Εχουν περάσει επτά χρόνια από όταν ο Μάρκο Λιβάγια, τον οποίο μάθαμε στην Ελλάδα με τη φανέλα της ΑΕΚ, ως παίκτης της Αταλάντα τα έβαζε με τους Ιταλούς.
Μπέργκαμο, 19 Απριλίου 2014. Στο πρόγραμμα είναι η αναμέτρηση Αταλάντα – Βερόνα για την 34η αγωνιστική του ιταλικού πρωταθλήματος. Οι «τζαλομπλού» επικρατούν τελικώς με τα τέρματα των Ντονάτι (53′) και Τόνι (72΄), ενώ χωρίς αντίκρισμα ήταν το δωδέκατο γκολ στο καμπιονάτο του Ερνάν Ντένις στο φινάλε του ματς (87΄). Τί κάνει, ωστόσο, το συγκεκριμένο παιχνίδι άξιο αναφοράς και υπενθύμισης;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Η ατμόσφαιρα εκείνη την ημέρα ήταν ούτως ή άλλως τεταμένη. Τα νεύρα των τιφόζι της Αταλάντα είχαν τσιτώσει πριν την έναρξη του αγώνα με την Ελλάς Βερόνα στο «Στάντιο Ατλέτι Ατζούρι ντ’ Ιτάλια». Οι οπαδοί των δύο ομάδων επιδόθηκαν σε πετροπόλεμο στο Μπέργκαμο και τα επεισόδια ήταν εκτεταμένα. Στο γήπεδο, τώρα, οι μπεργκαμάσκι οπαδοί έβλεπαν την ομάδα τους να αντιμετωπίζει προβλήματα με τους βερονέζους.
Το ματς βρισκόταν στο 0-0 στο 52ο λεπτό όταν ο προπονητής της Αταλάντα, Στέφανο Κολαντουόνο, αποφάσισε να κάνει αλλαγή τον Μάρκο Λιβάγια βάζοντας στην θέση του τον Μάξι Μοράλες.
Ο Κροάτης επιθετικός αντέδρασε. Η εξέδρα, επίσης. Δεν τους αρέσει ο Λιβάγια -είναι αρκετά αντιδραστικός- κυρίως έπειτα από την απόφασή του να μην κάνει ζέσταμα στην προ διμήνου επίσκεψη της Αταλάντα στην έδρα της Ουντινέζε, αλλά και γιατί έχει να σκοράρει από τον περασμένο Νοέμβριο. Εκείνη την ημέρα δε, στο πρώτο μέρος κόντρα στη Βερόνα έχασε μια πολύ σημαντική ευκαιρία από το ύψος του σημείου του πέναλτι για να δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του.
Οι βαριές κουβέντες ανταλλάχθηκαν πρώτα στο γήπεδο και μετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τη στιγμή της αντικατάστασής του ο μετέπειτα άσος της ΑΕΚ, 20 ετών τότε και μην αντέχοντας τις έντονες αποδοκιμασίες από τους τιφόζι της «Λα Ντέα» αρχικά έβαλε το δάχτυλο μπροστά στο στόμα του, κίνηση που τους προέτρεπε να σιωπήσουν και όταν είδε ότι κάποιοι συνέχισαν να τον γιουχάρουν κατευθύνθηκε αντί για τον πάγκο μέχρι τα πλέξιγκλας, θέλοντας να τα πει ένα… χεράκι με τους οπαδούς.
«Τώρα πήγαινε στον διά@@@ και ελπίζουμε να μην σε ξαναδούμε»
Το μεταξύ τους επεισόδιο, όμως, δεν τελείωσε εκεί. Οι αταλαντίνι τιφόζι εκτόνωσαν τον θυμό τους για την τρίτη ήττα στην σειρά των «νερατζούρι» στο facebook του ποδοσφαιριστή. Οι προσβολές στο πρόσωπο του έπεσαν βροχή μεταξύ συμβουλών να έχει μεγαλύτερο σεβασμό για τον κόσμο της ομάδας, αλλά και προτροπών να επιστρέψει στην πατρίδα του.
«Από τεχνικής άποψης είσαι φαινόμενο και ίσως κάνεις μεγάλη καριέρα αλλά να θυμάσαι, το κοινό έχει κάθε δικαίωμα να αποδοκιμάζει. Στη μελλοντική καριέρα σου μακριά από το Μπέργκαμο να θυμάσαι ότι οι οπαδοί της ομάδας σου αξίζουν σεβασμό» του έγραψε κάποιος και κάποιος άλλος του μήνυσε: «Τη φανέλα της Dea πρέπει να την ιδρώνεις και να την σέβεσαι. Τώρα πήγαινε στον διά@@@ και ελπίζουμε να μην σε ξαναδούμε να φοράς αυτά τα χρώματα».
Ο Λιβάγια απάντησε αποκαλώντας τους Ιταλούς «μπάσταρδους» και άλλα, απειλώντας τους και καλώντας τους να τα πουν στην Τσινγκόνια περιοχή του Μπέργκαμο, αλλά και στην Κροατία.
Η συγγνώμη του Κροάτη
Εχοντας ήδη ρίξει λάδι στη φωτιά και αφού πέρασε η ώρα και οι βρισιές και οι απειλές αυξάνονταν εναντίον του, ο Λιβάγια ζήτησε συγγνώμη, έσβησε τα υβριστικά μηνύματα που «ανέβασε» στον λογαριασμό του και δικαιολογήθηκε πως αφού του έβρισαν την οικογένειά του, φέρθηκαν και ρατσιστικά, έχασε την ηρεμία του.
Ο Κροάτης έγραψε χαρακτηριστικά: «Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές για να ζητήσω συγγνώμη σε όσους αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι, αλλά έχασα το μυαλό μου απέναντι στους λίγους που προσέβαλαν άγρια τη μητέρα μου. Απέναντι και στους λίγους «ρατσιστές» που με αποκάλεσαν τσιγκάνο με φράσεις ακόμα πιο βαριές για την εθνικότητά μου. Εύχομαι να μην έχω πια τέτοιες αντιδράσεις, αλλά ελπίζω επίσης να με κριτικάρουν μόνο για τις εμφανίσεις μου στον αγωνιστικό χώρο. Δράττομαι της ευκαιρίας για να δώσω σε όλους ευχές για ήρεμο Πάσχα».
Το γυαλί, όμως, είχε οριστικά σπάσει.
Στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι της Αταλάντα τον περίμενε στις εξέδρες ένα τεράστιο υβριστικό πανό και στο τέλος της χρονιάς η πόρτα εξόδου από τον σύλλογο, με προορισμό τη Ρούμπιν Καζάν.
Διαβάστε στο italians.gr
Η τραγική ιστορία του Εντοάρντο Μπορτολότι: Οι τρεις μήνες που του στοίχισαν τη ζωή
Ρεκόμπα: Ο παίκτης που δεν ήθελε να γίνει ο καλύτερος του κόσμου
