Μια εκπληκτική ιστορία που έφτασε να γίνει ταινία στο Netflix, είναι αυτή του Τζόρτζιο Ρόσα και του ανεξάρτητου κράτους που ίδρυσε στις ακτές του Ρίμινι.
«Είναι το παραμύθι που λένε οι παππούδες στα εγγόνια τους. Είναι πασίγνωστη ιστορία, αλλά μόνο στο Ρίμινι. Μας φάνηκε εκπληκτική, αλλά ταυτόχρονα και πολύ παράξενο που δεν γνωρίζαμε τίποτα γι’ αυτήν».
Με τα παραπάνω λόγια ο παραγωγός Ματέο Ροβέρε… συνέστησε στο κοινό την ιταλική ταινία του Netflix, «Rose Island», η οποία βασίζεται σε αληθινή ιστορία και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2020.
Ποιος ήταν ο Τζόρτζιο Ρόζα
Η ταινία αφηγείται τη ζωή του ιδιόρρυθμου Ιταλού μηχανικού Τζόρτζιο Ρόζα (Giorgio Rosa), ο οποίος έκανε πράξη την πιο τρελή ιδέα της σύγχρονης εποχής. Ανυπότακτος, όχι και τόσο πολιτικοποιημένος και σίγουρα όχι αριστερός ή αναρχικός όπως θα ήθελαν κάποιοι -ο ίδιος περιέγραφε τον εαυτό του ως φιλελεύθερο- έχοντας φτάσει σχεδόν στα 40 του και με τον περίγυρό του να επιμένει να γίνει φυσιολογικός, ο Ρόζα δίνει σάρκα και οστά σ’ ένα εγχείρημα που ξεπέρασε κάθε προηγούμενη φαεινή και παράνομη ιδέα του, η οποία τον οδηγούσε στη φυλακή.
Η δημιουργία του «Νησιού των Ρόδων»
Ταξιδεύουμε πίσω στο μακρινό 1967. Ο Τζόρτζιο Ρόζα αποφασίζει ν’ αποκτήσει το δικό του νησί! Ως άριστος μηχανικός που ήταν, σχεδίασε και αργότερα χρηματοδότησε την κατασκευή μιας τεχνητής πλατφόρμας 400 τετραγωνικών μέτρων. H κατασκευή έγινε με πυλώνες που ποντίστηκαν στη θάλασσα και στη συνέχεια με χαλυβδοσωλήνες που μπήκαν μέσα στους πυλώνες και στερεώθηκαν στον βυθό.
Προκειμένου δε, να μην υπόκειται στο ιταλικό κράτος και κατά συνέπεια στη νομοθεσία του, ο Ρόζα έχτισε το «ατσάλινο νησί» σε διεθνή ύδατα, εφτά ναυτικά μίλια μακριά από την ακτή του Ρίμινι στην Ιταλία (τότε τα παράκτια κράτη εξασκούσαν την κυριαρχία τους έως τα έξι ναυτικά μίλια).
Το σκεπτικό του ήταν απλό: Έξω από την κυριαρχία του ιταλικού κράτους θα δημιουργούσε το δικό του έθνος με ξεχωριστή σημαία, νόμισμα, γραμματόσημα, γλώσσα, διαβατήρια, κυβέρνηση και φυσικά, νόμους!
Το «Νησί των Ρόδων», όπως ονομάστηκε η πλατφόρμα, ήταν έτοιμο και πλήρως εξοπλισμένο μέσα σε έξι μήνες. Λειτουργούσε μπαρ, εστιατόριο, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, κατάστημα με σουβενίρ και ταχυδρομείο. Πολύ σύντομα κέντρισε την προσοχή των ιταλικών εφημερίδων.
Δίπλα στις ανταποκρίσεις για τον πόλεμο του Βιετνάμ και τις περίφημες ογκώδεις διαδηλώσεις του ’68, φιγούραρε ο πλωτός αυτός μικρόκοσμος. Η φήμη του διαδόθηκε γρήγορα και δεκάδες χιλιάδες πολιτών από την Ιταλία όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη ταξίδευαν μεσοπέλαγα για να επισκεφτούν και να διασκεδάσουν στο τεχνητό νησί.
Ανεξάρτητο κράτος
Στις 24 Ιουνίου του 1968 ο Ρόζα ανακηρύσσει το νησί του ανεξάρτητο κράτος υπό το όνομα «Insulo de la Rozoj» που αποτελεί την απόδοση του όρου στην τεχνητή γλώσσα Εσπεράντο, η οποία και γίνεται η επίσημη γλώσσα του. Ο Ιταλός μηχανικός και οι τέσσερις φίλοι του – μόνιμοι κάτοικοι του «Νησιού των Ρόδων» – συγκρότησαν κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας ο καθένας καθήκοντα Υπουργών ανάλογα των δυτικών κρατών. Ο Ρόζα ορίστηκε Πρόεδρος.
‘Οσο, όμως, γρήγορα διαδόθηκαν τα νέα για την ύπαρξη του νησιού άλλο τόσο γρήγορα αυτό απέκτησε εχθρούς.
Ο Ρόζα απευθύνθηκε στα Ηνωμένα Έθνη για να κατοχυρώσει δικαιώματα ανεξάρτητου κράτους στο νησί του, ενώ αποτάθηκε και στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον ίδιο λόγο.
Η πτώση του οράματος
Όπως γίνεται κατανοητό, όλες αυτές οι κινήσεις προκάλεσαν την αντίδραση της κυβέρνησης στην Ιταλία, η οποία έβλεπε πρωτίστως στο νησί την προσπάθεια αποφυγής καταβολής φόρων για τις οικονομικές δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα σε αυτό. Δευτερευόντως κάποιοι πολιτικοί της Ιταλίας υποστήριξαν ότι το «Rose Island» απειλούσε μέχρι και την ασφάλεια του ΝΑΤΟ παρέχοντας ενδεχομένως κάλυψη για τα σοβιετικά πυρηνικά υποβρύχια, ενώ άλλοι ήταν πεπεισμένοι ότι ο Ρόζα σχεδίαζε να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στην Αδριατική.
Η… απάντηση της ιταλικής κυβέρνησης ήταν να στείλει στόλο, προκειμένου να καταλάβει την πλατφόρμα και να την βυθίσει. Όπως και έγινε.
Ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις αρχικά εκκένωσαν και κατέλαβαν το νησί και στις 13 Φεβρουαρίου 1969, το Ιταλικό Ναυτικό διατάχθηκε να ανατινάξει με εκρηκτικά την πλατφόρμα. ‘Υστερα από δύο ημέρες βομβαρδισμού το νησί κατεδαφίστηκε μαζί με το όνειρο του Ρόζα.
Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή η υπόθεση υπήρξε ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν τον ΟΗΕ στο να επιτρέψει στα κράτη να επεκτείνουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Και παράλληλα ένα μοναδικό σενάριο για ταινία στο Netflix…
Διαβάστε στο italians.gr
Grotta Palazzese: Το εστιατόριο στη νότια Ιταλία που μάγεψε όσους το επισκέφθηκαν
«VENI, VIDI, VICI» – Ποιος είπε τη διάσημη φράση, πότε και γιατί
Το άλυτο μυστήριο στην παραγγελία της «Γέννησης της Αφροδίτης» στον Σάντρο Μποτιτσέλι
