Η Νάπολη είναι μια πόλη που έχει δεχθεί διάφορα «χτυπήματα» και κατά καιρούς και αυτό που προκάλεσε το πλοίο Caterina Costa είναι από τα πιο δυνατά.
Το 1942 ο Τζάκομο Κόστα, πλοιοκτήτης από τη Γένοβα, καμαρώνει για το νέο «όπλο» του. Το Caterina Costa. Είναι ένα φορτηγό πλοίο, το οποίο θεωρείται το πιο σύγχρονο της εποχής. Ενα θηρίο 8.060 ακαθάριστων τόνων, για το οποίο καμαρώνει όλη η Ιταλία. Απόδειξη αυτού, η προσάρτηση του στον «βασιλικό στόλο» στις 21 Οκτωβρίου 1942. Λόγος της ένταξής του εκεί, φυσικά, ήταν ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος.
Το Caterina Costa μοιάζει και είναι ιδανικό για να μεταφέρει πυρομαχικά, προμήθειες και ό,τι άλλο χρειάζεται, κάνοντας συγκεκριμένα δρομολόγια. Δρομολόγια προς και από τη Β. Αφρική, αφού εκεί είναι το μέτωπο που ενδιαφέρει περισσότερο τους Ιταλούς. Και σε ένα από αυτά τα δρομολόγιά του, στις 26 Δεκεμβρίου 1942, θα δεχθεί αεροπορική επίθεση. Στο πλοίο θα υπάρξουν ζημιές, σημαντικές, οι οποίες θα επιδιορθωθούν.
Οπως και να έχει, η αεροπορική επίθεση αποτελεί παρελθόν και το Caterina Costa είναι έτοιμο να συνεχίσει την αποστολή του. Οχι για πολύ όμως… Στις 27 Μαρτίου 1943, το φορτηγό πλοίο είναι αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Νάπολη. Και είναι εκεί για να ανεφοδιαστεί με υλικό που χρειάζονται οι ιταλικές δυνάμεις στην Τυνησία.
Η ανεξήγητη φωτιά…
Αυτά που θα μετέφερε το πλοίο, ήταν τα εξής: 790 τόνοι καυσίμων. 900 τόνοι εκρηκτικών. 1.700 τόνοι πυρομαχικών. Δεξαμενές και αυτοκινούμενα οχήματα, 43 κανόνια μεγάλης εμβέλειας, τουφέκια, φαγητό και περίπου 600 Ιταλούς και Γερμανούς στρατιώτες. Ο ανεφοδιασμός συνεχίζεται χωρίς κανένα πρόβλημα, αλλά τελικά αυτό δεν αργεί να προκύψει…
Το πρωί της 28ης Μαρτίου 1943, οι Ναπολιτάνοι βλέπουν φλόγες να βγαίνουν από το Caterina Costa. Για λόγους που ακόμη και σήμερα παραμένουν άγνωστοι, στο εσωτερικό έχει ξεσπάσει φωτιά. Οι περισσότεροι από όσους είναι πάνω σε αυτό, καταφέρνουν να βγουν στο λιμάνι. Να πατήσουν έδαφος. Αλλοι, πολλοί, δεν τα κατάφεραν, αφού δεν τους το επέτρεψε η φωτιά. Παραμένουν, επομένως, στο πλοίο και περιμένουν από την πυροσβεστική να δώσει τη λύση.
Αυτή, όμως, δεν δίνεται. Παρά τις προσπάθειες, η φωτιά δεν σβήνει. Ρεπορτάζ της εποχής, από τη ναπολιτάνικη εφημερίδα Il Mattino, αναφέρουν το εξής: Στις 14:00 ώρα Ιταλίας, ο επικεφαλής του πλοίου λέει κάτι πολύ σοβαρό στον διευθυντή της πυροσβεστικής: Το πλοίο είναι γεμάτο βόμβες, εκρηκτικά, πυρομαχικά, καύσιμα. Αφού η φωτιά δεν σβήνει, θα πρέπει να βυθιστεί για να μην υπάρξει κίνδυνος ατυχήματος. Μία ώρα μετά, στις 15:00, ένας συνταγματάρχης του Λιμενικού υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.
Η έκρηξη που τρέλανε τους σεισμογράφους
Ποτέ η διαβεβαίωση ενός ανθρώπου δεν προκάλεσε τόσο πόνο σε μια ολόκληρη πόλη… Στις 17:39 ώρα Ιταλίας, οι σεισμογράφοι καταγράφουν… σεισμό σχεδόν 6 Ρίχτερ. Δεν ήταν σεισμός όμως: Ηταν οι απανωτές εκρήξεις στο Caterina Costa! Η φωτιά που έκαιγε από το πρωί οδήγησε στο χειρότερο σενάριο. Και αυτά που ακολούθησαν, όπως περιγράφονται από τα ρεπορτάζ της εποχής, είναι ανατριχιαστικά.
Η προβλήτα καταστρέφεται. Τα σκάφη που ήταν δίπλα του, βυθίστηκαν. Συντρίμμια από το πλοίο εκτοξεύονται μέχρι το ιστορικό κέντρο της Νάπολη. Κανόνια που ήταν στο Caterina Costa φτάνουν στην Piazza Garibaldi. Τα τρένα στον κεντρικό σταθμό παίρνουν φωτιά από τα θραύσματα του πλοίου που φτάνουν ως εκεί. Ο πυργίσκος μιας δεξαμενής… ταξιδεύει σχεδόν ένα χιλιόμετρο και καρφώνεται στην οροφή του θεάτρου San Carlo. Ενα κομμάτι πλοίου που εκτοξεύτηκε γκρεμίζει δύο κτίρια στο Ponte della Maddalena. Κτίρια με ιστορία 700 ετών σχεδόν καταστρέφονται, όπως και το ρολόι της εκκλησίας του Sant’Eligio.
Θύματα, τραυματίες, σοκαρισμένοι…
Ο τελικός απολογισμός, παραπέμπει σε… πολεμικό ανακοινωθέν και ακόμη χειρότερα: 600 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, περισσότεροι από 3.000 τραυματίζονται, αμέτρητοι είναι αυτοί που ζουν σε κατάσταση σοκ για μήνες. Η ταξιαρχία που έχει φτάσει στο σημείο θα δουλέψει για δύο μέρες προκειμένου να σβήσει τη φωτιά. Να επαναφέρει την ηρεμία, τρόπος του λέγειν.
Το Caterina Costa, το πλοίο για το οποίο καμάρωνε η Ιταλία μήνες πριν, προκαλεί μία από τις χειρότερες τραγωδίες. Γίνεται το πρώτο πλοίο που καταστρέφεται χωρίς να το βομβαρδίσει ο εχθρός και προκαλεί μεγαλύτερο πόνο από ό,τι θα προκαλούσε ένας τέτοιος. Και ακόμη και σήμερα, 78 χρόνια μετά, παραμένει άγνωστο το «γιατί», αφού κανείς δεν έχει εξηγήσει πώς μπήκε η φωτιά από την οποία ξεκίνησαν όλα…
Διαβάστε στο italians.gr
