Είναι μια εικόνα που παραπέμπει σε ζωγραφιά αλλά είναι απλά η πραγματικότητα και υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους το Μπουράνο έγινε… ουράνιο τόξο.
Εφτά μόλις χιλιόμετρα από τη Βενετία, στο βορειότερο άκρο της λιμνοθάλασσας και αφού έχεις κάνει ένα ταξίδι λιγότερο της ώρας με το βαπορέτο από τη πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Βένετο μπορείς να… αγγίξεις το ουράνιο τόξο.
Ανάμεσα σε τρία κανάλια το Rio Ponticello, το Rio Zuecca και το Rio Terranova και σε πέντε γειτονιές, τις San Martino Destra, San Martino Sinistra, San Mauro, Giucecca και Terranova έχεις την αίσθηση ότι αποτελείς μέρος ενός… ζωντανού πίνακα ζωγραφικής.
Βρίσκεσαι στο Μπουράνο, την πιο χρωματιστή πόλη-νησί της Ιταλίας, η οποία μοιάζει βγαλμένη από σελίδες παραμυθιού. Το μικροσκοπικό αυτό νησάκι των 2.270 κατοίκων είναι πασίγνωστο για τα πολύχρωμά του σπίτια, τα οποία είναι σκόπιμα βαμμένα με ένα έντονο και χαρακτηριστικό χρώμα. Το πιο διάσημο δε, από όλα το Casa di Bepi, επονομαζόμενο και «Bepi delle Caramelle» συγκεντρώνει στους τοίχους του πάνω από 10 (!) διαφορετικά χρώματα και γεωμετρικά σχέδια και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο.
Κόκκινες και κίτρινες, ροζ και μπλε, πράσινες και μοβ, οι μικρές κατοικίες 2 ή 3 συνήθως ορόφων με την κουζίνα πάνω και τα δωμάτια κάτω έπρεπε να αναγνωρίζονται από μακριά από τους ψαράδες-ιδιοκτήτες τους, στην επιστροφή τους από τα μακράς διάρκειας ταξίδια που έκαναν λόγω της δουλειάς τους ή να διακρίνονται εύκολα σε περίπτωση που η περιοχή ήταν καλυμμένη με τη συνήθη της ομίχλη.
Αν τώρα κάποιος θέλει να βάψει το σπίτι του ή να αγοράσει κάποιο οίκημα εκεί και να το… φρεσκάρει θα πρέπει να στείλει αίτημα στην τοπική αρχή και εκείνη να του υποδείξει τα χρώματα, τα οποία επιτρέπονται στην λόγω γειτονιά που βρίσκεται η κατοικία του.
Οι δύο εκδοχές για το όνομά του
Δύο εκδοχές αποδίδονται στις ρίζες του ονόματος Burano. Η πρώτη ότι το νησί ονομάστηκε έτσι από κάποια οικογένεια (Buriana) ή κάποιο μέλος αυτής (Bu(r)rious ή Borius) και η δεύτερη πως οι πρώτοι έποικοι που βρήκαν καταφύγιο εκεί ήταν από την περιοχή του Αλτίνο και εμπνεύστηκαν την ονομασία της νέας τους γης από την porta Boreana, την μία από τις τέσσερις πύλες της πόλης-προέλευσής τους, εκείνη που έβλεπε στον Βορρά.
Το Μπουράνο έχει μεγάλη παράδοση στη δημιουργία της δαντέλας και είναι ξακουστό και γι’ αυτό.
Μπορεί να επισκεφτεί κανείς και το μουσείο, το Museo del Merletto αλλά και τη σχολή δαντελοποιίας. Η παραγωγή δαντέλας μάλιστα στο νησί γνώρισε μεγάλη άνθηση τον 16ο αιώνα με βελόνες που εισήχθησαν από την Ενετοκρατούμενη Κύπρο. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι δε, σε επίσκεψή του το 1481 στα Λεύκαρα αγόρασε ένα δαντελένιο ύφασμα Μπουράνο για τον κύριο βωμό του Καθεδρικού ναού του Μιλάνου (Duomo).
Και μιας ο λόγος για ναούς η εκκλησία του San Martino, με το καμπαναριό που γέρνει και το έργο «Σταύρωση, 1727» του διάσημου ζωγράφου Giambattista Tiepolo είναι ένα ακόμη αξιοθέατο του γραφικού νησιού, από το οποίο δεν επιτρέπεται να φύγει κάποιος χωρίς να έχει δοκιμάσει τα παραδοσιακά μπισκότα βουτύρου, τα επονομαζόμενα «Essi» (από το σχήμα τους που είναι το τελικό «ς») ή «bussolà».
Διαβάστε στο italians.gr
Φοντάνα ντι Τρέβι: Πόσα χρήματα μαζεύονται ετησίως και πού καταλήγουν
Το δρομάκι της Κολάσεως: Αίμα και εξουσία στην Ιμολα
Grotta Palazzese: Το εστιατόριο στη νότια Ιταλία που μάγεψε όσους το επισκέφθηκαν
