Ο πρόωρος αποκλεισμός της Γιουβέντους από το Champions League μάλλον δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη, όσο κι αν δεν αρέσει στους οπαδούς της.
Ότι οι Μπιανκονέρι δεν θα κατακτούσαν το Champions League, δεν θα έφταναν στον τελικό ή στους «4», το ήξεραν όλοι πριν καν αρχίσει η σεζόν. Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή παρουσία τους φέτος ήταν μια αποτυχία. Ηταν, βασικά, μια ντροπή, γιατί αυτή ήταν η λέξη που είχε χρησιμοποιήσει ο Αντρέα Ανιέλι τον Οκτώβριο του 2022 μετά την ήττα από τη Μακάμπι Χάιφα, η οποία είχε σημάνει και τον αποκλεισμό στη φάση των ομίλων. Αυτό έπαθαν και φέτος οι Τορινέζοι, γιατί το να μην πας στους «16» είναι σαν να αποκλείστηκες στους ομίλους, με βάση το προηγούμενο σύστημα διεξαγωγής της διοργάνωσης.
Η πραγματική ντροπή αυτή τη φορά, όμως, δεν είναι ο αποκλεισμός από μια ομάδα της πλάκας όπως η Αϊντχόφεν. Η πραγματική ντροπή είναι ότι δεν υπάρχει κανείς στη διοίκηση για να μιλήσει, όπως έκανε ο Ανιέλι στα καλές και κυρίως στις δύσκολες στιγμές. Γιατί στα δύσκολα μιλούσε κυρίως ο πρώην πρόεδρος, όχι στις χαρές. Στη Γιουβέντους του σήμερα, όμως, δεν υπάρχει κανείς στη διοίκηση για να μιλήσει. Ο Κριστιάνο Τζούντολι μιλάει πριν τους αγώνες απλά για να διαφημίσει τις μεταγραφές του και παράλληλα το νέο κοστούμι του. Αν συγκρίνει κάποιος την αμφίεση του τεχνικού διευθυντή όταν ήταν στη Νάπολι και τώρα που είναι στη Γιούβε, θα καταλάβει ότι μιλάμε για ψώνιο. Μεγάλο ψώνιο.
Δουλειά του Τζούντολι όμως, υποχρέωσή του βασικά, είναι να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα. Να μιλάει, να εκφράζει την άποψη της διοίκησης, να στέλνει μηνύματα σε προπονητή ή παίκτες. Δεν το κάνει όμως και δεν το κάνει επειδή πολύ απλά δεν είναι παράγοντας da Juventus, που λένε και οι Ιταλοί. Δεν έχει την προσωπικότητα, τον επαγγελματισμό για να είναι στην Κυρία. Είναι για μικρότερες ομάδες, όχι για εκεί. Αν αυτό είναι κακό, υπάρχουν και χειρότερα. Πρόεδρος των Μπιανκονέρι είναι κάποιος Μάσιμο Φερέρο και γενικός διευθυντής κάποιος Μαουρίτσιο Σκαναβίνο. Πιστεύετε ότι υπάρχει έστω ένας στον πλανήτη, με εξαίρεση τους φανατικούς Γιουβεντίνους, που να τους αναγνωρίζει; Να ξέρει τις φάτσες τους; Ούτε ένας.
Είναι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, ποτέ δεν είχαν. Είναι απλά λογιστές, υπάλληλοι του Τζον Ελκαν, ο οποίος τους τοποθέτησε στη Γιουβέντους για δύο λόγους: Πρώτον, για να ελέγχουν τα οικονομικά, να εξασφαλίσουν ότι θα βελτιωθούν οι ισολογισμοί. Δεύτερον, επειδή ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την ομάδα της οικογένειάς του, την ομάδα του παππού του, Τζάνι Ανιέλι. Η Γιούβε ζει αυτή την περίοδο, μετά την αποχώρηση του Αντρέα Ανιέλι, τα χρόνια που ζούσε από το καλοκαίρι του 2006 μέχρι το 2010-11. Κοινός παρονομαστής, ο Ελκαν. Κάτι απίθανους τύπους είχε βάλει τότε στη διοίκηση, κάτι απίθανους τύπους έχει και τώρα. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να δουν πραγματική χαρά στο Τορίνο όσο έχει ο ίδιος τον έλεγχο της ομάδας.
Η Γιούβε είναι πραγματικά ανυπόληπτη σε διοικητικό επίπεδο και αυτό είναι χειρότερο, πολύ χειρότερο, από οποιαδήποτε ήττα ή αποκλεισμό. Και δεν πρόκειται, φυσικά, να αλλάξει άμεσα ή σύντομα αυτή η κατάσταση.
Διαβάστε τα νέα της Γιουβέντους στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Γιουβέντους
