Ντανιέλε Ντε Ρόσι: Ο πιστός μονομάχος της Ρόμα

Γέννημα-θρέμμα Ρωμαίος και οπαδός της Ρόμα, ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους που έβγαλε το ιταλικό ποδόσφαιρο.

Ρώμη… Η Αιώνια Πόλη. Εκεί όπου όλα τα συναισθήματα είναι πιο έντονα. Η χαρά, η απογοήτευση, ο θυμός, η αγάπη, το μίσος, η υπερηφάνεια, η ντροπή. Συναισθήματα που σχετίζονται φυσικά και με το ποδόσφαιρο. Συναισθήματα που ένιωσε και ο Ντε Ρόσι κατά τη διάρκεια της καριέρας του, με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας. Αυτής που αγαπούσε από μικρό παιδί. Αυτής που έγινε ένα από τα σύμβολα της. Και ένας από τους καλύτερους γα το ιταλικό ποδόσφαιρο.

Γιατί έμεινε στην ιστορία

Επειδή έμεινε πιστός στην αγάπη του ενώ θα μπορούσε να υπογράψει αλλού και να κερδίσει περισσότερα. Σε λεφτά και σε τίτλους. Επειδή με τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας ήταν πάντα εκεί. Πάντα παρών. Πάντα έτοιμος να δώσει τον καλύτερό του εαυτό. Επειδή κατάφερε να γίνει κοινής αποδοχής, όπως αποδείχθηκε και με το πανό που σήκωσαν οι οπαδοί της Γιουβέντους για να του πουν «αντίο». Κι ας ήταν πάντα αντίπαλός τους… Πάνω απ’ όλα, όμως, επειδή ήταν παικταράς και ηγέτης.

Στα καλά του χρόνια, μετά το Μουντιάλ του 2006 και μέχρι το 2010, όταν και υπέγραψε το ακριβότερο συμβόλαιό του, μπορεί να ήταν και ο καλύτερος του κόσμου στη θέση του. Ενας χαφ που έκοβε και δημιουργούσε. Ενας χαφ που αμυνόταν και σκόραρε. Ενας χαφ που μπορούσε εύκολα να γίνει στόπερ παίζοντας το ίδιο καλά. Ενας χαφ που έκανε κυριολεκτικά αμέτρητα χιλιόμετρα με τη φανέλα της Ρόμα. Ενας χαφ που είχε και προσωπικότητα. Ο Ντανιέλε δεν ήταν απλά ένας παικταράς. Ηταν ένας ηγέτης παικταράς και αυτό δεν είναι πάντα αυτονόητο.

Τα πρώτα χρόνια του Ντανιέλε Ντε Ρόσι

Πέρασε την πόρτα της Trigoria, του προπονητικού κέντρου της Ρόμα, το καλοκαίρι του 2000. Μέχρι τότε ήταν στην Οστια Μάρε, την ομάδα της γειτονιάς του. Ενα χρόνο και κάτι μήνες μετά, τον Οκτώβριο του 2001, ο Φάμπιο Καπέλο του δίνει τη δυνατότητα να κάνει ντεμπούτο. Ηταν στο Champions League κόντρα στην Αντερλεχτ και για να παίξει στη Serie A περίμενε λίγο ακόμη… Στις 25 Ιανουαρίου 2003, κόντρα στην Κόμο, έγραψε την πρώτη του συμμετοχή στο ιταλικό πρωτάθλημα και άρχισε την πορεία του.

Δεν άργησε, φυσικά, να πείσει τους πάντες για το ταλέντο του και από τη σεζόν 2003-04 ήταν βασικός. Το γεγονός ότι ήταν Ρωμαίος και Ρομανίστα, είχε ως αποτέλεσμα οι τιφόζι να δουν σε αυτόν τον επόμενο αρχηγό. Αυτόν που θα έπαιρνε τη σκυτάλη από τον Φραντσέσκο Τότι. Εγινε, με λίγα λόγια, ο μελλοντικός αρχηγός. Ο Capitano Futuro. Και ως τέτοιος πανηγύριζε κύπελλα με τη Ρόμα και παράλληλα κέρδιζε και μια θέση στην εθνική ομάδα. Εκεί όπου θα τον μάθαινε, κυριολεκτικά, όλος ο πλανήτης.

