Μια ιστορία από την Ιμολα του 16ου αιώνα εξηγεί πολλά για το έθιμο της βεντέτας και φυσικά για την ονομασία συγκεκριμένου σημείου της πόλης.
Το αρχαίο έθιμο της βεντέτας ήθελε το αδίκημα της προσβολής της τιμής κάποιου ή της οικογενείας του να εκδικείται με το αίμα του άμεσα υπεύθυνου ή έμμεσα, με εκείνο ενός συγγενή του.
Το αρχαίο αυτό έθιμο αποτελείται από μια αλυσίδα εκδικήσεων που πυροδοτήθηκε από μια ασεβής πράξη μεταξύ δύο γενεών ή ομάδων οικογενειών που συνδέονται με δεσμούς αίματος. Η συμβολή του αίματος στη βεντέτα είναι θεμελιώδης. Η σχέση, αν δεν είναι πραγματικής συγγένειας, σφραγίζεται με το περιβόητο «σύμφωνο αίματος». Αυτή η πρακτική εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα στις τελετουργίες «δεσμού» στο οργανωμένο έγκλημα, για παράδειγμα στη μαφία της Σικελίας και στην Ντρανγκέτα της Καλαβρίας.
Στο παρελθόν τώρα, οι χρονικογράφοι αναφέρουν ακόμη και περιπτώσεις πραγματικού τελετουργικού βαμπιρισμού. Στο πρώτο μισό του 1500, οι Guelfi της οικογένειας Numai του Forlì έκοβαν τις φλέβες τους συλλέγοντας το αίμα όλων των υποτακτικών σε ένα φλιτζάνι, ο καθένας πίνοντας λίγο για να επικυρώσoυν μ’ αυτόν τον τρόπο τη σχέση πιστότητας μέχρι το θάνατο.
Η βεντέτα είναι μία από τις σκοτεινές αποχρώσεις της Αναγέννησης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη συνωμοσία των Πάτσι εναντίον των Μεδίκων στη Φλωρεντία, τις αιματηρές μάχες μεταξύ των Καπουλέτι και των Μοντέκι στη Βερόνα και τον ιδιωτικό πόλεμο μεταξύ των οικογενειών Σασατέλι και Βαΐνι στην ‘Ιμολα.
Sassatelli vs Vaini
Στους τελευταίους θ’ αναφερθούμε εδώ και η ιστορία ξεκινά το έτος 1504. Ο Cesare Borgia, ο περιβόητος ηγεμόνας έχει πέσει και η πόλη Ιμολα βρίσκεται σε καθεστώς αναρχίας. Ο αιματηρός αγώνας για την εξουσία μεταξύ των παρατάξεων Guelfi και των Ghibellini αναζωπυρώνεται, με τους μεν να είναι υποστηρικτές του Παπισμού και τους δε της Αυτοκρατορίας. Ορίζουν (και ορίζονται) έκαστη μια από τις δύο αντίθετες ιμολέζικες φυλές με επικεφαλής τους δύο ευγενείς των οικογενειών των Σασατέλι και Βαΐνι, καθένας εκ των οποίων αντιπροσωπεύει μόνο το δικό του πολιτικό συμφέρον.
Μια γυναίκα η αιτία
Η πόλη βυθίζεται σε μια δίνη αίματος, βίας, δολοφονιών, αστικών πολέμων και σφαγών στους δρόμους της. Ο κόμης Giovanni Sassatelli προσκείμενος στην παράταξη Guelfi, γνωστός ως Cagnaccio (σ.σ. η λέξη σημαίνει ένα κακό ή απειλητικό σκυλί αλλά και ένα βίαιο, προδοτικό, σκληρό άτομο. Απόδειξη; είχε σκοτώσει εννέα Γάλλους στρατιώτες μόνο σε μια μονομαχία) πρέπει να υπερασπιστεί τη γενεαλογία του και να πολεμήσει τον Guido Vaini που πρόσκειται στους Ghibellini.
Η αρχή της έχθρας ανάμεσα στις δύο οικογένειες ήταν για τα μάτια μιας γυναίκας, της συζύγου ενός φίλου του Gentile Sassatelli, του αδελφού του Giovanni Sassatelli, η οποία είχε εξωσυζυγική σχέση με τον αποκαλούμενο capitano Imola Bombarda, που ανήκε υπό την προστασία του Guido Vaini. O Imola Bombarda θα θανατωθεί βάναυσα από τον Gentile Sassatelli, μετά την έφοδο του τελευταίου στο Palazzo Vaini. Ο πόλεμος των δύο οικογενειών μαίνεται για την εξουσία και ο Γκουίντο Βαίνι βγαίνει ηττημένος στην απόπειρά του να κερδίσει τον τίτλο του Πρίγκιπα της ‘Ιμολα ύστερα από μάχη.
Vicolo Inferno
Ωστόσο, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που κάποτε σερβίρεται κρύο. Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, το 1522, οι Βαίνι εκμεταλλευόμενοι την απουσία του κόμη Giovanni Sassatelli, ο οποίος βρέθηκε να πολιορκεί την πόλη Alessandria για λογαριασμό του δούκα του Μιλάνου Francesco II Sforza, με τους Ghibellini στο πλευρό τους επιτέθηκαν στα σπίτια των Guelfi και στο παλάτι της οικογένειας Σασατέλι. Χωρίς να δείξουν έλεος σφαγιάζουν όποιον τυχαίνει να βρίσκεται κοντά στις λεπίδες τους. Ο Τζεντίλε Σασατέλι, αδελφός του Τζοβάνι σκοτώνεται με πολλά χτυπήματα με ένα στιλέτο.
Ο στρατός του Vaini, ενισχυμένος από την παράταξη Ghibellini, παίρνει την καρδιά της πόλης και το Palazzo Sassatelli (τώρα Palazzo Monsignani) – έως ότου ο ήχος του στρατού του «Il Cagnaccio» πλησιάσει από την πόλη Forlì.
Μια φρικτή θάλασσα αίματος παραμένει στο έδαφος και κανένας δεν βγαίνει νικητής. Η σφαγή στους θεούς της Τιμής, της Δύναμης και της Οργής διαρκεί μια νύχτα και την επόμενη μέρα, και το επίκεντρο της βίας είναι το Vicolo Alidosi, ένα δρομάκι δίπλα στο παλάτι Σασατέλι-Μονσινιάνι, που μετονομάστηκε από τότε σε δρομάκι της Κολάσεως, για να υπενθυμίζει τα όσα συνέβησαν εκεί…
Διαβάστε στο italians.gr
Netflix: Η ιστορία του Ιταλού που ίδρυσε ένα κράτος και έγινε ταινία
Grotta Palazzese: Το εστιατόριο στη νότια Ιταλία που μάγεψε όσους το επισκέφθηκαν
«VENI, VIDI, VICI» – Ποιος είπε τη διάσημη φράση, πότε και γιατί
