Ηταν 13 Μαΐου 2012 όταν ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο έλεγε «αντίο» στους οπαδούς της Γιουβέντους, χωρίς ποτέ να μάθει κανείς το γιατί.
Η ιστορία έχει γράψει ότι η τελευταία εμφάνιση του Pinturicchio με τους Μπιανκονέρι ήταν στις 20 Μαΐου 2012. Στον τελικό κυπέλλου με τη Νάπολι. Ολοι όμως, ακόμη και ο ίδιος, υπολογίζουν ως «αντίο» αυτό που είχε γίνει μια εβδομάδα νωρίτερα. Στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αντίπαλος η Αταλάντα, γκολάρα του Ντελ Πιέρο, νίκη της Γιουβέντους και μετά δάκρυα. Πολλά και από πολλούς.
Από εκείνη την ημέρα έχουν συμπληρωθεί, πλέον, εννιά χρόνια και κανείς δεν πήρε ποτέ μια απάντηση. Κανείς δεν έμαθε ποτέ, ξεκάθαρα, για ποιο λόγο η Γιουβέντους δεν κράτησε τον Ντελ Πιέρο για ακόμη ένα χρόνο. Ο Αντρέα Ανιέλι δεν έχει αναφερθεί ποτέ σε αυτό το θέμα. Ο Αντόνιο Κόντε, ο οποίος ήταν ο προπονητής τότε, επίσης δεν έχει μιλήσει. Ούτε ο Αλεξ, όμως, το κάνει.
Για την ακρίβεια, ο Ντελ Πιέρο αναφέρθηκε μόνο μία φορά στην αποχώρησή του από τη Γιουβέντους. Και το έκανε μιλώντας πριν λίγα χρόνια στο Sky Italia και στον δημοσιογράφο Φεντερίκο Μπούφα.
Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι η μοναδική δήλωση του ιστορικού αρχηγού των Μπιανκονέρι για το θέμα…
«Ιστορίες αγάπης σαν τη δική μου με τη Γιουβέντους υπάρχουν λίγες. Και θα είναι όλο και πιο δύσκολο να υπάρξουν άλλες, αφού το ποδόσφαιρο αλλάζει. Αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί απαραίτητα κριτική. Οπως και να έχει, νομίζω ότι πρέπει να στεκόμαστε σε ιστορίες σαν τη δική μου με τη Γιούβε. Είμαι όσο πιο υπερήφανος γίνεται, γιατί ήταν μια αγάπη βασισμένη στην πίστη, την αλήθεια και την αποφασιστικότητα.
Είμαι ευτυχισμένος 1000% για κάθε στιγμή αυτής της ιστορίας και η αλήθεια είναι ότι πάρα πολλές από αυτές τις στιγμές ήταν πανέμορφες. Θυμάμαι πάντα με χαμόγελο όλα όσα έζησα στη Γιουβέντους. Πάντα. Και δεν επιτρέπω σε κανέναν να “μειώσει” την πορεία μου, γιατί θα ήταν ασέβεια για μένα και τους οπαδούς. Τους οποίους, φυσικά, θα ευχαριστώ πάντα γιατί με στήριξαν και στις δύσκολες στιγμές.
Στα 19 μου χρόνια στη Γιούβε υπήρξε μια στιγμή που η ιστορία μου ως Μπιανκονέρο θα μπορούσε να τελειώσει. Το 2006, για παράδειγμα, με τον Φάμπιο Καπέλο. Μετά, όμως, έγινε ό,τι έγινε και άλλαξαν όλα.
Με τον Αντρέα Ανιέλι έχουμε κάτι κοινό: Είμαστε και οι δύο ερωτευμένοι με τη Γιουβέντους και τη σεβόμαστε σε απόλυτο βαθμό. Τη Γιούβε τη ζούμε έντονα, ό,τι έχει σχέση με αυτή. Η καρδιά μου, όπως λέμε, είναι Μπιανκονέρα, έχει ασπρόμαυρες ρίγες. Με τον Αντρέα δεν καθίσαμε ποτέ στο τραπέζι να πούμε τα πράγματα όπως έχουν, ίσως το κάνουμε μια μέρα.
Μερικές φορές όμως, ξέρεις, οι ιστορίες αγάπης κλείνουν τραγικά, όπως οι γάμοι. Νομίζω πως ένας πρώην αρχηγός μπορεί να γίνεται και “βάρος” για ένα κλαμπ, λόγω της απεριόριστης ελευθερίας που μπορεί να έχει από τους οπαδούς. Ισως το βλέπουν έτσι οι διοικήσεις μερικές φορές.
Πιστεύω, όμως, ότι όποιος περνάει τόσο καιρό σε μια ομάδα, θέλει μόνο το καλό της. Θέλει να προσφέρει πάντα κάτι καλό, μέσω των συναισθημάτων του και των γνώσεών του, ακόμη και μετά το τέλος της καριέρας του».
Διαβάστε τα νέα της Γιουβέντους στο italians.gr
Πηγή φωτογραφίας: Επίσημος λογαριασμός της Γιουβέντους στο Twitter
