξερε τα πάντα, ήξερε για το πώς ήταν η σχέση μας, οπότε αποφάσισε να τον πουλήσει στη Μίλαν».

Ο Τρεζεγκέ και η πώληση

Τα παραπάνω λόγια είναι του Ντελ Πιέρο και περιέγραφαν το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί. Ο Ιντσάγκι έπρεπε να σκοράρει και σκόραρε. Το κακό ήταν ότι από ένα σημείο κι έπειτα ένιωθε ότι έπρεπε να σκοράρει… μόνο αυτός. Και όταν δεν το έκανε, υπήρχε πρόβλημα. Είτε για την ομάδα, όπως σε εκείνη την ήττα από την Περούτζια το 2000 με τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του στο φινάλε, είτε για τον ίδιο. Πρόβλημα που λύθηκε σε… δύο δόσεις.

Η απόκτηση του Νταβίντ Τρεζεγκέ το 2000, ήταν η πρώτη. Ο Γάλλος ήταν φανερό ότι θα αποτελούσε το μέλλον της μπιανκονέρα επίθεσης. Η πώληση του στη Μίλαν, το 2001, ήταν η δεύτερη. Ηταν το καλοκαίρι των μεγάλων αλλαγών στη Γιουβέντους, με πωλήσεις Ιντσάγκι – Ζιντάν και αφίξεις Μπουφόν – Νέντβεντ- Τουράμ. Και η ζωή, είναι αλήθεια, συνεχίστηκε ευχάριστα και για τις δύο πλευρές.

Ο SuperPippo θα έγραφε τη δική του μεγάλη ιστορία με τους ροσονέρι, με τους οποίους θα είναι πάντα ταυτισμένος. Αυτό, όμως, δεν μειώνει σε τίποτα τα όσα πέτυχε στους μπιανκονέρι: 89 γκολ σε 165 ματς, 17 σε 26 αγώνες Champions League. Και η εκτίμηση των Γιουβεντίνων που δεν χάθηκε ποτέ, ας έγινε αντίπαλος για την επόμενη δεκαετία.

«Στη Γιούβε ήμουν καλά. Πάρα πολύ καλά. Σκόραρα, η ομάδα νικούσε, ο κόσμος με αγαπούσε, όλα καλά. Η μόνη πίκρα που έμεινε ήταν για τον τελικό του 1998 με τη Ρεάλ. Μας πήγαν όλα στραβά… Ο Ντελ Πιέρο ήταν τραυματίας, έπαιξε με ένα πόδι. Ο Ζιντάν είχε ενοχλήσεις αλλά έσφιξε τα δόντια. Εγώ είχα ένα χτύπημα από τον ημιτελικό με τη Μονακό και δεν ήμουν στο 100%. Κρίμα, γιατί ήμασταν καλύτερη ομάδα και το ήξεραν όλοι», είχε πει αναφερόμενος στην τετραετία του ως μπιανκονέρο.

Η αναγνώριση του Pinturicchio

Μια τετραετία στην οποία έδειξε το καλό του αλλά και το… εγωιστικό του πρόσωπο. Μόνο που το δεύτερο, στο τέλος, το συγχώρησαν όλοι.

«Πολύ καιρό μετά, τελικά, κατάλαβα ότι έκανα λάθος που δεν του είχα μιλήσει. Ετσι είναι ο Πίπο, δεν μπορείς να του ζητήσεις να σου πασάρει την μπάλα όταν είναι τετ α τετ. Εκείνη τη στιγμή είναι αλλού, σε άλλον πλανήτη. Δεν μπορείς να ζητήσεις από έναν τοξικομανή να σου δώσει την καθημερινή του δόση. Ετσι είναι φτιαγμένος ο Πίπο. Ζωή σημαίνει γκολ», ήταν τα λόγια με τα οποία τον περιέγραψε τέλεια ο Ντελ Πιέρο.

Αυτός που μαζί με τον Ιντσάγκι και τον Ζιντάν αποτέλεσαν στη Γιουβέντους μια από τις καλύτερες τριάδες των 90’s…