Η φετινή Serie A έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα προηγούμενα χρόνια. Ποια είναι τα δυνατά και αδύναμα σημεία των Μίλαν, Ιντερ και Γιουβέντους;
Οχι μόνο οι ταξιδιώτες που παίρνουν τα τρένα και τους δρόμους για να προλάβουν το lockdown. Υπάρχει και μια άλλη φυγή αυτά τα Χριστούγεννα: Αυτή των Μίλαν, Ιντερ και Γιουβέντους. Τίποτα οριστικό, με τα 2/3 του δρόμου ακόμη μπροστά μας και τους δυνατούς αντιπάλους να μπορούν να ξαναμπούν στη μάχη.
Δεν συνέβαινε εδώ και 11 χρόνια, όμως, το να είναι αυτές οι τρεις ομάδες στις πρώτες τρεις θέσεις στο κλείσιμο του χρόνου. Τότε, ήταν η σεζόν 2009-10 και η σειρά ήταν η εξής: Ιντερ 39, Μίλαν 31, Γιούβε 30. Τώρα είναι σε απόσταση τεσσάρων βαθμών: Μίλαν 31, Ιντερ 30, Γιούβε 27. Ας δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται…
ΜΙΛΑΝ – Το γκολ επί της Σασουόλο σε 6 δευτερόλεπτα και 76 δέκατα, περιγράφει καλά τη φούρια με την οποία μπαίνει στα παιχνίδια η ομάδα του Πιόλι. Είναι 7 τα γκολ που έχει βάλει στα πρώτα 20 λεπτά, σε σχέση με τα 4 της Ιντερ και τα 3 της Γιούβε. Ο Ντε Τζέρμπι έμεινε εντυπωσιασμένος από την τόνωση της αυτοπεποίθησης των ροσονέρι, τους οποίους είχε αντιμετωπίσει πριν λίγους μήνες.
Αυτό είναι: Ο ενθουσιασμός και η αυτοπεποίθηση μετά την αναγέννηση της άνοιξης, είναι αυτά που έχουν σπρώξει προς τον ουρανό τον Diavolo, πέρα φυσικά από μια όλο και πιο ξεκάθαρη ταυτότητα στο παιχνίδι του, η οποία βοήθησε ώστε να μη φανούν σημαντικές απουσίες, με πρώτη αυτή του Ιμπραΐμοβιτς.
Ετσι εξηγούνται τα 25 σερί θετικά αποτελέσματα. Τα 33 σερί ματς με τουλάχιστον ένα γκολ (μέσα σε αυτά υπάρχουν 15 με τουλάχιστον δύο γκολ) περιγράφουν, από την πλευρά τους, την ποιότητα ενός θαραλλέου τρόπου παιχνιδιού. Η άλλη όψη του νομίσματος για μια ομάδα νεανική και με ενθουσιασμό, είνα ο κίνδυνος να πληρώσει την απειρία, όταν, στις καθοριστικές στιγμές, οι ευθύνες μεγαλώνουν.
Αν και το χάρισμα του Ζλάταν, του «κυρίου των scudetti», θα βοηθήσει. Καλή προς το παρόν η Μίλαν στο να κρύβει τις απουσίες αλλά σε βάθος χρόνου, αν δεν γίνουν μεταγραφές τον Ιανουάριο, η διαφορά στο ρόστερ μπορεί να φανεί. Η τελευταία αγωνιστική είναι ενδεικτική, με τον Ραφαέλ Λεάο να απαντάει μόνος του στα γκολ των Μοράτα, CR7, Λουκάκου, Τζέκο, Ζαπάτα, Ιμόμπιλε. Οπως ενδεικτική είναι και η αναγκαστική χρησιμοποίηση του 20χρονου Καλούλου ως βασικός.
Δυνατά σημεία: Ενθουσιασμός, τρόπος παιχνιδιού.
Αδύναμα σημεία: Ρόστερ, απειρία.
ΙΝΤΕΡ – Ο Κόντε έπρεπε να περιμένει μια ώρα για να δει την ομάδα του να σκοράρει κόντρα στη Σπέτσια που είχε κατοχή μπάλας στο Meazza, όπως είχε και η Νάπολι (60%) πριν τέσσερις μέρες. Αυτή είνα η φωτογραφία της Ιντερ αυτή τη στιγμή: Αφήνει την μπάλα και παίρνει τους βαθμούς. Ετσι έχει κάνει σερί έξι νικών και είναι στο -1 από την κορυφή.
