Μπορεί ο Αντόνιο Κόντε να αποθεώνεται από τους πάντες για το πρωτάθλημα της Ιντερ, αλλά ο πραγματικός αρχιτέκτοντας της επιτυχίας είναι ο Μπέπε Μαρότα.
«Το να κάνεις λάθος στις μεταγραφές, δεν είναι έγκλημα. Το χειρότερο είναι να κάνεις λάθος στις πωλήσεις», είχε πει κάποτε ο Φάμπιο Καπέλο. Και είναι πολύ σωστή κουβέντα. Τόσο σωστή που ισχύει για όλα. Οχι μόνο για τους παίκτες, αλλά και για τους παράγοντες, για παράδειγμα. Κι αν κάποιος δεν το πιστεύει, ας δει την πορεία των Γιουβέντους και Ιντερ από τον Νοέμβριο του 2018 κι έπειτα.
Από το απόγευμα της Κυριακής, όταν οι Νερατζούρι έγιναν και μαθηματικά πρωταθλητές, όλα τα φώτα έπεσαν στον Κόντε. Λογικό. Κάνει και ο ίδιος, άλλωστε, ό,τι μπορεί για να συζητάνε για αυτόν. Πάντα το έκανε αυτό, από όταν ήταν στη Γιούβε ακόμη, δεν είναι κάτι νέο. Καλώς, φυσικά, αποθεώνεται, γιατί έφερε και πάλι αποτέλεσμα. Κακώς, όμως, δεν αποθεώνεται όσο πρέπει, ο πραγματικός αρχιτέκτονας της επιτυχίας.
Η Ιντερ πήρε το πρωτάθλημα φέτος επειδή, πολύ απλά, δεν διαλύθηκε μόνη της. Οι Νερατζούρι, το ήξεραν όλοι, ήταν από την αρχή το φαβορί. Για διάφορους λόγους… Ηταν δεύτερη σερί σεζόν με τον ίδιο προπονητή. Είχαν απέναντι μια Γιουβέντους με προπονητή έναν άνθρωπο που δεν είχε προπονήσει ούτε για ένα λεπτό πριν την αναλάβει. Η Μίλαν δεν είχε το ρόστερ και την εμπειρία για να χτυπήσει ως το τέλος τον τίτλο.
Με λίγα λόγια, η Ιντερ είχε να φοβάται πρώτα και πάνω απ’ όλα τον εαυτό της. Και η αλήθεια είναι ότι ειχε βάση αυτός ο φόβος. Τα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν μέσα στη σεζόν, εύκολα θα μπορούσαν να την κάνουν άνω-κάτω. Δεν την έκαναν όμως. Ο Κόντε εύκολα θα μπορούσε να τα αναφέρει συνεχώς χτίζοντας άλλοθι για τον εαυτό του. Είναι κι αυτή μία από τις τακτικές του από όταν ήταν στη Γιούβε ακόμη. Δεν το έκανε όμως.
Τορίνο – Μιλάνο: Αντίστροφες πορείες
Ο Τύπος εύκολα θα μπορούσε να αναστατώσει τα αποδυτήρια γράφοντας διάφορα, αληθή ή όχι. Δεν αναστάτωσε κανέναν τελικά, ακόμη κι αν ασχολήθηκε -και καλώς ασχολήθηκε- με τα οικονομικά θέματα. Μέσα σε μια κατάσταση απόλυτης αβεβαιότητας διοικητικά/οικονομικά, η Ιντερ προχωρούσε με βεβαιότητα για επίτευξη του στόχου. Και αυτό γινόταν επειδή ο Μαρότα ξέρει να ελέγχει σε απόλυτο βαθμό τα πάντα.
Αυτός ήταν που ήλεγξε τον Κόντε, αυτός ήταν που εξασφάλισε την εμπιστοσύνη των παικτών. Αυτός ήταν που χειρίστηκε άψογα το θέμα επικοινωνιακά με τον Τύπο. Με λίγα λόγια, ο Μαρότα έκανε στην Ιντερ όλα όσα δεν έκανε ο Παράτιτσι στη Γιουβέντους. Εκεί όπου χάθηκε από νωρίς η εμπιστοσύνη στον προπονητή, ακούστηκαν διάφορα για τα αποδυτήρια, γράφτηκαν πολλά για τα οικονομικά.
Από την ημέρα που ο Μπέπε πήγε στο Μιλάνο, οι Νερατζούρι άρχισαν να μπαίνουν σε έναν δρόμο. Αρχισαν να λειτουργούν έχοντας ένα πλάνο και βαδίζοντας πάνω σε αυτό. Ακόμη και με λάθη μερικές φορές. Το πλάνο υπήρχε όμως. Από την ημέρα που ο Μπέπε έφυγε από το Τορίνο, οι Μπιανκονέρι άρχισαν να βγαίνουν από τον δρόμο τους. Αρχισαν να λειτουργούν χωρίς κανένα πλάνο και να βαδίζουν στην τύχη. Ακόμη και με κάποια σωστά μερικές φορές. Πλάνο, όμως, δεν υπήρχε.
Το είχαμε γράψει και πριν λίγο καιρό… Η Ιντερ γίνεται Γιουβέντους και η Γιουβέντους γίνεται Ιντερ στον τρόπο λειτουργίας τους. Και αυτό, επειδή έτσι είναι το λογικό, αργά ή γρήγορα θα φαινόταν και στο γήπεδο. Και φάνηκε. Η ιστορία θα γράψει ότι η Ιντερ του Κόντε κατέκτησε το πρωτάθλημα σταματώντας την ηγεμονία της Γιούβε. Και προφανώς, επειδή επίσης έτσι πρέπει, ο προπονητής θα πάρει όλη τη δόξα που του αξίζει.
Την ίδια όμως και περισσότερη, θα πρέπει να πάρει και ο Μαρότα, ο άνθρωπος που τον πήρε στην Ιντερ. Ο παράγοντας που κάποτε έσωσε τη Βενέτσια του τρελού Τζαμπαρίνι, έβγαλε τη Σαμπντόρια στο Champions League, επανέφερε στην κορυφή και έφερε θετικούς ισολογισμούς στη Γιουβέντους, έκανε πρωταθλήτρια και την Ιντερ.
Με λίγα λόγια, ο καλύτερος παράγοντας στο ποδόσφαιρο, όχι μόνο το ιταλικό, τις τελευταίες δύο δεκαετίες…
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Ιντερ
