Η ισοπαλία και με την Τορίνο φέρνει απογοήτευση στους οπαδούς της Μίλαν και κριτική προς διοίκηση, προπονητή και παίκτες.
Μέχρι και πριν 10 μέρες οι Ροσονέρι ήταν ευτυχισμένοι: Στην 1η θέση και στο +6 από την Ιντερ. Ολα, επομένως, έμοιαζαν να είναι στο χέρι τους, σε ό,τι αφορά τη μάχη του τίτλου. Μέσα σε δύο αγωνιστικές, όμως, όλα άλλαξαν… Μετά το 0-0 με τη Μπολόνια ήρθε το 0-0 με την Τορίνο, για να επιβεβαιωθεί το σοβαρό πρόβλημα στην επίθεση. Και με τη διαφορά από τους Νερατζούρι να έχει μειωθεί στο -2, τα δεδομένα αλλάζουν. Οπως άλλαξε και η διάθεση των οπαδών της Μίλαν, η διάθεση του Τύπου που ασχολείται εκτενώς μαζί της.
Ετσι, μετά τη νέα ισοπαλία, γίνεται πλέον και κριτική προς όλους: Διοίκηση, προπονητή, παίκτες. Χωρίς, φυσικά, να παραβλέπει κανείς τη δουλειά που έχει γίνει μέχρι τώρα. Απλά, τώρα δεν παραβλέπουν και κάποια λάθη που έγιναν ή γίνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε, είναι το editorial της ιστοσελίδας milanenws.it, το οποίο παραθέτουμε αυτούσιο…
«Ναι, τα άλλοθι τελείωσαν και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σταθεί. Γιατί κάθε μπάλωμα είναι χειρότερο από την τρύπα. Η Μίλαν πήγε στο Τορίνο με τέσσερις παίκτες να τίθενται εκτός δράσης μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής πρωί, από μυϊκά προβλήματα (Μπενασέρ, Ρέμπιτς, Καστιγιέχο) και υπερφόρτωση στο γόνατο (Ιμπραΐμοβιτς), και με την αίσθηση, πλέον ξεκάθαρη, ότι αυτή η ομάδα δεν μπορεί να σκοράρει πια. Μεγάλα προβλήματα, διότι τυχαίνουν όλα μαζί, και δεν είναι πλέον η συνηθισμένη ατυχία στην οποία πρέπει να απευθυνθούμε. Τέσσερα προβλήματα, όλα μαζί, δεν μπορεί να είναι κακή τύχη. Οχι.
Δεύτερο άλλοθι που δεν στέκει: Η Τορίνο δυσκόλεψε τους πάντες στην έδρα της. Είναι αλήθεια, αλλά αν θέλεις να κερδίσεις το πρωτάθλημα πρέπει να προσπαθήσεις να νικήσεις με κάθε κόστος. Από την άλλη, η Μίλαν, η οποία πάντα καταβάλει προσπάθεια, δεν σου δίνει -εδώ και αρκετά ματς- την αίσθηση ότι μπορείς να πεις: “Σήμερα θα νικήσουμε”. Επιστρέψαμε στο: “Ποιος ξέρει αν θα νικήσουμε…”. Δεν γίνεται να υπάρχει ικανοποίηση για τον βαθμό με την Τορίνο, συγγνώμη, αλλά δεν γίνεται. Τρίτο άλλοθι που πρέπει να καταρρεύσει στο μυαλό όσων σκέφτονται και περνάνε μηνύματα: «Το μπάτζερ μας δεν ήταν για να πάρουμε το πρωτάθλημα». Αυτό λέει ο Σκαρόνι στις τελευταίες του συνεντεύξεις. Ωραία, αν είσαι εκεί όμως, τι κάνεις; Δεν προσπαθείς;
Ερχόμαστε στα τεχνικά ζητήματα, που είναι αυτά που οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα. Οσο η ομάδα νικούσε, αρκετά προβλήματα κρύβονταν κάτω από το χαλί. Η αλήθεια, όμως, έρχεται στο φως πάντα στις δύσκολες στιγμές. Και η αλήθεια είναι ότι ο Πιόλι έχει στη διάθεσή του παίκτες κακής ποιότητας, ενώ όσοι είναι καλύτεροι, όπως οι Ερναντέζ και Λεάο, είναι αγνώριστοι. Ο Γάλλος είναι μέσος πλέον και έχει σταματήσει να ανεβαίνει στη γραμμή. Κάτι που θα χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο ο Ζιρού, αλλά θα φτάσουμε και σ’ αυτό… Ο Λεάο, αντιθέτως, νιώθει παντοδύναμος και χάνεται μέσα στην αλαζονεία λόγω της τεχνικής του. Θα πρέπει να δείξει τα… μπαλάκια του, να δείξει ότι μπορεί να γίνει καθοριστικός παίκτης.
Ο καημένος ο Ζιρού, στην επίθεση, μοιάζει σαν εγκαταλελειμμένος στην έρημο, με τη Μίλαν να επιμένει να παίζει από τον άξονα και να μην ανοίγει το παιχνίδι στα πλάγια, από τα οποία πρέπει να βγαίνουν σέντρες, κάτι πολύ σπάνιο πλέον, για το κεφάλι του. Αντιθέτως, δεν παίρνει ούτε μισή μπαλιά, αναγκαζόμενος να κάνει τρίγωνα στα όρια της περιοχής, τα οποία έχουν καταλάβει όλοι πλέον. Τόσο, ώστε όλοι να γεμίζουν τον άξονα για να κλείσουν οι χώροι. Είναι υπερβολικό να ζητάμε από τον Πιόλι να παίξει ξανά περισσότερο από τα άκρα και να ξαναβάλει μερικά κομμάτια στη θέση τους;
Η υπερφόρτωση στο γόνατο του Ιμπραΐμοβιτς δείχνει τον δρόμο: Είμαστε στο τέλος. Ο Ζλάταν δεν μπορεί πλέον να αντέξει σε συγκεκριμένους ρυθμούς. Προπονείται ελάχιστα με τους συμπαίκτες του, δουλεύει μόνος του, αλλά δεν μπορείς να βασιστεί σε αυτόν πλέον. Είναι οδυνηρό να το λέμε, αλλά το τέλος είναι κοντά. Όπως θα πρέπει να είναι κοντά για πολλά μέλη της επιθετικής γραμμής, η οποία πρέπει να αλλάξει το καλοκαίρι. Επειδή ο Ρέμπιτς είναι αναξιόπιστος σε ό,τι αφορά τραυματισμούς (απουσίασε από 15 επίσημους αγώνες!), ο Μεσσίας δεν είναι για τη Μίλαν, ο Μπραΐμ Ντίαθ έχει εξαφανιστεί και ο Σαλεμάκερς δεν δείχνει κανένα σημάδι εξέλιξης…
Οτι ο άνεμος άλλαξε το είχαμε καταλάβει, το να ψάχνουμε συνέχεια άλλοθι για να δικαιολογούμε τα πάντα το κάνει χειρότερο. Η μοίρα της Μίλαν βρίσκεται στα χέρια της Ίντερ. Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά εμάς αυτό μας κάνει να χάνουμε τον ύπνο μας».
Διαβάστε τα νέα της Μίλαν στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Μίλαν στο Twitter