Στη χειρότερη φάση της ιστορίας της βρίσκεται η Κιέβο, η οποία κάποια στιγμή έπειθε ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να την «σκοτώσει».
Τη γνωρίσαμε τη σεζόν 2001-02. Και τη γνωρίσαμε μένοντας άφωνοι… Η ομάδα του Λουίτζι Ντελ Νέρι εμφανίστηκε ξαφνικά στη Serie A και πήγε τρένο. Πρωτοπόρος μέχρι ένα σημείο, παρέμεινε ψηλά ως το τέλος, κέρδισε συμπάθειες. Οχι μόνο επειδή εμφανιζόταν από το πουθενά αλλά επειδή έπαιζε και ωραία μπάλα. Και έκανε και τρελά αποτελέσματα. Θαύματα. Ετσι έγινε και η Chievo dei miracoli, η Κιέβο των θαυμάτων.
Αυτά συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια. Οταν, πλέον, δεν ήταν τόσο ελκυστική στο μάτι. Ηταν, όμως, πάντα κακός μπελάς για όλους. Μιλάνο, Τορίνο, Ρώμη, Νάπολη, οι Βερονέζοι μπορούσαν οπουδήποτε να κάνουν ζημιά. Οπως και στην έδρα τους. Αν και το «έδρα» αναφέρεται καθαρά τυπικά. Οχι μόνο επειδή δεν της ανήκει στο Μπεντεγκόντι, αλλά κι επειδή έχει τους λιγότερους οπαδούς όλων. Μια γειτονιά της Βερόνα εκπροσωπεί η ομάδα, αλλά πάντα τα κατάφερνε.
Με τον Σέρτζιο Πελισιέ μπροστά να βάζει γκολ ως τα… γεράματα ή με τον Στέφανο Σορεντίνο να τα πιάνει όλα. Ολα όμως. Εκνευρίζοντας τον αντίπαλο και πάνω απ’ όλα διασκεδάζοντας με τους οπαδούς της συμπολίτισσας. «Η Κιέβο θα παίξει στη Serie A όταν πετάξουν τα γαϊδούρια», είχαν πει κάποτε οι τιφόζι της Ελλάς. Και τελικά πέταξαν. Μέχρι και τα προκριματικά του… Champions League! Απίστευτο, αλλά έγινε κι αυτό, μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2006.
Ερχεται η πτώχευση…
Τώρα, όμως, φαίνεται ότι η Κιέβο λυγίζει. Τα οικονομικά προβλήματα των τελευταίων χρόνων μεγάλωσαν και το χτύπημα ήρθε: Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αποφάσισε την αποβολή της από τη Serie B, μετά τους οικονομικούς ελέγχους που έγιναν. Υπάρχει, βέβαια, το δικαίωμα προσφυγής στο Ανώτατο δικαστήριο της ιταλικής Ολυμπιακής Επιτροπής, αλλά μάλλον θα είναι άδικος κόπος.
Η Κιέβο είναι ένα βήμα πριν την πτώχευση και για να αποφευχθεί θα πρέπει να κάνει το μεγαλύτερο θαύμα της…
