Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουν έρθει πολλοί γνωστοί Ιταλοί ποδοσφαιριστές, αλλά κι αυτοί που ήρθαν, δυστυχώς, δεν τα πήγαν καλά.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι Ιταλοί και Ελληνες μοιάζουμε σε πολλά. Ποδοσφαιρικά, πάντως, όχι. Η ιστορία των δύο χωρών στη μπάλα δεν συγκρίνεται, με τους γείτονες να είναι απείρως πιο επιτυχημένοι. Για κάποιον λόγο, όμως, οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές που έρχονται στην Ελλάδα αποτυγχάνουν. Εξαιρέσεις, φυσικά, υπάρχουν, αλλά είναι εξαιρέσεις. Η μειοψηφία. Γιατί οι Ιταλοί ποδοσφαριστές, στην πλειοψηφία τους, έχουν αποτύχει.
Εστιάζοντας, λοιπόν, σε παίκτες-ονόματα ή σε παίκτες-ταλέντα για τους οποίους υπήρχαν προσδοκίες, βγαίνει το top-5 των αποτυχιών.
Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές που απέτυχαν στην Ελλάδα. Ιταλοί ποδοσφαιριστές που ήρθαν με όνειρα αλλά τελικά…
Μπέπε Σινιόρι
Το καλοκαίρι του 2004 το αεροδρόμιο «Μακεδονία» έζησε μεγάλες στιγμές, για την άφιξη ενός μεγάλου παίκτη. Ενός παίκτη που συνολικά στην καριέρα του έβαλε 187 γκολ στη Serie A, της οποίας ήταν πρώτος σκόρερ τρεις χρονιές! Ο Σινιόρι, μέλος της εθνικής Ιταλίας που έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ 1994, είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα που ήρθαν στην Ελλάδα. Και σίγουρα ο καλύτερος σκόρερ που ήρθε με μεταγραφή στη χώρα μας. Το είχε αποδείξει σε Φότζια, φυσικά Λάτσιο, αλλά και Σαμπντόρια και Μπολόνια.
Κι όμως, αυτός ο παίκτης, δεν σκόραρε ούτε μία φορά με τη φανέλα του Ηρακλή… Μια μεταγραφή που είχε στείλει τους οπαδούς της ομάδας στο αεροδρόμιο, αποδείχθηκε τελικά… αποτυχία. Ο Μπέπε έκανε μόλις πέντε συμμετοχές, δεν σκόραρε ποτέ και έφυγε λίγους μήνες μετά την άφιξή του. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2004 για την ακρίβεια, με τον ίδιο να λέει διάφορα. Κατά του προπονητή Σέρχιο Μαρκαριάν, κατά της διοίκησης και υπέρ των συμπαικτών του. «Θα πρέπει να τους στήσουν άγαλμα που παίζουν απλήρωτοι για 5-6 μήνες», ήταν η ατάκα του.
Εντσο Μαρέσκα
Θυμάστε τον πανηγυρισμό του σε ένα Γιουβέντους – Τορίνο, όταν είχε ισοφαρίσει σε 2-2 στο 90′; Και πώς να ξεχαστεί… Ο Ιταλός χαφ είχε κάνει άνω-κάτω το derby della Mole πανηγυρίζοντας σαν… ταύρος μπροστά από τον πάγκο της γκρανάτα. Το είχε αυτό, είναι η αλήθεια… Το να προκαλεί εντάσεις, δηλαδή. Είτε με το παθιασμένο παιχνίδι του, είτε με τις παθιασμένες αντιδράσεις του. Και το γεγονός ότι έπαιζε και μάλιστα αρκετές φορές ως βασικός στη Γιούβε του Λίπι, αποδεικνύει και την αξία του.
Αυτή, ο Μαρέσκα θα την έδειχνε και στην Ισπανία με τη φανέλα της Σεβίλλης. Ηταν απολύτως λογικό, επομένως, το να ενθουσιαστούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού με την απόκτησή του. Ηταν το καλοκαίρι του 2009 όταν ο Μαρέσκα φορούσε τα ερυθρόλευκα και ήταν καλοκαίρι του 2010 όταν τα έβγαζε. Και το γεγονός ότι παρέμεινε μόλις ένα χρόνο στον Πειραιά, μάλλον τα λέει όλα… Εκανε 39 συμμετοχές, έβαλε 8 γκολ, αλλά δεν ήταν ο Μαρέσκα που ξέραμε όλοι πια. Παράλληλα, έπεσε και σε χρονιά αλλαγών στον Ολυμπιακό, με νέα διοίκηση, οπότε η παρουσία του στην Ελλάδα έβαλε πρόωρο τέλος.
