Ο Κάχα Καλάτζε έζησε μεγάλες στιγμές ως μέλος της Μίλαν του Κάρλο Αντσελότι, αλλά στην προσωπική του ζωή έζησε μια τραγωδία.
Ο Αντσελότι τον έχει χαρακτηρίσει ιδιοφυία λόγω του τρόπου με τον οποίο πείραζε τον Τζενάρο Γκατούζο. Ο οποίος Γκατούζο, με τη σειρά του, τον ξεχώρισε ως τον πιο πιστό συμπαίκτη που είχε ποτέ. Τον περιέγραψε ως έναν άνθρωπο που πέρασε δύσκολες στιγμές, αλλά είναι πάντα εκεί όταν τον χρειάζεσαι. Και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φίλος του Καλάτζε ή πρώην συμπαίκτης του στη Μίλαν για να το αποδεχθεί ως αλήθεια αυτό. Αρκεί το να δει την ιστορία του…
Μια ιστορία που άρχισε τον Ιανουάριο του 2001, όταν υπέγραψε στους ροσονέρι. Οταν έγινε, δηλαδή, ο πιο ακριβοπληρωμένος Γεωργιανός ποδοσφαιριστής. Και ο πιο δημοφιλής. Γεγονός που δεν ήταν καλό… Λίγους μήνες μετά τη μεταγραφή του, στις 23 Μαΐου, έρχονται τα άσχημα νέα. Αγνωστοι, ντυμένοι αστυνομικοί, απήγασαν τον αδερφό του, Λέβαν, ο οποίος σπούδαζε ιατρική.
Οι απαγωγείς ζητάνε 800.000 ευρώ και θέτουν έναν όρο: Δεν θα γίνει τίποτα γνωστό. Να μην δημοσιοποιηθεί τίποτα. Τελικά θα γίνει το ακριβώς αντίθετο… Η κυβέρνηση, η οποία μαθαίνει τι έχει συμβεί, δημοσιοποιεί τα πάντα. Ολα τα ΜΜΕ της χώρας από το πρωί ως το βράδυ ασχολούνται με αυτό. Με την απαγωγή του αδερφού του πιο ακριβοπληρωμένου ποδοσφαιριστή της χώρας.
Οι μεσάζοντες και τα λεφτά που χάθηκαν
Εκνευρισμένοι πλέον, οι απαγωγείς διαπραγματεύονται κρυφά με την οικογένεια. Και την περίοδο των διαπραγματεύσεων, θα εμφανιστούν πολλοί για να γίνουν μεσάζοντες. Παρουσιάζονται ως αυτοί που θα δώσουν λύση. Αποτέλεσμα; Η οικογένεια τούς έδινε λεφτά, αλλά αυτά δεν κατέληγαν στους απαγωγείς. «Κάθε φορά που έπαιρνε κάποιος τα λεφτά, εξαφανιζόταν. Και μετά εμφανιζόταν κάποιος άλλος. Και εμείς, εντελώς απελπισμένοι, πληρώναμε. Εκαναν προπονήσεις με τη Μίλαν και σκεφτόμουν τον Λέβαν», είχε διηγηθεί ο Καλάτζε.
«Η χειρότερη ώρα ήταν πάντα τη νύχτα. Δεν κοιμόμουν, κοιτούσα το ταβάνι, έψαχνα σαν τρελός μια διέξοδο. Θα έκανα τα πάντα για να ξαναδώ τον αδερφό μου, θα πλήρωνα οποιοδήποτε ποσό. Κάποια στιγμή, όμως, οι απαγωγείς εξαφανίστηκαν. Τέλος. Σιωπή. Καμία επικοινωνία», ήταν τα λόγια με τα οποία ο Κάχα περιέγραψε όσα ζούσε.
Και τα ζούσε ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να είναι 100% επαγγελματίας με τη Μίλαν. Οχι εύκολο. Βασικά, μοιάζει με… υπεράνθρωπο κάτι τέτοιο, αν αναλογιστεί κανείς το εξής: Το δράμα της απαγωγής διήρκεσε πέντε χρόνια! Οι απαγψγείς πήραν τον Λέβαν τον Μάιο του 2001. Σταμάτησαν να επικοινωνούν με την οικογένεια Καλάτζε λίγους μήνες μετά. Και μέχρι το 2006, η απόλυτη σιωπή. Ανατριχιαστικό. Οπως και τα νέα που θα ακολουθούσαν…
Στις 21 Φεβρουαρίου 2006, οι Αρχές της Γεωργίας ανακοινώνουν ότι ο Λέβαν Καλάτζε είναι νεκρός. Γνωστοποιούν ότι το προηγούμενο διάστημα είχαν βρεθεί οκτώ πτώματα και ένα εξ αυτών ήταν του αδερφού του Κάχα. Το το έγινε στο ενδιάμεσο, αποτέλεσε τροφή για διάφορα σενάρια. Αλλοι είπαν ότι οι απαγωγείς πήραν τα λεφτά αλλά και πάλι τον σκότωσαν. Αλλοι, ότι ο πατέρας πήγε να τους βρει, αλλά αυτοί πίστεψαν ότι είχε μαζί του την αστυνομία και αντέδρασαν.
Ο… γιος Λέβαν και η πολιτική
Ενα δράμα διάρκειας πέντε ετών θα λάμβανε τέλος με τη σύλληψη και την καταδίκη των Νταβίντ Ασατιάνι και Μεράμπ Αμισουλασβίλι. Γεγονός που δεν ενδιέφερε την οικογένεια Καλάτζε, όμως, πλέον και ειδικά τον Κάχα. Αυτός, την απόφασή του την είχε ήδη πάρει. Και αφού πρώτα τίμησε τον αδερφό του με το να δώσει το όνομά του στο πρώτο του παιδί, το 2009, την ανακοίνωσε το 2012: Μπήκε στην πολιτική.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι βρήκαν τον αδερφό μου. Οτι βρήκαν το πτώμα του αδερφού μου. Τα επόμενα χρόνια σκεφτόμουν ότι πρέπει κάτι να κάνω. Οτι κάπως πρέπει να βοηθήσω ώστε να αλλάξει η χώρα. Να σταματήσω κάποια άσχημα πράγματα στη Γεωργία. Δεν ήταν ανάγκη μου, ήταν καθήκον μου. Στο όνομα του Λέβαν», έχει πει για την κάθοδό του στην πολιτική.
Το 2012, έχοντας σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 34 του χρόνια, έγινε υπουργός Ενέργειας. Τέσσερα χρόνια μετά, θα γινόταν και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Πάνω από όλα, όμως, ήταν ο πιο δημοφιλής Γεωργιανός. Γεγονός που δεν εκμεταλλεύτηκε για να γίνει και πρόεδρος της χώρας. Του αρκούσε, από το 2017, ο ρόλος του δημάρχου της Τιφλίδας.
Εχοντας περάσει δύσκολες στιγμές και έχοντας αποφασίσει να είναι εκεί για τους συμπατριώτες του. Τους συμπολίτες του. Τους δικούς του ανθρώπους. Ακριβώς όπως τα λέει ο Γκατούζο, δηλαδή…
Διαβάστε στο italians.gr
Πώς ο Μπουφόν επέλεξε να χάσει 20 εκατ. ευρώ σε μία από τις επιχειρήσεις του
Ο αντισυμβατικός ποδοσφαιριστής που σκοτώθηκε στους δρόμους του Τορίνο
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Μίλαν στο Twitter
