Ενα από τα πράγματα που μαθαίνει κανείς αμέσως στο ιταλικό ποδόσφαιρο, είναι τα προσωνύμια, τα παρατσούκλια των ομάδων, τα οποία είναι πάντα εύηχα.
Σε αυτό, φυσικά, βοηθάει η ιταλική γλώσσα. Στο πώς θα προκύψει όμως το προσωνύμιο, το παρατσούκλι της κάθε ομάδας, βοηθούν διάφορα. Στο ιταλικό ποδόσφαιρο ο πιο διαδεδομένος τρόπος για να ονομαστεί κάπως μια ομάδα είναι τα χρώματά της. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πραγματικά σε όλες. Δεν είναι όμως και το μοναδικό «κριτήριο». Υπάρχουν, για παράδειγμα, ιστορικά στοιχεία της πόλης. Οπως, για παράδειγμα, συμβαίνει με τη Μπολονια ή και με την Ελλάς Βερόνα. Υπάρχουν τα ζώα που έχουν ταυτιστεί με τις ομάδες μέσω των νυν ή παλαιότερων σημάτων τους. Λύκοι, αετοί, φίδια, ενδεικτικά… Υπάρχουν βέβαια και οι εμπνεύσεις των οπαδών, όπως είδαμε με το Βέκια Σινιόρα, δηλαδή το Γηραιά Κυρία, της Γιουβέντους.
Οπως και να έχει, πάμε να δούμε πώς αποκαλούνται εναλλακτικά κάποιες από τις ομάδες στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Και για όσες μείνουν… παραπονεμένες τώρα, θα επανέλθουμε προσεχώς.
Γιουβέντους: Μπιανκονέρι, Γηραιά Κυρία, Ζέβρα.
Τζένοα: Ροσομπλού.
Σαμπντόρια: Μπλουτσερκιάτι, Σαμπ, Ντόρια.
Τορίνο: Γκρανάτα, Τόρο.
Μίλαν: Ροσονέρι, Il Diavolo.
Πάρμα: Τζαλομπλού, Παρμέντσι, Κροτσιάτι (σταυροφόροι).
Αταλάντα: La Dea (η θεά).
Σασουόλο: Νεροβέρντι.
Ιντερ: Νερατζούρι, Beneamata (αγαπημένη), Il Biscione (φίδι).
Μπολόνια: Ροσομπλού, I felsinei (αρχαία ονομασία των κατοίκων της περιοχής).
Κάλιαρι: Σάρντι (λόγω Σαρδηνίας), Ροσομπλού.
Ελλάς Βερόνα: Τζαλομπλού, Scaligeri (έτσι ήταν γνωστά τα μέλη της οικογένειας Ντέλα Σκάλα που “διοικούσε” τη Βερόνα πριν αιώνες).
Ρόμα: Τζαλορόσι, Magica, Ι lupi (οι λύκοι).
Ουντινέζε: Φριουλάνι, Μπιανκονέρι.
Κροτόνε: I Pitagorici (αυτοί που είναι του Πυθαγόρα), Ροσομπλού.
Λάτσιο: Λατσιάλι, Aquilotti (οι αετοί), Μπιανκοτσελέστι.
Νάπολι: Παρτενοπέι, Ατζούρι.
Φιορεντίνα: Βιόλα.
Διαβάστε τα νέα της Serie A στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Λάτσιο στο Twitter
