Χωρίς εκπρόσωπο στους «8» του Champions League φέτος, το ιταλικό ποδόσφαιρο είναι φανερό ότι θα πρέπει να αλλάξει κάποια πράγματα αν δεν θέλει να μείνει πίσω.
Οσο υπάρχει ζωή, λένε, υπάρχει και ελπίδα. Υπό αυτή την έννοια, η Λάτσιο μπορεί να κάνει ένα θαύμα και να αποκλείσει απόψε την Μπάγερν στο Μόναχο. Επειδή, όμως, κάποια θαύματα δεν γίνονται, οι λατσιάλι θα αποκλειστούν και το Champions League θα τελειώσει πρόωρα για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Πιο πρόωρα από ποτέ τα τελευταία χρόνια. Και τελειώνει με τρόπο που αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα.
Η Ιντερ, η ομάδα που οδεύει προς την κατάκτηση του τίτλου, δεν πέρασε καν τον όμιλο. Η Γιουβέντους, η ομάδα του Κριστιάνο Ρονάλντο, αποκλείστηκε πάλι στους «16». Πάλι από μικρότερο όνομα. Οι Αταλάντα και Λάτσιο είναι επιτυχημένες αφού πέρασαν τον όμιλο, αλλά ως εκεί. Η μία, όπως λέει και ο Φάμπιο Καπέλο, δεν προβλημάτισε έστω λίγο τη Ρεάλ. Η άλλη ήλπιζε σε καλή παρουσία κόντρα στη Μπάγερν και έχασε 1-4 στο Oimpico.
Η Ιταλία καταλήγει, από τις μεγάλες ποδοσφαιρικά χώρες, φτωχός συγγενής και γι’ αυτό θα πρέπει να αναθεωρήσει κάποια πράγματα. Οπως, για παράδειγμα, την εμμονή με την τακτική. Εδώ και χρόνια, στην Ευρώπη νικάει αυτός που επιτίθεται. Αυτός που μπαίνει στο γήπεδο με αέρα φαβορί, αυτός που δεν φοβάται. Αυτός που μπαίνει για να παίξει, με λίγα λόγια. Ταχύτητα, πρέσινγκ ψηλά, στόχος το ένα γκολ περισσότερο στην επίθεση και όχι το ένα λιγότερο στην άμυνα.
Υπάρχει κάποια ιταλική ομάδα που να έχει αυτά τα στοιχεία; Η Αταλάντα μόνο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν παραμένει… Αταλάντα. Και σίγουρα δεν γίνεται ολόκληρο ιταλικό ποδόσφαιρο να απαιτεί από τους μπεργκαμάσκι να το κουβαλήσει στις πλάτες της. Οι Ιταλοί μοιάζουν να έχουν… απομονωθεί ποδοσφαιρικά, παραμένοντας κολλημένοι σε κάτι που δεν αποδίδει πια. Καλή η τακτική, καλή η προσοχή στην άμυνα, αλλά αυτό δεν κάνει τη διαφορά πλέον.
Πώς θα σταθούν σε μια Σούπερ Λίγκα ή στο ανανεωμένο Champions League;
Ο Αντόνιο Κόντε, χαρακτηριστικό παράδειγμα προπονητή με προσήλωση στην τακτική, έχει φτιάξει μια ομάδα που έχει τον καλύτερο μέσο όρο βαθμών -σε σύγκριση με τις προηγούμενες Ιντερ- τα τελευταία 25 χρόνια. Για την Ιταλία, για τη σημερινή Serie A, οι νερατζούρι είναι μια χαρά. Δεν τρώνε γκολ, βάζουν, νικάνε, θα πάρουν το πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη, όμως, δύο σερί χρονιές δεν πέρασαν τον όμιλο. Τι μεγαλύτερη απόδειξη ότι κάτι πρέπει να αλλάξει;
Το ιταλικό ποδόσφαιρο χρειάζεται νέες ιδέες. Χρειάζεται μια ριζική αλλαγή στη φιλοσοφία όλου του κινήματος. Πρέπει να το πάρει απόφαση ότι αυτό που ήταν αποτελεσματικό κάποτε, δεν είναι και σήμερα. Και πρέπει να το πάρουν απόφαση όλοι μαζί. Σε μια εποχή που συζητάνε για τη δημιουργία ενός σούπερ πρωταθλήματος ή για το ανανεωμένο Champions League, η Serie A κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Οπως συνέβη, δηλαδή, φέτος στην κορυφαία διοργάνωση.
«Οι Ιταλοί μπορούν να δίνουν μαθήματα όταν είναι πραγματικά σε δύσκολη θέση. Στην Ευρώπη, όμως, χρειάζεται αλλαγή ταχύτητας. Για να σηκώσουμε ξανά το Champions League, θα πρέπει όλα τα κλαμπ και η Λίγκα να προχωρήσουν σε μια μεγάλη αλλαγή. Χωρίς να χάνουν χρόνο και πολλά, πολλά λεφτά», γράφει σήμερα η Gazzetta dello Sport…
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Γιουβέντους στο Twitter