Το μπαμ

Στις 9 Ιουλίου 2006, ο Ντε Ρόσι εκτέλεσε το τρίτο πέναλτι της Ιταλίας κόντρα στη Γαλλία στον τελικό του Μουντιάλ. Ηταν το πρώτο πέναλτι της καριέρας του. Και ήταν ένα πέναλτι που ο Μαρτσέλο Λίπι τού το εμπιστεύθηκε αν και προερχόταν από απουσία τεσσάρων αγώνων. Αξέχαστη η αποβολή του, λόγω αγκωνιάς, κόντρα στις ΗΠΑ στο δεύτερο ματς του ομίλου. Κι όμως, ενώ έλειψε μέχρι και τον ημιτελικό, στον τελικό ο Λίπι τον έβαλε ως αλλαγή. Και τον είχε και στην 5άδα των εκτελεστών των πέναλτι.

Τι μεγαλύτερη απόδειξη από αυτή για την προσωπικότητα του Ντε Ρόσι; Ο οποίος, στα 22 του χρόνια, ήταν ο νεότερος στην αποστολή της σκουάντρα ατζούρα. Μπορεί στα γήπεδα της Γερμανίας να μη φάνηκε πολύ, δεν γινόταν αλλιώς αφού τιμωρήθηκε με τέσσερις αγωνιστικές, αλλά εκεί ξεκίνησε. Εκεί άρχισε την ανοδική πορεία του, για να εξελιχθεί τις επόμενες σεζόν στο χαφ που περιγράψαμε παραπάνω. Ακόμη κι αν δεν χρειαζόταν, γιατί όλοι εκτιμήσαμε τον Ντανιέλε Ντε Ρόσι.

Η αυλαία

Το τυπικό τέλος της καριέρας του ήρθε εκεί που δεν το φανταζόταν κανείς. Στην Αργεντινή με τη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς το 2020. Ουσιαστικά, όμως, το τέλος γράφτηκε στις 26 Μαΐου 2019. Εκεί που έπρεπε. Στο Olimpico και με την Curva Sud να είναι… όλη Ντε Ρόσι. Ηταν το σωστό «αντίο» σε ένα ταλέντο που είχε γίνει ηγέτης. Στον Capitano Futuro που έγινε Capitano και ως τέτοιος έζησε τη βραδιά του 3-0 επί της Μπαρτσελόνα.

Μία από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία μεγάλη στιγμή του Ντε Ρόσι. Εχοντας πάρει το περιβραχιόνιο από τον Τότι το 2017, έπαιξε άλλα δύο χρόνια στους τζαλορόσι, οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι δεν θα του ανανεώσουν το συμβόλαιο. Το Olimpico έκλαψε και γι’ αυτόν, ο οποίος περιέγραψε τα συναισθήματα του για τους οπαδούς της Ρόμα, με οκτώ λέξεις: «Κανείς δεν θα σας αγαπήσει περισσότερο από μένα»…

Ονοματεπώνυμο: Ντανιέλε Ντε Ρόσι

Προσωνύμιο: Capitano Futuro

Ομάδες: Ρόμα (2001-2019), Μπόκα Τζούνιορς (2019-20)

Τίτλοι: Δύο κύπελλα Ιταλίας (2007, 2008) και ένα ιταλικό Σούπερ Καπ (2007) με τη Ρόμα και φυσικά το Μουντιάλ 2006 με την εθνική Ιταλίας.

«Ο κόσμος έχει αλλάξει, όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Τι θα κάνεις, θα τα βάλεις με τους νέους παίκτες; Μερικές φορές με εκνευρίζουν κι εμένα, όταν τους βλέπω να κάνουν live στο Instagram μέσα από τα αποδυτήρια θέλω να πάρω ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ και να τους σπάσω τα δόντια. Είναι 18 ετών όμως, σε 20 χρόνια θα δουν κι αυτοί έναν 18χρονο που θα κάνει κάτι άλλο και θα πουν «όταν ήμασταν εμείς πιτσιρικάδες υπήρχε ο Ντε Ρόσι που θα μας έκανε κομμάτια αν κάναμε κάτι τέτοιο». Μερικές φορές εμείς οι ποδοσφαιριστές είμαστε και λίγο λαϊκιστές. Οταν, δηλαδή, λέμε ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι δουλειά, οι πραγματικοι ήρωες είναι αυτοί που ξυπνάνε στις 05:00 το πρωί για να πάνε να δουλέψουν κλπ… Ναι, αλήθεια είναι, αλλά δεν χρειάζεται να το λέμε συνεχώς».