Ηταν ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής ελπίδων της Ιταλίας παίρνοντας τη θέση του Τζανλουίτζι Μπουφόν, αλλά η συνέχεια ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη και για τους δύο.
Το 1995 η Εθνική Ιταλίας παίζει στον τελικό του Euro των under-21 κόντρα στην Ισπανία. Ο Αντζελο Παγκότο βρίσκεται κάτω από τα δοκάρια και ένας νεαρός με όνομα Τζίτζι Μπουφόν, στον πάγκο της Σκουάντρα Ατζούρα. Ο τελικός οδηγείται στην ψυχοφθόρο διαδικασία και ο τότε πορτιέρε της Πιστοϊέζε αποκρούει δύο πέναλτι. Ενα από τα δύο είναι του Ισπανού επιθετικού, Ραούλ Γκονθάλεθ Μπλάνκο. Στην καριέρα του κατέκτησε δύο φορές τον τίτλο με τους Εθνική Ελπίδων. Αμφότερες υπό τις οδηγίες του Τσέζαρε Μαλντίνι, όμως ποτέ δεν φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ανδρών.
«Ημουν μικρός, είχα πολλά χρήματα στο πορτοφόλι μου. Οχι όμως και μια στοιβαρή οικογένεια για να με καθοδηγεί. Είχα όποια κοπέλα ήθελα. Εκείνη τη στιγμή ο Μπουφόν δεν είχε εξελιχθεί ακόμα σε αυτό που έγινε αργότερα. Ηταν μερικά χρόνια μικρότερος και προτιμούσαν εμένα. Ομως εκείνος και εγώ ήμασταν predestinati [σ.σ. η ιταλική λέξη για τα παιδιά-θαύματα]. Οι πιο δυνατοί τερματοφύλακες εκείνη την εποχή» είπε σε συνέντευξη στην Gazzetta dello Sport ο σήμερα 47χρονος. Δεν μπορούσε, φυσικά, να φανταστεί ότι το μέλλον του θα ήταν οι πίτσες.
Η μεταγραφή στην Γιουβέντους που δεν έγινε ποτέ
Οπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η Γιουβέντους εμφανίστηκε και ήθελε να τον αποκτήσει. Ομως η εξέλιξη δεν ήταν αυτή που θα περίμενε κάποιος. Ο Παγκότο αρνήθηκε την πρόταση των Μπιανκονέρι και επέλεξε να πάρει έναν άλλο δρόμο. «Δεν ξέρω αν έκανα λάθος ή όχι. Εκ των υστέρων, μπορώ να πω ότι θα ήταν ίσως καλύτερα να είχα πάει. Εγώ και ο μάνατζέρ μου αξιολογήσαμε την κατάσταση. Η εναλλακτική, ήταν η Σαμπντόρια. Ομως μετά το όχι στον Λουτσιάνο Μότζι, οι πόρτες έκλεισαν».
Το πέρασμα από την Μίλαν
Τελικά υπέγραψε στην Σαμπντόρια. Αφού έκανε μια σούπερ σεζόν έκανε τελικά και το μεγάλο βήμα, καθώς η Μίλαν τον απέκτησε. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ο τότε προπονητής, Τζόρτζιο Μορίνι, προόριζε τον 22χρονο για βασικό. Δυστυχώς για τον Αντζελο Παγκότο, φόρεσε τα γάντια των Ροσονέρι 8 φορές. Το τέλος της χρονιάς τον βρήκε αναπληρωματικό του Σεμπαστιάνο Ρόσι. Αυτό όμως, δεν θα ήταν το μοναδικό βήμα προς τα κάτω στην καριέρα του.
Το 1999, στην Περούτζια, βρέθηκε θετικός στην κοκαΐνη. Το σκάνδαλο που ξέσπασε τον άφησε εκτός για δύο χρόνια και για κακή του τύχη, ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει. Αυτό το διάστημα, όπως ο ίδιος διηγείται, ζούσε στο ξενοδοχείο της μητέρας του. «Υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, κάθε βράδυ ήμουν σε κάποια ντίσκο. Είχα αρχίσει μια πολύ άγρια ζωή. Οταν συνειδητοποίησα την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και ακολούθησα θεραπεία. Δεν ντρεπόμουν να πω ότι χρειαζόμουν βοήθεια. Δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω μόνος μου κόντρα στην κατάθλιψη».
Οι πίτσες και η Αβελίνο…
Το 2007, όταν πλέον ήταν Νο1 της Κροτόνε, ήρθε το οριστικό τέλος. Βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ και έτσι μπήκε φινάλε στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής. «Δεν είχα πια αδρεναλίνη στο γήπεδο και την έψαχνα στην κοκαΐνη. Αρχισα να μπλέκω με κακές παρέες. Με έκαναν να νιώθω πρωταγωνιστής». Ο πορτιέρε που στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα ήταν συμπαίκτης με Μπουφόν, Νέστα, Καναβάρο, Πανούτσι, Παλιούκα, τιμωρήθηκε δια βίου. Εκανε έφεση και η ποινή του θα έληγε σε 8 χρόνια. Οταν θα ήταν δηλαδή 41 ετών.
Το φινάλε της ιστορίας βρήκε τον Παγκότο στην Γερμανία. Φυσικά, όχι ως τερματοφύλακα αλλά σαν πιτσαδόρο. Να φτιάχνει και να δίνει πίτσες. «Σε εκείνη τη χώρα ήμουν πιτσαδόρος, μάγειρας και λίγο απ΄όλα». Πριν 25 χρόνια, είχε τον κόσμο στα πόδια του. Στη συνέχεια, είχε τις πίτσες στα χέρια του. Σήμερα είναι προπονητής τερματοφυλάκων στην Αβελίνο, ομάδα της πόλης του…
Διαβάστε στο italians.gr
Γιατί ο Ματέους αποφάσισε να μην εκτελέσει το πέναλτι στον τελικό του Μουντιάλ με την Αργεντινή
Η μαύρη Ferrari του Μαραντόνα με τα δύο κιλά κοκαΐνης
