Η Φεράρι αποτελεί το έμβλημα των ιταλικών αυτοκινήτων πολυτελείας. Αυτές οι βολίδες made in Italy έχουν συνδεθεί με το κόκκινο χρώμα, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.
Όχι, το χρώμα της Ferrari δεν είναι στην πραγματικότητα το κόκκινο. Το χρώμα που επέλεξε για το αυτοκίνητο αυτό η κατασκευάστρια εταιρεία είναι το κίτρινο, το ίδιο κίτρινο που βρίσκουμε σαν φόντο στο σήμα της με το cavallino rampante (καλπάζων άλογο), το ίδιο κίτρινο που εντοπίζουμε στον θυρεό της Μόντενα, εκεί που βρίσκεται η πόλη Μαρανέλο, γνωστή παγκοσμίως ως το… σπίτι της Φεράρι αλλά και της Scuderia Ferrari.
Και εγένετο κόκκινο
Πώς, λοιπόν, από το κίτρινο προέκυψε το κόκκινο; Η απάντηση έρχεται από τη δεκαετία του ’30 και από τον κόσμο του πρωταθλήματος αγώνων αυτοκινήτου. Τότε η FIA στην αυγή του παγκόσμιου πρωταθλήματος της Formula 1 επέβαλλε τον προσδιορισμό της εθνικότητας των διαφόρων συμμετεχόντων ομάδων στη βάση ενός χρώματος.
Έτσι οι ιταλικές ομάδες… βάφτηκαν κόκκινες, οι γαλλικές μπλε, οι αγγλικές πράσινες, οι βελγικές κίτρινες και οι γερμανικές αρχικώς λευκές και μετέπειτα ασημί.
Το λευκό-μπλε τώρα, με τις θρυλικές ρίγες αγώνων «ταυτοποιούσε» πως η ομάδα ήταν από την Αμερική και το λευκό-κόκκινο από την Ιαπωνία.
Η εθνικότητα, και ως εκ τούτου το χρώμα που σχετίστηκε με αυτή, δεν καθορίστηκε από τη χώρα στην οποία κατασκευάστηκε το όχημα ή από την ιθαγένεια των οδηγών, αλλά από την εθνική καταγωγή της scuderia που ενέγραφε το όχημα στο πρωτάθλημα.
Για παράδειγμα, μια Ferrari 156 εγγεγραμμένη από βελγική ομάδα με οδηγό τον Βέλγο Olivier Gendebien ήταν βαμμένη κίτρινη στο Βελγικό Grand Prix του 1961, ενώ τα άλλα τρία οχήματα Ferrari 156, που συμμετείχαν στο αγώνισμα δηλωμένα από τη Scuderia Ferrari, με οδηγούς τους Αμερικανούς Phil Hill και Richie Ginther και τον Γερμανό Wolfgang von Trips, ήταν κόκκινα.
Με τη μαζική έλευση των χορηγών, που απαίτησαν τα αυτοκίνητα να φέρουν τα δικά τους χρώματα, ο κανόνας αυτός καταργήθηκε από το 1968.
Ωστόσο, η Ferrari, σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες ομάδες, ήθελε να διατηρήσει το παραδοσιακό κόκκινο επιλέγοντας κατάλληλα χορηγούς, πρόθυμους να σεβαστούν αυτήν την επιθυμία μέχρι το 1996, όταν βρήκε τον ιδανικό συνεργάτη στην εταιρεία Philip Morris (Marlboro).
Διαβάστε στο italians.gr
Καπουτσίνο: Η ιστορία του διάσημου ιταλικού καφέ και πώς πήρε το όνομά του
Πώς γεννήθηκε ο εθνικός Υμνος της Ιταλίας και πώς συνδέεται με τον ελληνικό
Pizza Margherita: Η αληθινή ιστορία της «βασίλισσας» της πίτσας
