Στο Μουντιάλ 2006 ο Τζίτζι Μπουφόν ήταν πραγματικός γίγαντας για την εθνική Ιταλίας, αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά.
«Νικήσαμε επειδή ήμασταν ομάδα. Πραγματική ομάδα. Ετοιμοι να δώσουμε και τη ζωή μας ο ένας για τον άλλον». Λόγια που έχουν πει όλοι όσοι ήταν με την εθνική Ιταλίας στο Μουντιάλ 2006. Ολοι όσοι ήταν στην αποστολή της. Ολοι αυτοί που για ένα μήνα έγιναν οικογένεια, την ίδια ώρα που στη χώρα γινόταν ένας χαμός λόγω του Calciopoli. Ο Μαρτσέλο Λίπι και οι παίκτες του απομονώθηκαν από όλο αυτό και έγιναν όντως μια οικογένεια. Μια οικογένεια που έζησε πολλά στη Γερμανία. Και κάποια από αυτά, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων…
Στις 28 Ιουνίου 2006, δύο μέρες πριν τον προημιτελικό με την Ουκρανία, στο ξενοδοχείο Ladhaus Milser του Ντούισμπουργκ επικρατεί ησυχία. Ηρεμία. Εκτός από μία αίθουσα, αυτή των παιχνιδιών. Αυτή στην οποία βρίσκεται και το τραπέζι του πινγκ-πονγκ. Αθλημα με το οποίο είχε… φάει κόλλημα εκείνες τις εβδομάδες ο Μπουφόν. Οι μάχες του με τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο είναι ομηρικές, αλλά εκείνη τη βραδιά ο αντίπαλος ήταν άλλος. Ο Σιμόνε Μπαρόνε της Παλέρμο, συγκεκριμένα.
Η ήττα που θα προκαλούσε… τραγωδία
Ο Σιμόνε παίζει χαλαρά, για τη διασκέδαση και αυτό ίσως είναι και το… μυστικό του. Οι προβλέψεις, βλέπετε, ήταν υπέρ του Τζίτζι, ο οποίος έχει γίνει μανιακός με το πινγκ-πονγκ. Ο Μπαρόνε όμως, κόντρα στα προγνωστικά, θα νικήσει. Και ήταν μια νίκη που θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα την προσπάθεια της Ιταλίας για κατάκτηση του τροπαίου… Ο Μπουφόν, δείχνοντας και την πίεση που ένιωθε, δέχεται την ήττα με νεύρα. Τόσα νεύρα που θα την πληρώσει μια τζαμαρία που βρίσκεται δίπλα από το τραπέζι που παίζουν.
Η κλωτσιά του είναι τόσο δυνατή που η τζαμαρία σπάει. Και αμέσως παγώνουν όλοι… Τα γυαλιά πέφτουν παντού και κυρίως πολλά κομμάτια πέφτουν πάνω στο παπούτσι του Ιταλού τερματοφύλακα. Αμέσως όλοι χαμηλώνουν το βλέμμα τους προς εκεί. Ολοι, εκτός από τρεις. Ο Μπουφόν δεν τολμάει να κοιτάξει, ο Μπαρόνε κοιτάει τον Τζίτζι, ο Λίπι κοιτάει τον Μπαρόνε. Τη σιωπή σπάει ο αρχηγός, Φάμπιο Καναβάρο. «Τζίτζι, δεν θες να γυρίσεις στο σπίτι από τώρα, έτσι δεν είναι;», τον ρωτάει.
Ο πορτιέρε νιώθει τα γυαλιά στο παπούτσι του, στο πόδι του και φοβάται να αντικρίσει την πραγματικότητα. Ο Μπαρόνε αφήνει τη ρακέτα και φεύγει τρέχοντας για το ασανσέρ. Μπαίνει και ανεβαίνει στο δωμάτιό του, αφού δεν θέλει να ακούσει τα δυσάρεστα. Οταν, τελικά, οι υπόλοιποι θα κοιτάξουν το παπούτσι του Μπουφόν, θα τον καθησυχάσουν. Η ζημιά έχει αποφευχθεί, οπότε ο Τζίτζι παίρνει μια βαθιά ανάσα και χαλαρώνει. Για δευτερόλεπτα όμως…
Το κράξιμο, το ντους και η… ρεβάνς
«Μ@λ@κ@! Μ@λ@κ@! Μα τι ρίσκαρες, έχεις τρελαθεί; Θα μπορούσες να κόψεις τον τένοντα, να πάθεις ζημιά. Θα μπορούσες να τινάξεις το Μουντιάλ στον αέρα. Το δικό μας και το δικό σου. Μ@λ@κ@! Εξαφανίσου τώρα»! Οι φωνές είναι του Λίπι, ο οποίος είδε το… Μουντιάλ να περνάει μπροστά από τα μάτια του. Για την εθνική Ιταλίας που το 1994 έχασε το τρόπαιο επειδή ο Μπάτζιο έπαιξε τραυματίας στον τελικό, μια επανάληψη θα ήταν τραγωδία.
Αυτή, όμως, αποφεύχθηκε. Λίγα λεπτά μετά, ο Μπουφόν χτυπάει την πόρτα στο δωμάτιο του Μπαρόνε. Αυτός ανοίγει, κοιτάζονται και βάζουν τα γέλια. «Και τώρα Σιμόνε;». «Τώρα πήγαινε να κάνεις ένα ντους, θα κάνω κι εγώ ένα, έχουμε ιδρώσει και βρωμάμε», απαντάει αυτός. «Θα τα πούμε κάτω σε μισή ώρα;», ρωτάει ο Τζίτζι. «Ok», απαντάει ο Μπαρόνε και μισή ώρα μετά ο Μπουφόν έπαιρνε την εκδίκησή του στη νέα αναμέτρησή τους. Σιωπηλά και ήρεμα αυτή τη φορά…
Διαβάστε στο italians.gr
Εθνική Ιταλίας: Οι 10 καλύτερες φανέλες που έχει φορέσει
Γιατί η Ιταλία φοράει μπλε ενώ η σημαία της έχει πράσινο-άσπρο-κόκκινο
Τι κάνουν σήμερα οι παγκόσμιοι πρωταθλητές του 1982
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της FIFA
