Συνέντευξη στη Gazzetta dello Sport, όπου και ανέλυσε τους στόχους του με την Ιντερ, παραχώρησε ο Αντόνιο Κόντε.
Το ξεκίνημα των νερατζούρι στη σεζόν δεν είναι καλό, τουλάχιστον όχι τόσο όσο αναμενόταν, με συνέπεια να έχει αρχίσει και η κριτική. Τη θεωρεί σωστή ο Κόντε; Την απάντηση την έδωσε στη συνέντευξή του στη Gazzetta dello Sport, τα κυριότερα σημεία της οποίας είναι τα εξής.
«Ζω την Ιντερ 24 ώρες την ημέρα, χωρίς διακοπή, με μόνο ένα στόχο: Να βοηθήσω το κλαμπ να επιστρέψει σταθερά ανάμεσα στα κορυφαία, εκεί όπου πρέπει βάσει της ιστορίας. Η νίκη δεν είναι ποτέ δεδομένη, έρχεται μόνο μέσα από ένα μακρύ μονοπάτι με πάθος, δουλειά, κούραση, θυσία, προσοχή στις λεπτομέρειες. Πάντα έτσι δούλευα και όταν μια μέρα, ελπίζω μακρινή, θα φύγω, είμαι σίγουρος για ένα πράγμα: Η Ιντερ που θα αφήσω θα είναι, κάτω από όλες τις απόψεις, καλύτερη από αυτή που βρήκα. Οπως συνέβη και με όλες τις ομάδες στις οποίες δούλεψα. Πιστός σε ένα αγαπημένο ρητό των All Blacks στο ράγκμπι: Οταν έρχεσαι βρίσκεις μια φανέλα, όταν φεύγεις άφησε την καλύτερη από ό,τι τη βρήκες.
Πολλοί μιλάμε μόνο για τη νίκη, σαν να είναι κάτι εύκολο. Εγώ, αντιθέτως, μιλάω για τη νοοτροπία νικητή. Για την προετοιμασία της νίκης. Γιατί, βλέπετε, μπορεί να νικήσεις μια χρονιά επειδή οι αντίπαλοι δεν θα είναι καλοί ή επειδή σου πάνε όλα καλά, αλλά το να είσαι μια ομάδα, ένα κλαμπ με νοοτροπία νικητή διαχρονικά, είναι κάτι άλλο. Και ο δικός μου στόχος, μαζί με το κλαμπ, είναι να ξαναφέρουμε την Ιντερ σε αυτό το επίπεδο. Δεν φτάνεις εκεί μόνο με μία μεταγραφή ή μόνο με την ικανότητα ενός προπονητή. Γιατί δέκα χρόνια χωρίς επιτυχίες, όπως αυτά για την Ιντερ, δεν είναι κάτι τυχαίο…».
Για το πότε θα αισθανθεί ότι ο στόχος επιτεύχθηκε: «Οταν οι αντίπαλοι δε θα βλέπουν μπροστά τους μόνο 11 παίκτες, αλλά θα νιώθουν ότι αντιμετωπίζουν μια κουλτούρα, μια ταυτότητα, ένα σύστημα αξιών, ένα πάθος και έναν κοινό στόχο. Από εκεί και πέρα, τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα είναι το φυσικό αποτέλεσμα. Χωρίς την κουλτούρα της νίκης δεν μπορείς να φτάσεις στην επιτυχία, τουλάχιστον όχι σταθερά και με αυτό τον τρόπο και τη συνέπεια με την οποία αφήνεις το σημάδι σου. Αυτό, όμως, έρχεται μέσα από τη δουλειά, την οργάνωση».
Για τις συγκρίσεις με το παρελθόν και τους Ερέρα ή Μουρίνιο: «Στοπ. Μια στιγμή. Οι συγκρίσεις είναι πολύ ωραίες, κολακευτικές και νιώθω την ευθύνη τού να φτάσω στα αποτελέσματά τους. Να μην μπερδεύουμε, όμως, τις εποχές του κλαμπ. Η Ιντερ του Ερέρα και η Ιντερ του Μουρίνιο ήταν δύο ομάδες που είχαν παίκτες με προσωπικότητα που δεν έκαναν ποτέ λάθος την κρίσιμη στιγμή. Γιατί την ηγεσία στον αγωνιστικό χώρο δεν την κατακτάς με τα λόγια αλλά με τις πράξεις. Και η δική μου Ιντερ έχει σημαντικές αξίες, δε θέλω όμως να μπερδεύουμε τις εποχές. Εμείς ξεκινήσαμε πολύ πιο πίσω σε σχέση με εκείνες τις Ιντερ».