Εχοντας αποτύχει στην προσπάθεια του να άνει πιο θεαματικό το παιχνίδι της ομάδας, με ασφυκτικό πρέσινγκ και έναν trequartista, ο Κόντε επέστρεψε στη σιγουριά του αγαπημένου του 3-5-2 που του επιτρέπει να «ξοδεύει» καλύτερα τα physical χαρακτηριστικά ενός πλούσιου ρόστερ που μπορεί να ενισχυθεί τον Ιανουάριο.
Το τίμημα για αυτό, ήταν η μείωση της ποιότητας στο παιχνίδι, κάτι που φάνηκε κυρίως στα μεγάλα ματς: Νίκησε μόνο αυτό με τη Νάπολι, ισοπαλία με Αταλάντα και Λάτσιο, ήττα με τη Μίλαν. Από τη στιγμή που σε ένα πρωτάθλημα τόσο κλειστό με μικρές διαφορές, τα μεγάλα ματς θα είναι καθοριστικά, ο Κόντε πρέπει να κάνει πιο κυριαρχική την ομάδα του, να προσθέσει δημιουργική φαντασία και επιθετικό θάρρος.
Η ομάδα, άλλωστε, ξέρει να σκοράρει με ευκολία. Αυτή τη στιγμή έχει την καλύτερη επίθεση (32). Λουκάκου (11) και Λαουτάρο (5) έχουν τα μισά γκολ της Ιντερ και είναι φονικά όπλα. Η τραυματική εμπειρία του αποκλεισμού στην Ευρώπη μετατρέπεται στον άσο στο μανίκι του Κόντε για τη μάχη του τίτλου. Θα έχει ξεκούραση και προπονήσεις που οι ανταγωνιστές θα ονειρεύονται.
Η Ιντερ έχει συχνά ξοδέψει ενέργεια σε πολεμικές. Από την ένταση πέρυσι στις σχέσεις Κόντε-κλαμπ, στην υπόθεση Ερικσεν, στον θόρυβο στα ΜΜΕ τώρα για το plan B. Ο προπονητής, αν και δεν θα έχει Ευρώπη πλέον, ζητάει πάλι μεταγραφές. Το όνειρο του scudetto περνάει και από το αν θα υπάρξει η απαραίτητη ηρεμία.
Δυνατά σημεία: Ρόστερ, καθόλου Ευρώπη.
Αδύνατα σημεία: Τρόπος παιχνιδιού, εντάσεις.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ – Δεν είναι αλήθεια ότι ο Πίρλο ακύρωσε τον Σάρι, είναι αλήθεια το αντίθετο. Στην Πάρμα έκανε αυτό που ήθελε ο προκάτοχός του: Μια ομάδα ικανή να πρεσάρει και να κυριαρχήσει από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, ψάχνοντας το γκολ ακόμη και μετά το 4-0.
Το έκανε την ημέρα που η Λίβερπουλ έριξε 7 στην Κρίσταλ Πάλας, γιατί οι μεγάλοι της Ευρώπης έτσι κάνουν, παίζουν σε ένα δαιμονισμένο ρυθμό τη μουσική τους χωρίς παύσεις. Για να προσαρμοστεί στις παραμέτρους του Champions League, η Γιούβε άφησε τη λογική του Αλέγκρι και επέλεξε έναν maestro του παιχνιδιού.
Ο Σάρι δεν έγινε αποδεκτός στα αποδυτήρια. Ο Πίρλο, ένας φίλος, εξασφάλισε διαφορετική διαθεσιμότητα από τους παίκτες και με διαφορετικές αρχές προσπαθεί να κάνει πιο ευρωπαϊκή τη Γιούβε. Στο κέντρο επέλεξε: ΜακΚένι, Ράμσεϊ, Μπεντανκούρ.
Αν η Γιούβε είναι πάντα αυτή της Πάρμα, θα έρθει το 10ο σερί scudetto γιατί σε ατόμικο επίπεδο αλλά και στον πάγκο, δεν έχει αντιπάλους. Το θέμα είναι η σταθερότητα, η συνέπεια, η οποία έχει λείψει ως τώρα, όπως και το γεγονός ότι η ομάδα μπορεί να… αφαιρεθεί λόγω του Champions League. Ισως όχι μια εμμονή φέτος, αλλά σίγουρα μια εμμονική επιθυμία.
Δυνατά σημεία: Ταλέντο, πάγκος.
Αδύνατα σημεία: Σταθερότητα, Champions League.
* Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη Gazzetta dello Sport στις 22/12/2020.
