Νάπολι – Ρόμα. Ματς που κάποτε γίνονταν σε φιλικό κλίμα, μέχρι που αυτό άλλαξε εντελώς.
Νάπολη και Ρώμη είναι δύο πόλεις που μοιάζουν, υπό την έννοια πως είναι δύο πόλεις με μεγάλη ιστορία, με φυσική ομορφιά, με ανθρώπους που είναι υπερήφανοι και το «φωνάζουν». Εστω με διαφορετικό τρόπο. Οι Ρωμαίοι, για παράδειγμα, έχουν την αλαζονεία που βασίζεται στην ιστορία των προγόνων τους, στην αυτοκρατορία των αρχαίων χρόνων, ενώ οι Ναπολιτάνοι έχουν την ταπεινότητα των ανθρώπων που πάντα παλεύουν για να τα φέρουν βόλτα, αυτών που πάντα πάνε από τον δύσκολο δρόμο. Είναι, παράλληλα, και δύο πόλεις που ζουν τα πάντα έντονα και αυτό δεν θα μπορούσε να μην ισχύει για το ποδόσφαιρο. Ειδικά για το ποδόσφαιρο. Εκεί όπου κάποτε ήταν φίλοι, μέχρι που κατάφεραν να γίνουν εχθροί…
«Vieni a Napoli», έλα στη Νάπολι, ήταν η ατάκα που έμεινε στην ιστορία από τις αναμετρήσεις τους τη δεκαετία του ’80. Και ο λόγος που έμεινε στην ιστορία, είναι επειδή το έλεγε ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα στον Μπρούνο Κόντι, κάθε φορά που οι δύο ομάδες κοντράρονταν στο San Paolo ή στο Olimpico. Αγώνες που γίνονταν σε ένα κλίμα γιορτής, με οπαδούς των δύο ομάδων να ανεμίζουν τις σημαίες τους μαζί, στον αγωνιστικό χώρο, πριν την έναρξη. Μια κίνηση που έδειχνε τη φιλία που επικρατούσε στο derby del Sole, το ντέρμπι του ήλιου, βασιζόμενη και στην απέχθεια αμφότερων των πλευρών για τον βορρά. Και επειδή είχαν καλές ομάδες, κατάφεραν να πανηγυρίσουν και οι δύο με διαφορά λίγων χρόνων.
Οι τζαλορόσι έγιναν πρωταθλητές Ιταλίας το 1983, οι παρτενοπέι το 1987 και κάπου εκεί έλαβε τέλος και η φιλία τους… Συγκεκριμένα, στις 25 Οκτωβρίου 1987, όταν η Ρόμα υποδέχθηκε την πρωταθλήτρια Νάπολι, σε ένα ματς που έμεινε στην ιστορία. Οι γηπεδούχοι είχαν προηγηθεί στο 46′ με τον Προύτσο και οι φιλοξενούμενοι που είχαν μείνει με 9 παίκτες, ισοφάρισαν στο 67′ με την κεφαλιά του Φραντσίνι μετά το κόρνερ του Μαραντόνα. Ηταν το ματς που ο Σαλβατόρε Μπάνι, βγάζοντας όλη την ένταση που ένιωθαν οι Ναπολιτάνοι για το πώς εξελισσόταν το 90λεπτο, πανηγύρισε στο τέλος κάνοντας προς την curva Sud μια χειρονομία από αυτές που δεν πρέπει…
Με δεδομένο ότι στα κοινά των δύο πόλεων πρέπει να προσθέσουμε και το έντονο πάθος με το οποίο ζουν τα πάντα, μάλλον δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η χειρονομία του Μπάνι θεωρήθηκε προσβολή από τους Ρωμαίους και η φιλία πήγε περίπατο… Κάτι που θα γινόταν σαφές με κάθε τρόπο τα επόμενα χρόνια και ειδικά στις αρχές του 21ου αιώνα. Αυτός άρχισε με τη Ρόμα να κατακτά το scudetto του 2001 την τελευταία αγωνιστική, αλλά θα μπορούσε να το κάνει την προτελευταία, όταν αντιμετώπιζε τη Νάπολι στο San Paolo. Το ματς έληξε 2-2 τελικά, αλλά εκείνη την ημέρα οι τιφόζι των τζαλορόσι «νίκησαν» στο σκηνικό τρόμου που είχαν στήσει στην πόλη, αφού κατέβηκαν πιο μαζικά από ποτέ (13.000) και έκαναν διάφορα εντός και εκτός γηπέδου.
Η απάντηση θα ερχόταν με την πρώτη ευκαιρία και αυτή δόθηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν καταγράφηκε και ένα από τα βίντεο που παραμένει διαχρονικό. Είναι αυτό από τις κάμερες του σιδηροδρομικού σταθμού της ιταλικής πρωτεύουσας, με τους Ναπολιτάνους να καταφθάνουν για τον αγώνα στο Olimpico και να μοιάζουν… αμέτρητοι, αφού τα λεπτα περνάνε και αυτοί συνεχίζουν να έρχονται.
Κάτι παρόμοιο, υποθέτουμε, θα κατέγραψαν οι κάμερες και στις 3 Μαΐου 2014, όταν οι Ναπολιτάνοι ανέβαιναν και πάλι μαζικά στη Ρώμη για τον τελικό του Coppa Italia κόντρα στη Φιορεντίνα. Ηταν η μέρα που όλος ο πλανήτης έβλεπε σε ζωντανή σύνδεση τους ultras των παρτενοπέι να… αποφασίζουν για το αν θα γίνει ή όχι ο τελικός, αφού προηγουμένως είχε συμβεί αυτό που δεν έπρεπε. Ο πυροβολισμός του Τσίρο Εσπόζιτο, ενός 33χρονου Ναπολιτάνου που κατευθυνόταν προς το γήπεδο, από τον Μάσιμο Ντε Σάντις, πρώην ηγετικό στέλεχος των οργανωμένων των τζαλορόσι.
Το τι ακριβώς έγινε εκείνη την ημέρα και πώς φτάσαμε στον πυροβολισμό, είναι κάτι που το ξέρουν με 100% ακρίβεια μόνο όσοι ήταν εκεί και το είδαν από κοντά. Οι υπόλοιποι μπορούμε να αρκεστούμε στο γεγονός ότι τελικά ο Ντε Σάντις τιμωρήθηκε με φυλάκιση 16 ετών το 2019, αφού θεωρήθηκε ότι δεν ήταν σε άμυνα αλλά ότι ήθελε να κάνει αυτό που έκανε. Λίγους μήνες μετά, ένας οργανωμένος οπαδός της Ρόμα που δούλευε στη Νάπολη, θα δεχθεί επίθεση με μαχαίρι, αλλά τα χειρότερα θα αποφευχθούν.
Ηταν μια απάντηση που, δυστυχώς, έπρεπε να την περιμένουν όλοι. Γιατί Ναπολιτάνοι και Ρωμαίοι, το είπαμε, έχουν πολλά κοινά σε όλα. Κάποτε, αυτό το ένωνε. Τώρα, τους χωρίζει. Γιατί είναι δύο πόλεις που τα ζουν έντονα και αυτό δεν θα μπορούσε να μην ισχύει για το ποδόσφαιρο. Ειδικά για το ποδόσφαιρο…
Διαβάστε επίσης
Ρόμα: Ο ιστορικός ηγέτης των ultras που τίμησαν και οι λατσιάλι
Αταλάντα: Ο αρχηγός των οπαδών που δεν μπορεί να πάει στο γήπεδο επί δεκαετίες