Νίκολα Λεάλι
Η Γιουβέντους τον είχε αποκτήσει το 2012 κατόπιν υπόδειξης του Τζίτζι Μπουφόν. Ετσι έλεγαν, τουλάχιστον, τα ρεπορτάζ της εποχής. Αυτό αρκούσε για να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά του και να υπάρχουν προσδοκίες. Μεγάλες. Τόσο μεγάλες που τελικά τον… λύγισαν. Ο Λεάλι δεν έμεινε ούτε μία σεζόν στο Τορίνο, αφού οι μπιανκονέρι κάθε καλοκαίρι τον έστελναν δανεικό σε διαφορετική ομάδα. Ανησυχητικό σημάδι αυτό, αλλά στον Ολυμπιακό τον πίστεψαν. Ετσι, το καλοκαίρι του 2016 υπέγραψε στους ερυθρόλευκους. Ως δανεικός.
Τόσο οι Πειραιώτες όσο και οι Τορινέζοι ήλπιζαν ότι θα έδειχνε επιτέλους την αξία του, αλλά δεν… Εκτός κι αν, τελικά, ο Λεάλι έδειχνε σε όλες τις ομάδες την πραγματική αξία του και απλά είχε κάνει λάθος εκτίμηση ο Μπουφόν. Ο Ιταλός τερματοφύλακας έκανε 13 συμμετοχής με τον Ολυμπιακό και έκανε τους πάντες να απορούν με τα λάθη του. Επιστροφή στην Ιταλία επομένως και από εκεί αναχώρηση για αλλού με νέο δανεισμό.
Ντανιέλε Βέρντε
Βγήκε από τα τμήματα υποδομής της Ρόμα, τα οποία γενικά βγάζουν καλούς παίκτες. Αμφίβολο αν μπορούμε να βάλουμε σε αυτή την κατηγορία τον συγκεκριμένο… Ο Βέρντε άρχισε καλά στην πρώτη ομάδα των τζαλορόσι, έκανε συμμετοχές, γενικά το πάλευε. Και άφηνε υποσχέσεις για μια καλή καριέρα, ακόμη κι αν αυτή δεν ήταν στους Ρωμαίους. Στην πορεία, όμως, κάτι στράβωσε… Τι ακριβώς, δεν το ξέρουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι στην ΑΕΚ τραβούσαν τα μαλλιά τους με αυτά που έβλεπαν.
Η Ενωση έδωσε το καλοκαίρι του 2019 ένα εκατ. ευρώ στη Ρόμα για να τον αποκτήσει. Και παράλληλα έδωσε και στο ίδιο συμβόλαιο με 750.000 ευρώ ετησίως. Αυτό το συμβόλαιο ήταν τριετές. Το γεγονός ότι ο Βέρντε έφυγε μετά το τέλος του πρώτου χρόνου, τα λέει όλα. Ο Ιταλός εξτρέμ δεν έκανε ούτε τα αυτονόητα ως κιτρινόμαυρος και τελικά παραχωρήθηκε στη Σπέτσια.
Κριστιάν Λεντέσμα
Δεν είναι γέννημα-θρέμμα Ιταλός, αφού γεννήθηκε στην Αργεντινή. Είχε ιταλικές ρίζες όμως και γι’ αυτό πήρε και ιταλική υπηκοότητα. Ο Λεντέσμα στα καλά του χρόνια ήταν τόσο καλός χαφ, ώστε ο Κλαούντιο Λοτίτο να φτάσει στα άκρα για να μην τον χάσει η Λάτσιο. Στον Παναθηναϊκό, πάντως, ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να… απαλλαγούν. Και τα κατάφεραν σε χρόνο-ρεκόρ, είναι η αλήθεια.
Ο Λεντέσμα υπέγραψε στους πράσινους τον Ιούλιο του 2016 και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους αποχώρησε. Αυτό, υποθέτουμε, βοηθάει τον καθένα να αντιληφθεί ότι τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Δεν θύμιζε σε τίποτα, άλλωστε, τον παίκτη που έπαιξε στη Λάτσιο από το 2006 ως το 2015. Τον παίκτη που ήθελε κάποτε ο Ζοσέ Μουρίνιο στην Ιντερ.
Διαβάστε στο italians.gr
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Δέκα Ιταλοί που υπόσχονταν πολλά αλλά απογοήτευσαν
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Βρέθηκαν στη σωστή ομάδα τη σωστή στιγμή και γέμισαν κούπες
Ιταλικό ποδόσφαιρο: Δέκα ηχηρές μεταγραφές που πάτωσαν
Πηγή φωτογραφίας: Ιστοσελίδα του Μπέπε Σινιόρι