Η Ιντερ αντιμετωπίζει τη Μίλαν το Σάββατο στο derby della Madonnina και μια 84χρονη οπαδός της είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για να βρεθεί απλά έξω από το γήπεδο.
Στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες τα οπαδικά είναι βασικό θέμα συζήτησης. Και είναι μια συζήτηση που αφορά στο αν θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Να επαναπροσδιοριστεί το τι σημαίνει οπαδός και αγάπη για την ομάδα. Και ένα καλό παράδειγμα για όλους, είναι η κυρία Τζανκάρλα Γκαριάτι. Το όνομα, προφανώς, δεν λέει τίποτα σε κανέναν στην Ελλάδα. Στην Ιταλία όμως και ακόμη περισσότερο στο Μιλάνο, τη γνωρίζουν καλά. Και την ξέρουν ως τον ορισμό της οπαδού που λατρεύει παθολογικά την ομάδα της. Σε τέτοιο σημείο ώστε στα 84 της χρόνια να παραμένει μάχιμη, αν και όχι κάτοχος διαρκείας πλέον.
Αυτό το σημειώνουμε γιατί η συμπαθής Τζανκάρλα έπαιρνε εισιτήριο διαρκείας των Νερατζούρι επί 35 συναπτά έτη. Παλαιότερα μαζί με τον σύζυγό της, στη συνέχεια, όταν αυτός έφυγε από τη ζωή, μόνη της. Πριν μείνει μόνη της, όμως, είχε κάνει και την… αλητεία της για χάρη του συζύγου της. Οταν αυτός ήταν στο νοσοκομείο και σε δύσκολη κατάσταση, της ζήτησε να πάει στο γήπεδο χωρίς αυτόν. «Δεν μπορώ μόνη μου, θα χαθώ», του απάντησε και σκάρωσε το σχέδιό της: Επεισε τους γιατρούς ότι ο σύζυγος έπρεπε οπωσδήποτε να βγει για λίγες ώρες προκειμένου να παραστεί σε μια βάφτιση. Τελικά παρέστη στο… Μεάτσα για να δει την Ιντερ.
Θα είναι εκεί κι ας μην μπει μέσα
Επανερχόμενοι στο σήμερα, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε την είδηση: Η Τζανκάρλα δεν είναι πλέον κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας των Νερατζούρι. Ο λόγος; Η πανδημία. Στην ηλικία της σκέφτηκε ότι ο κίνδυνος για αυτή είναι πολύ μεγαλύτερος, οπότε πήρε την απόφαση με βαριά καρδιά, έπειτα από 3,5 δεκαετίες. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι μένει μακριά από την ομάδα της. Και ειδικά σε ένα ντέρμπι. Κάτι που έκανε σαφές η ίδια μιλώντας στη Gazzetta dello Sport.
«Με την πανδημία δεν πήρα διαρκείας δυστυχώς. Είμαι, όμως, πάντα δίπλα στην ομάδα. Οπως σε κάθε αγώνα, έτσι και τώρα, στο ντέρμπι, θα είμαι εκεί. Θα είμαι έξω από το Μεάτσα και θα πάω πέρα-δώθε επί 90 λεπτά ακούγοντας το ραδιόφωνο. Και μετά το τέλος, όπως πάντα, θα αλλάξω 4 τραμ για να γυρίσω βράδυ στο σπίτι. Το κάνω με χαρά, όμως, γιατί δεν μπορώ να αφήσω την ομάδα».
Λόγια αληθινού οπαδού. Και η Τζανκάρλα Γκαριάτι είναι τέτοια από το 1945, όταν ήταν 8 ετών και η γιαγιά τής χάρισε ένα νερατζούρο κασκόλ. Αυτό ήταν… Ερωτας με την πρώτη ματιά που μετατράπηκε σε παθολογική αγάπη. Τόσο, ώστε σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι στο Μεάτσα, όταν είχε διαρκείας (κάτι που δεν έχει φέτος και με τη μείωση της χωρητικότητας στο 50% δεν μπορεί να προμηθευτεί εισιτήριο), να περνάει την είσοδο 2 ώρες πριν την έναρξη. Πάντα. Γιατί, όπως λέει η ίδια, «η Ιντερ είναι σοβαρή υπόθεση»…
Διαβάστε τα νέα της Ιντερ στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημη ιστοσελίδα της Ιντερ