Για το γεγονός ότι υπάρχουν απαιτήσεις επειδή είναι και ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής της Serie A: «Τίποτα δεν σου χαρίζεται στο ποδόσφαιρο, τα λεφτά που κερδίζω, τα κερδίζω λόγω της καριέρας μου. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλές ελπίδες στις τάξεις του κόσμου λόγω της παρουσίας μου, αλλά και ο Κλοπ στη Λίβερπουλ χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να φτιάξει μια από τις πιο δυνατές ομάδες του κόσμου. Εμείς προερχόμαστε από χρόνια στα οποία στην Ιταλία υπάρχει μια ομάδα που κυριαρχεί σε απόλυτο βαθμό. Και όταν συμβαίνει αυτό, η ομάδα που κυριαρχεί ανοίγει μια ψαλίδα σε σχέση με τις άλλες. Συχνά η ομάδα που ακολουθούσε, βολευόταν με το να είναι η 2η, με το να είναι η 1η μεταξύ των άλλων. Εμείς θέλουμε να το αλλάξουμε αυτό, αλλά χρειάζεται δουλειά και θυσία από όλους. Θυμάμαι το ματς με τη Γιουβέντους στο Τορίνο ακριβώς πριν την καραντίνα. Είδα μια ομάδα που είχε κατακτήσει τόσα σερί πρωταθλήματα, αλλά και πάλι έβγαλε στο γήπεδο μια μεγάλη πείνα για νίκη, για επιτυχία».
Για το αν έμεινε ικανοποιημένος από τις μεταγραφές: «Οι προπονητές δεν είναι ποτέ απολύτως ικανοποιημένοι. Κανένας, πίστεψέ με. Ηταν μια μεταγραφική περίοδος δύσκολη για όλους. Τόσο στο να αγοράσεις όσο και στο να πουλήσεις. Η διοίκηση ήταν ξεκάθαρη: Θα πάρουμε παίκτες μόνο με αυτά που θα εισπράξουμε από παραχωρήσεις. Καθήκον μου είναι να δουλεύω για να βελτιώσω το ρόστερ που μου δόθηκε».
Για τους λόγους που η Ιντερ δυσκολεύεται στο ξεκίνημα περισσότερο από το αναμενόμενο: «Η εικόνα της Ιντερ στα μάτια των αντιπάλων έχει αλλάξει και αυτό σημαίνει ότι έχουμε κάνει καλή δουλειά. Οπως και ότι προετοιμάζουν αλλιώς, πλέον, τα παιχνίδια εναντίον μας. Παίζουν όλοι σαν να είναι ζωής ή θανάτου, με τη μέγιστη συγκέντρωση. Το φετινό πρωτάθλημα είναι πιο δύσκολο από το περσινό. Πρέπει να είμαστε καλοί στο να εκμεταλλευόμαστε τις σωστές στιγμές σε κάθε ματς, να ωριμάσουμε. Η προσοχή των αντιπάλων έχει αυξηθεί και θα πρέπει να το καταλάβουμε καλά».
Για τον Ερικσεν που θέλει να παίζει περισσότερο: «Ολες οι επιλογές που κάνω είναι πάντα και μόνο για το καλό της Ιντερ και όχι για το καλό του κάθε ποδοσφαιριστή ατομικά».
Για τον Βιδάλ που δεν έχει προσαρμοστεί: «Ο Βιδάλ είναι μεγάλος παίκτης, στο γήπεδο ξέρει πάντα τι να κάνει. Χρειαζόταν δύο εβδομάδες έντονων προπονήσεων, αλλά παίζουμε συνεχώς και επομένως θα πρέπει να βρει την κατάλληλη φόρμα παίζοντας. Δεν αμφισβητείται ο Αρτούρο, όμως».
Για το τι εύχεται για τον εαυτό του: «Ενα πράγμα μόνο: Να έχω τον σεβασμό που πρέπει. Δέχομαι τις κριτικές, αλλά όχι πάνω στον επαγγελματισμό μου και στην απόλυτη αφοσίωση μου στη δουλειά και στην Ιντερ. Οταν αφήσω αυτή τη φανέλα, θα είναι καλύτερη απ’ ό,τι τη βρήκα…».
